«در ۱۴۲۰ فقط برای یک‌سوم تقاضا، تولید گاز داریم»، گزارشی که صندوق توسعه ملی از آینده تراز گاز کشور ارائه می‌دهد؛ در این شرایط هر ایرانی فقط می‌تواند روزانه ۸ ساعت برق و گاز داشته باشد!
ایران، بعد از آمریکا و روسیه، سومین تولیدکننده بزرگ گاز دنیاست اما «مصرف غیربهینه گاز» در بخش‌های مختلف باعث شده که ناترازی گاز سالانه حداقل 10 میلیارد دلار به کشور خسارت وارد کند؛ رقمی تقریبا دو برابر بودجه عمرانی کشور.
اما برای اجرای پروژه‌های بهینه‌سازی مصرف گاز، کدامیک از بخش‌های مصرف‌کننده در اولویت هستند؟
طبق آمار شرکت ملی گاز ایران، در بین 21 بخش مصرف‌کننده گاز در کشور، نیروگاه‌ها، بخش خانگی، پتروشیمی‌ها، صنایع فولاد و شهرک‌های صنعتی بیشترین مصرف را دارند که می‌توانند در اولویت بهینه‌سازی قرار بگیرند.
اما با در نظر گرفتن «تعداد مشترکین» هر بخش، تقسیم میزان مصرف سالانه بر تعداد مشترکین و تعیین «سرانه مصرف گاز هر بخشِ مصرف‌کننده» می‌توان تصویر دقیق‌تری از اولویت بهینه‌سازی بدست آورد.
طبق شاخص «سرانه مصرف گاز»، صنعت پتروشیمی، نیروگاه‌ها، صنایع سیمان، صنایع فولاد و پالایشگاه‌ها جزو پنج گروهی هستند که بیشترین مصرف را به ازای هر واحد دارند.
حدود 54 درصد از مصرف گاز کشور در این 5 بخش با مجموع 700 شرکت انجام می‌شود که طبیعتا اجرای پروژه‌های بهینه‌سازی مصرف گاز در آنها نسبت به 25.2 میلیون مشترک بخش خانگی، سهولت و آورده بیشتری برای دولت دارد.
البته این موضوع منافی توجه به بهینه‌سازی مصرف در سایر بخش‌ها از جمله بخش خانگی و اجرای پروژه‌هایی نظیر تعویض بخاری‌ها، اصلاح تدریجی قیمت متناسب با تورم و تشدید پلکان‌ها با تمرکز بر پرمصرف‌ها نیست.
فارس
متاسفانه در همه عرصه ها آینده برای ما و فرزندانمان تاریک به نظر میرسد.