«تابناک با تو» - تسکالتوبو برای نخبگان حزب کمونیست از جمله ژوزف استالین مقصدی جذاب بود. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، تفرجگاه تسکالتوبو نیز خیلی زود...
زمانی که اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ فرو پاشید، شهر تفریحی تسکالتوبو در گرجستان که به واسطه چشمههای آب خود مشهور بود، به مکانی متروک تبدیل شد. تسکالتوبو زمانی نه تنها برای مردم شوروی، بلکه برای نخبگان حزب کمونیست از جمله ژوزف استالین مقصدی جذاب بود.
هتل ها، گرمابهها و ساناتوریمهای - اقامتگاههایی که هم برای استراحت و هم برای ارائه درمانهای پزشکی طراحی شده اند - تسکالتوبو اکنون به مکانهای متروک تبدیل شده اند. اما پس از گذشت چند دهه از تعطیل شدن این شهر، عکسهای این ساختمانهای متروک مسافران جدیدی را به سوی خود جذب میکنند.
برای عکاسانی مانند رایان کوپمنز کانادایی، تسکالتوبو همانند یک زمین بازی مسحور کننده و مقصدی عجیب و غریب است که در آن همه چیز به اندازهای که به نظر میرسد، قدیمی نیست.
تسکالتوبو؛ شهر نخبگان!
توسعه شهر تسکالتوبو در اواسط دهه ۱۹۲۰ آغاز شد و شکوفایی آن در دهه ۱۹۸۰ و به واسطه مواردی مانند قانون "حق استراحت" که توسط شوروی اجباری شده بود، صورت گرفت.
مجموعههای تفریحی و سلامت تسکالتوبو شامل ۱۹ ساناتوریم، ۹ گرمابه، هتلها و یک پارک بزرگ میشد. در دوران اوج خود، چهار قطار از مسکو هر روز وارد شهر تسکالتوبو شده و بازدیدکنندگان راهی مراکز تفریحی و درمانی تحت حمایت دولت میشدند. بسیاری از شخصیتهای برجسته روس نیز به این شهر رفت و آمد داشته و حتی یک گرمابه ویژه برای ژوزف استالین ساخته شده بود.
پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، تفرجگاه تسکالتوبو نیز خیلی زود به مکانی متروک تبدیل شد. سازههای بتنی بزرگ آن که زمانی میزبان افراد بسیاری بودند، به مکانهایی خالی و رو به ویرانی تبدیل شدند.
اما این شهر تفریحی برای مدتی طولانی خالی از سکنه باقی نماند. به واسطه جنگی که در سال ۱۹۹۲ در منطقه آبخازیا مجاور با تسکالتوبو در گرفت، حدود ۲۰۰ هزار شهروند گرجستانی آواره شده و حدود ۸۰۰۰ پناهجو به طور موقت در ساناتوریمهای خالی تسکالتوبو اسکان یافتند. پس از گذشت چند دهه، صدها خانواده همچنان در این شهر ساکن هستند.
تا همین اواخر، برای نجات تسکالتوبو تلاشی صورت نمیگرفت، اما پتانسیل این مکان برای جذب گردشگران مورد توجه دولت گرجستان قرار گرفته و توسعه طرحهایی برای سرمایه گذاری در این شهر آغاز شد.
اگرچه هتلها و ساناتوریمهای تسکالتوبو مکانی برای شفا، کسب آرامش و سرگرمی بود و دهها هزار بازدیدکننده از سراسر شوروی بین دهههای ۱۹۶۰ و ۱۹۸۰ راهی آن شدند، اما این شهر از مدتها قبل از آن نیز به واسطه آبهای شفابخش افسانهای خود مشهور بود.
گفته میشود آب چشمه در تسکالتوبو دارای سطح بالایی از رادون است که باور بر این بود التهاب را کاهش میدهد. افسانههای مردمی که افراد در چشمههای این منطقه بیماریهای خود را شفا میدادند، قرن هاست که همچنان باقی مانده اند.
منبع: عصرایران