خشکسالی ردپاهای غول‌پیکر را نمایان کرد
bato-adv
bato-adv
bato-adv
bato-adv
کد خبر: ۲۹۰۳۲۶
تاریخ انتشار: 2023 September 05    -    ۱۴ شهريور ۱۴۰۲ - ۱۱:۵۸
bato-adv
bato-adv
bato-adv
bato-adv
 یکی از بی‌سابقه‌ترین خشکسالی‌ها در ایالت تگزاس که موجب کاهش شدید سطح آب رودخانۀ پالوکسی شده، حالا به فرصتی برای جویندگان ردپای دایناسورها تبدیل شده است.

 یکی از بی‌سابقه‌ترین خشکسالی‌ها در ایالت تگزاس که موجب کاهش شدید سطح آب رودخانۀ پالوکسی شده، حالا به فرصتی برای جویندگان ردپای دایناسورها تبدیل شده است.

 
خشکسالی ردپاهای غول‌پیکر را نمایان کرد
خشکسالی ردپاهای غول‌پیکر را نمایان کرد

خشکسالی اخیرا موجب خشک شدن بخشی از یک رودخانه در مرکز ایالت تگزاس شده و یک راز بسیار قدیمی را آشکار کرده است: ردپای دایناسورهایی که ۱۱۳ میلیون سال قبل در این منطقه قدم زده بودند!

 

این ردپاهای ماقبل تاریخی در پارک ملی «درۀ دایناسور» یافت شدند؛ جایی نزدیک شهر گلن رُز در جنوب غربی دالاس. همانطور که نام این پارک نشان می‌دهد، قبلا نیز در آنجا ردپاهایی از دایناسورها یافت شده بود. اما ردپاهای تازه‌کشف شده قبلا در زیر گل و لای و همینطور آب‌های رودخانۀ پالوکسی مخفی بودند.

در تابستان امسال سطح آب به قدری کاهش پیدا کرد که بالاخره این ردپاها خودشان را نشان دادند؛ تا امروز داوطلبان توانسته‌اند حدود ۷۵ ردپای جدید را در قسمت‌های خشکیدۀ بستر رودخانه پیدا کنند.

جف دیویس سرپرست پارک می‌گوید: «این یک سال گرم و بسیار خشک دیگر بود و محققان ما تلاش کردند تا از این خشکسالی نهایت استفاده را ببرند».

این ردپاها احتمالا متعلق به دو گونۀ متفاوت دایناسور هستند. یکی از آن‌ها آکروکانتوسوروس بوده است؛ یک جانور گوشتخوار پنج متری که وزنی بیش از ۶ تن داشته است. هنگامی که این خزندۀ غول‌پیکر بر روی دو پایش قدم برمی‌داشته اثری مشخص از پاهای سه‌انگشتی‌اش بر روی زمین باقی می‌مانده.

دایناسور دیگر سوروپوزیدون پروتلس نام دارد که از سال ۲۰۰۹ به عنوان دایناسور رسمی ایالت تگزاس انتخاب شده. این هیولای گردن‌دراز احتمالا بیش از ۳۰ متر طول داشته و وزنش به ۴۰ تن می‌رسیده است. ردپاهای پیازی‌شکل این جانور بسیار بزرگتر بوده‌اند و تا حدی شبیه ردپای فیل‌های امروزی به نظر می‌رسند.

ردپای دوگانه‌ای که بعضی‌ها به شوخی آن را ردپای یک هیولای شش‌انگشتی توصیف کرده‌اند

یکی از این ردپاها حالتی دوگانه دارد و به نظر می‌رسد نتیجۀ این باشد که دو آکروکانتوسوروس زمانی دقیقا از یک نقطه عبور کرده‌اند و یکی پایش را جای پای دیگری گذاشته است.

زمانی که این دایناسورها زندگی می‌کردند، این منطقه پوشیده از گل و لای یک دریای کم‌عمق بوده است؛ اما در طی زمان رسوبات سخت شده و به سنگ آهک تبدیل شده‌اند که این باعث حفظ ردپاها شده است.

فرادید

bato-adv
bato-adv
bato-adv
bato-adv
نام:
ایمیل:
* نظر:
bato-adv
bato-adv
bato-adv
bato-adv
آخرین اخبار
bato-adv
bato-adv