مینگان پایا در شهر مینگان در میانمار یک بنای تاریخی
عظیم ناتمام در ساحل رودخانه است. این بنا در سال 1790 توسط شاه بوداپایا
ساخته شد اما قبل از اتمام رها شد و اگر تکمیل می شد بزرگترین استوپای جهان
بود. استوپا کهن‌ترین بنای مذهب بودایی است و در ابتدا تنها شامل گورپشته
بوده که از گِل و یا در مکان‌های کم‌آب از توده‌ای سنگ ساخته می‌شده است
تا پوششی بر آثار مقدس بودا باشد. حتی با وجود اینکه یک سوم از آن ساخته
شده، حدود 50 متر ارتفاع و 70 متر عرض دارد. در مرکز این ساختمان یک ورودی
تزئین شده و در داخل آن یک زیارتگاه کوچک با عکس بودا قرار دارد. در مقابل
پاگودا رو به رودخانه بقایای دو مجسمه عظیم شیر قرار دارد که حدود 29 متر
ارتفاع دارند و از معبد محافظت می کنند. ساختمان در سال 1838 در یک زلزله
بزرگ آسیب دید و چند ترک بزرگ در آن پدید آمد.
ساخت
این بتکده چنان پروژه مهمی برای شاه بود که مسائل سرزمین را به پسرش
واگذار کرد و یک اقامتگاه جدید برای خودش در جزیره ای در رودخانه ساخت تا
از نزدیک بر ساخت پروژه نظارت داشته باشد. هزاران نفر از زندانیان جنگی و
برده ها در ساخت این پاگودا همکاری کرده و در هفت سال ارتفاع آن را به 50
متر رساندند. بخاطر خرافاتی بودن پادشاه و پیشگویی که مبنی بر توقف پروژه
انجام شد، این پروژه متوقف شد. برخی مورخان معتقدند علل دیگری مثل مشکلات
فنی، کمبود نیروی کار و بودجه باعث توقف آن شده است. وقتی شاه در سال 1819
درگذشت این پروژه برای همیشه متوقف شد. اما احتمالا شاه امید زیادی به
تکمیل آن داشته زیرا در سال 1808 زنگ عظیمی را در بالای آن نصب کرد که
تقریبا دو قرن بزرگترین زنگ جهان بود تا اینکه در سال 2000 زنگ 116 تنی خوش
شانسی در معبد Foquan در چین نصب شد. زنگ مینگان 3.66 متر ارتفاع، 5 متر
قطر و 90 تن وزن دارد.
