افزایش هزینه حضور افاغنه راه خروج آنها از کشور است

نه به نژادپرستی در مجلس! خواهش می‌کنم دو دقیقه وقت بگذارید، متن این طومار را بخوانید و اگر مایلید نه به جهانیان، بلکه به خودتان اثبات کنید که مخالف نژادپرستی تحت هر نام و عنوانی هستید، آنرا امضا کرده و لینکش را به دوستان‌تان هم بفرستید تا امضا کنند. طومار نهایی امضا شده را به هیئت رئیسه مجلس می‌فرستیم تا خود مجلس در این‌باره تصمیم‌گیری کرده و از تکرار آن پیشگیری نماید.

دو سال پیش دقیقاً در چنین روزهایی نلسون ماندلا، نماد مبارزه با نژادپرستی از دنیا رفت و من در همان روزها در برابر خیل گسترده هم‌دردی ایرانیان و تغییر تصاویر پروفایل، یادداشت «ما را چه به ماندلا؟» را نوشتم تا یادآوری کنم نژادپرستی تنها در برخورد سفیدپوستان غربی با سیاه‌پوستان افریقایی خلاصه نمی‌شود. نژادپرستی همین بیخ گوش ماست؛ در برخوردهای‌مان با افغانستانی‌ها! نژادپرستی در تعریف علمی‌اش «به فرایندی اطلاق مي‌شود که در آن افراد یا گروهها، با اعضای گروهي دیگر بر پایه ویژگیهای ذاتی‌ای که دارند، رفتارهای کلیشه‌ای می‌کنند». همان تفکری که برخی از مردم و مسئولین ما درباره افغانستانی‌ها دارند. اینکه آنها به صرف اینکه متولد افغانستان هستند، زیاد جرم و دزدی و تجاوز می‌کنند. صفحات حوادث روزنامه‌های زرد ما تمرکزش بر جرایم افغانستانی‌ها است و همین باعث شکل‌گیری نگاه منفی ما به آنها شده است. در حالی‌که در همان روز صدها جرم و جنایت دیگر در گوشه و کنار مملکت ما رخ داده که روزنامه‌ها ترجیح دادند از میان آنها، نوع «افغانی»اش را برجسته‌سازی کنند.

کلیپی منتشر می‌شود از تجاوز چند افغانستانی به یک دختر ایرانی. دست به دست می‌چرخد و باعث حمله شهروندان ایرانی به محله‌های افغانستانی‌نشین می‌شود. اما به راستی صدها کلیپ دیگری که تجاوز پسران ایرانی به دختران ایرانی را نشان می‌دهد ندیده‌ایم؟ اگر چون آنها «افغانستانی» هستند رگ گردن‌مان بالا زده، بی‌رودرواسی دچار همان نژادپرستی‌ای هستیم که خودمان را ازش متنفر نشان می‌دهیم.

هرچند انتظار نداریم به صرف جرم یک یا چند ایرانی در غرب، با خودمان اینگونه برخورد شود. و اما این بار... . برخی نمایندگان مجلس که باید نماینده و الگوی مردم باشند، چندین سال است که همه ناکارآمدی‌های خودشان، به‌ویژه در روزهای تبلیغات انتخاباتی که کارنامه چهار ساله‌شان نزد مردم بررسی می‌شود را، به حضور افغانستانی‌ها که از سر ناچاری به نزدیکترین کشور از نظر جغرافیایی، زبانی، فرهنگی و دینی پناه آورده‌اند نسبت می‌دهند.

سال گذشته نماینده رفسنجان مشکلات این شهرستان را ناشی از حضور افغانستانی‌ها دانست و آنان را متهم به جمع‌آوری کمک برای داعش کرد. ادعایی بدون کمترین سند و مدرک. امسال نیز محمدرضا پورابراهیمی، نماینده راور و کرمان، همه مشکلات «امنیتی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی» این استان و بلکه ایران را به گردن افغانستانی‌ها افکند و خواهان افزایش بیشتر هزینه‌های زندگی بر آنان شد تا خودشان ناچار به کشورشان باز گردند.

این رفتار را تطبیق دهید با رفتار مسئولین اروپایی و امریکایی. سالها است مسلمانان افراطی حملات متعدد تروریستی علیه مردم در اروپا و امریکا انجام می‌دهند، اما کسی خواهان اخراج آنها از اروپا و امریکا نمی‌شود. ترامپ، کاندیدای جمهوری‌خواه که به تازگی چنین ادعایی کرده، هم از سوی رسانه‌ها و مردم و مسئولین داخلی با موج انتقاد روبرو گردیده و هم مردم انگلستان طومار چندصدهزار امضایی به مجلس این کشور فرستاده و خواهان ممنوع‌الورود شدن وی به انگلیس شده‌اند.

نمایندگان اسرائیل (به‌عنوان کشوری نژادپرست) هم حتی درخواست مشابهی داشتند. در چنین شرایطی نباید اجازه بدهیم عده‌ای که عنوان «نمایندگی» ما مردم را یدک می‌کشند، به نام ما هر سخنی بر زبان برانند. به‌ویژه سخنان نژادپرستانه‌ای که عهد و زمانش سالهاست به سر آمده است. ممنون از وقتی که می‌گذارید. امیر هاشمی مقدم
خانه ملت