آیا واقعاً در فرآیند پُر کردن بطری‌های پلاستیکی چیزی وجود دارد که آب را غیرقابل استفاده می‌کند؟ یا شرکت‌های تولیدکننده‌ی آب معدنی به دلایل دیگر تاریخ انقضا روی تولیدات خود می‌نویسند؟ آیا آب واقعاً تاریخ انقضا دارد؟
واقعیت این است که خود آب منقضی نمی‌شود. تاریخ انقضای روی بطری آب معدنی، زمانی روی آن درج میشود که دیگر فرآیندها روی بطری انجام میشود. در واقع برخی از شرکت‌های تولیدکننده‌ی آب معدنی به این خاطر روی تولیدات خود تاریخ انقضا می‌نویسند که در همان خط تولید نوشیدنی‌های دیگری نیز تولید میشود و روی بطری‌های آب نیز مانند دیگر محصولات تاریخ انقضا نوشته میشود.
در ایالت نیوجرسی آمریکا در سال ۱۹۸۷ قانونی تصویب شد تا شرکت‌های تولیدکننده‌ی آب معدنی بر روی تولیدات خود تاریخ انقضا درج کنند. به همین خاطر تولیدکننده‌های دیگر ایالت‌ها نیز مجبور شدند بر روی تولیدات خود تاریخ انقضا درج کنند تا بتوانند محصولات خود را در نیوجرسی عرضه کنند. این قانون در ایالت نیوجرسی طی سالیان بعد لغو شد، ولی روند درج تاریخ انقضا بر روی بطری‌های آب معدنی ادامه پیدا کرد.
در واقع آب درون بطری پس از تاریخ انقضا مانند دیگر نوشیدنی‌ها و خوراکی‌ها فاسد نمی‌شود، زیرا آب حاوی پروتئین و شکر نیست که محتویات آن توسط میکروب‌ها شکسته شوند و محصولات مضر تولید کنند. با این حال اگر آب به مدت طولانی درون بطری باقی بماند مزه‌ی عجیبی پیدا می‌کند، زیرا مواد شیمیایی موجود در بطری وارد آب می‌شوند.
بر اساس راهنمایی‌های سازمان غذا و داروی ایالات متحده، اگر آب درون بطری طی فرآیندهای باکیفیت و با رعایت استانداردها تولید شود و در محیط بسته و مناسب نگهداری شود، تا مدت‌ها از ایمنی بالایی برخوردار خواهد بود. به همین خاطر سازمان غذا و داروی ایالات متحده الزام درج تاریخ انقضا بر روی بطری‌های آب معدنی را برداشته است. با این حال توصیه میشود که آب درون بطری‌های پلاستیکی برای مدت‌های طولانی نگهداری نشود تا بو و مزه‌ی متفاوتی ایجاد نکند.
بهداشت نیوز
