او پس از برکناری و تبعید پدرش با او
به آفریقای جنوبی رفت و پس از مرگ رضاشاه در سال ۱۳۲۳ برای ادامه تحصیل به
بیروت فرستاده شد که پیشرفتی نداشت و در عوض اهل خوشگذرانی بود به همین
خاطر در سن ۱۹ سالگی مقدمات ازدواج او را فراهم کردند و در سال ۱۳۳۰ با
دخترعموی مادرش مینو دولتشاهی فرزند ابوالفتح دولتشاهی ازدواج کرد و صاحب
یک دختر به نام نیلوفر پهلوی شد ولی این ازدواج اندکی بعد به جدایی
انجامید.
او سپس با هما خامنه ازدواج کرد که از او هم صاحب دو فرزند به نامهای نازک و بهزاد شد. این ازدواج هم دوامی نیافت.
حمیدرضا از سوی خاندان سلطنت متهم بود که در مجامع و محافل موجبات آبروریزی خانواده سلطنتی را فراهم می‌آورد.
گزارش‌هایی
از سوی ساواک خطاب به دربار ارسال می‌گردید که حاکی از اعتیاد و اعمال
خلاف شئونات از سوی او بود. عصمت دولتشاهی، مادر حمیدرضا، ضمن تأیید اعتیاد
وی می‌گوید که او بر سر دستگیری دو تن از دوستان هما خامنه توسط ساواک، با
نصیری درگیر شده و به ضمن کندن درجه‌های او به وی سیلی زده است و همین امر
سبب تشدید گزارش‌ها علیه او توسط ساواک بوده است.
در سال ۱۳۴۰، او به طور کامل از دربار طرد شد و عنوان شاهزادگی از وی سلب گردید.
حمیدرضا
به علت عدم ارتباط با خاندان پهلوی، پس از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ ایران را
ترک نکرد. وی پس از چندی زندانی شد و نهایتاً در ۲۱ تیر ۱۳۷۱ برابر با ۱۹۹۲
(میلادی) درگذشت و در قطعه ۷۶ بهشت زهرا دفن شد.
روزپلاس
وای از آنروز که چرخ به کام آدم نچرخه.