طبق گزارش‌ها، تعداد افرادی که تا سال‌های پایانی خود با این بیماری خودایمنی زندگی می‌کنند، مدام در حال افزایش است.
تیمی به سرپرستی «یونگزه لی»، از بیمارستان دانشگاه پزشکی چین، گفت: «یافته های جدید نشان می‌دهد که دیابت نوع ۱ به دلیل بهبود مراقبت‌های پزشکی در طی سه دهه، دیگر عاملی در کاهش امید به زندگی نیست.»
دیابت نوع ۱ زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلول‌های بتای پانکراس که انسولین تولید می‌کنند حمله کرده و آنها را از بین می‌برد. افراد مبتلا به بیماری نوع ۱ برای حفظ سلامت خود باید هر روز انسولین مصرف کنند. حدود ۵ درصد از تمام موارد دیابت نوع ۱ هستند.
اگر این بیماری به خوبی کنترل نشود، می‌تواند بر سلامتی تأثیر بگذارد و در دهه‌های گذشته، افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ عمر کوتاه‌تری داشتند.
تیم تحقیق در این مطالعه، داده‌های حاصل از مطالعه بار جهانی بیماری و عوامل خطر ۲۰۱۹ را بررسی کردند تا ببینند آیا شرایط برای بیماران بهتر شده است یا خیر.
در سال ۱۹۹۰، تعداد افرادی که تا سن ۶۵ سالگی یا بیشتر با دیابت نوع ۱ زندگی می‌کردند، ۱.۳ میلیون نفر تخمین زده شد، اما تا سال ۲۰۱۹ این تعداد به بیش از ۳.۷ میلیون نفر افزایش یافت.
در همان زمان، نرخ مرگ و میر ۲۵ درصد کاهش یافت از ۴.۷ در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر در سال ۱۹۹۰ به ۳.۵ در سال ۲۰۱۹ رسید.
براساس این گزارش، «در سطح جهان، شیوع دیابت نوع ۱ در هر گروه سنی از ۶۵ تا ۹۴ سال، به ویژه در میان مردان، حداقل سه برابر شده است، در حالی که میزان مرگ و میر در همه گروه‌های سنی، به ویژه در میان زنان و افراد کمتر از ۷۹ سال کاهش یافته است».
کنترل قند خون کلیدی برای بهبود نتایج است. به عنوان مثال، فردی با سطح قند خون بالا در معرض خطر بیشتر علائم ناتوان کننده بود.
