زمین‌های زیر پل‌های تهران، به محل جدید یکسری از کسب و کارهای صنفی تبدیل شده است. از راه‌اندازی کارواش تا صافکاری و نقاشی، از قفل‌سازی و تعمیر شیشه تا بهره‌برداری در قالب پارکینگ خودرو. اراضی پایین پل‌های تهران، زمین‌های شهر محسوب می‌شود و مالک آن یه بهتر است گفته شود «نگهبان این اراضی»، شهرداری تهران است.
حال اگر استفاده تجاری از زیرپل‌های تهران، با اجازه شهرداری است، «درآمد روزانه بودجه شهرداری از این محل» در کدام یک از ردیف‌های مصوب بودجه تهران قید می‌شود؟
اگر هم کاسبی زیرپل، بدون هماهنگی با مدیران شهر بوده، در این صورت این «حیات خلوت» موجود در پایتخت چطور شکل گرفته است که شهرداری به محض «بدهی یک مغازه به شهرداری»، با بلوک سیمانی جلوی کسب و کار او را می‌گیرد اما اینجا در روز روشن، تجارت با اراضی شهر بدون پرداخت «حق شهر» برقرار است؟ عکس از بزرگراه یادگار امام گرفته شده است.
دنیای اقتصاد
