ناسا هر چند وقت یک بار تصاویر جالب توجهی از کیهان منتشر می‌کند که بسیاری از علاقمندان با لذت به آن‌ها نگاه می‌کنند. این آزانس فضایی این بار در صفحه رسمی خود در پلتفرم اینستاگرام، تصویری خیره کننده از دو اختروَش یا کوازار را منتشر کرد که به نظر می‌رسد در حال ادغام با یک دیگر هستند.
اختروَش یا کوازار یک هستهٔ فعال به شدت نورانی و دوردست است که به نظر می‌رسد با کهکشان‌های جوان در ارتباط باشد. در این اصطلاح، «اختر» به معنای «ستاره» و پسوند «وَش» به معنای «مانند» است که در کنار هم مفهوم «ستاره مانند» را عرضه می‌کنند، زیرا این اجرام آسمانی شباهت زیادی به ستاره‌ها دارند. با این حال، اختروش ستاره نیستند و اغلب دانشمندان باور دارند که یک اختروش، هالهٔ متراکم شدهٔ ماده است که ابرسیاهچاله یک کهکشان جوان را احاطه کرده است. ویژگی بارز این اختروش‌ها این است که آنقدر نورانی هستند که تمام کهکشان خود را فرا می‌گیرند.
حالا ناسا تصویری را به اشتراک گذاشته است که دو مرکز نورانی خیره‌کننده را نشان می‌دهد که توسط امواجی از گاز‌هایی که به نظر می‌رسد در آسمان رها می‌شوند احاطه شده‌اند. ناسا در توضیح تصویر می‌گوید؛ این دو نور، اختروش‌های اخیراً کشف شده‌ای هستند که به نظر می‌رسد در حال ادغام در یک جسم واحد هستند. کوازار‌ها اجرام دوردستی هستند که چنان درخشان می‌درخشند که کهکشان‌های حاوی آن‌ها را فرا می‌گیرند. آن‌ها از سیاهچاله‌هایی نیرو می‌گیرند که یک میلیارد برابر جرم خورشید ما دارند که همین امر سبب شده ستاره شناسان مدت‌ها مجذوب این دینام‌های قدرتمند شوند.
کوازار‌ها که نقش مهمی در شکل گیری کهکشان‌ها ایفا می‌کنند، نام خود را به این دلیل گرفتند که زمانی که برای اولین بار در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ مورد توجه قرار گرفتند، مانند ستاره‌ها تصور شدند. اختروش‌ها تا ۱۰۰۰ برابر روشن‌تر از کهکشان راه شیری ما هستند و به همین دلیل بسیار فعال‌تر هستند و مقادیر عظیمی از تابش را در سراسر طیف الکترومغناطیسی ساطع می‌کنند. ناسا گفت که دانشمندان این جفت اختروش جدید را با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل که به زودی با تلسکوپ فضایی جیمز وب جایگزین خواهد شد، پیدا کردند. نکته جالب توجه این است که دو نقطه نورانی قابل مشاهده در تصویر که ناسا به اشتراک گذاشته، با فاصله ۱۰۰۰۰ سال نوری از یکدیگر قرار دارند. اما زمانی که کهکشان‌های این دو اختروش ادغام شوند، سیاه‌چاله‌ای بزرگ‌تر ایجاد می‌کنند.
در واقع، اخترشناسان بر این باورند که این اختروش‌ها، هسته‌های دو کهکشان عظیم در حال برخورد هستند. دانشمندان امیدوارند که مطالعه این دو اختروش به آن‌ها اجازه دهد تا درک کنند که کهکشان‌ها و سیاهچاله‌ها چگونه با هم رشد می‌کنند. مطالعه اختروش‌ها همچنین می‌تواند در درک مراحل اولیه شکل گیری کیهان مفید باشد. علیرغم ساطع کردن مقادیر بسیار زیادی از نور، این دو اختروش به دلیل فاصله زیاد از زمین با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیستند. در واقع، انرژی حاصل از اختروش‌ها میلیارد‌ها سال طول می‌کشد تا به جو زمین برسد.
فرارو
