غواصانی که خود را به اعماق «گودال آبی بزرگ» در سواحل بلیز رساندند، امیدوار بودند که در آنجا با شگفتی‌های طبیعی دست‌نخورده‌ای مواجه شوند؛ اما آنجا چندان هم دست‌نخورده و بکر نبود هر چند که چیزهای غافلگیرکننده‌ای در خودش داشت؛ از جمله توده‌ای از زباله و بقایای اجساد انسان.
این گودال که سال‌های سال کنجکاوی توریست‌ها و دانشمندان را برانگیخته است، حدود ۳۱۸ متر قطر و ۱۲۴ متر عمق دارد و یکی از جاذبه‌های اصلی کشور بلیز در غرب اقیانوس اطلس به حساب می‌آید.
این کاوش در سال ۲۰۱۸ انجام شده اما نتایج آن به تازگی در اینترنت پربازدید شده است. به گفتۀ خود غواصان، این کاوش نشان می‌دهد که «انسان چقدر می‌تواند وحشتناک باشند!».
هدف این کاوش که میلیاردری به اسم ریچارد برانسون هزینۀ آن را تامین کرده بود، رسیدن به کف گودال و تهیۀ یک نقشۀ سه‌بعدی از سراسر آن بود. وقتی تیم غواصی از جمله خود برانسون برای نخستین بار وارد گودال شدند، از تنوع حیات جانوری و وجود لاک‌پشت‌های دریایی، کوسه‌های مرجانی و مرجان‌های بزرگ شگفت‌زده شدند. اما وقتی آن‌ها به عمق 90 متری رسیدند آثار حیات شروع به ناپدید شدن کرد.
اریک برگمن که عضوی از گروه کاوش بوده است توضیح می‌دهد که یک لایۀ ضخیم و سمّی از سولفید هیدروژن روی سطح گودال گسترده شده بود و اجازۀ ورود اکسیژن کافی به اعماق آن را نمی‌داد.
برگمن می‌گوید: «ما در آنجا صدف‌های حلزونی و خرچنگ‌های هرمیت را مشاهده کردیم که به درون گودال افتاده و خفه شده بودند».
تیم تحقیق یک بطری دو لیتری کوکاکولا پیدا کردند که به عمق 100 متری راه پیدا کرده بود؛ به اضافۀ یک دوربین عکاسی. اما تکان‌دهنده‌ترین چیزی که در گودال پیدا شد جسد دو انسان بود که احتمالا متعلق به دو تن از سه غواصی بودند که در یکی از کاوش‌های قبلی در درون گودال جان باخته بودند.
البته تیم کاوش تصمیم گرفتند که این اجساد را بالا نیاورند زیرا به نظرشان آمد که آنجا محیط تاریک و پر آرامشی برای باقی ماندن اجساد است.
وجود برخی استالاگتیت‌ها که از سقف یکی از غارهای داخل گودال آویزان بودند نشان می‌داد که اینجا زمانی یک غار خشک بوده که میزبان حیات ماقبل تاریخ بوده است.
دانشمندان تصور می‌کنند که این گودال در آخرین عصر یخبندان شکل گرفته و حدود 14 هزار سال قبل با آب شدن یخ‌ها و بالا آمدن سطح آب دریاها از آب پر شده است.
بعد از اینکه نتایج این تحقیق این هفته در اینترنت پربازدید شد، بسیاری از کاربران به این نکته توجه کردند که هیچ نقطه‌ای از کرۀ زمین از شر زباله‌های انسانی مصون نمانده است؛ حتی جایی که انسان‌ها هیچ‌وقت از آن بازدید نکرده‌اند هم پر از زباله است.
به گفتۀ یکی از اعضای تیم کاوش: «هیولاهای حقیقی اقیانوس‌ها، تغییرات اقلیمی و پلاستیک هستند. ما بطری‌های پلاستیکی را در عمق یک گودال عمیق اقیانوسی هم می‌بینیم و این یک آفت واقعی است».
فرادید
