آزاده صمدی نوشت:
می توانم زن باشم می توانم قوی باشم شاد باشم مادر باشم تنها باشم همسر باشم همراه و همدل باشم خندان و گاهی گریان باشم شاد و گاهی غمگین باشم، آری می توانم زن باشم و از تو بخواهم مرا بپذیری همانگونه که من تو را می پذیرم و این آغاز "مدارا و دیگرپذیری" ست، .آغاز زندگی، توام با درک و احترام به گوناگونی...
آخرین خبر
اما زندگی فرصت کوتاهیه و اگر بخواهیم تمام توانمان رو برای مدارا با دیگران و تحمل اونها هزینه کنیم خیلی زود پیر و نابود خواهیم شد
بهترین کار دوری کردن از مردم تا حد ممکن هست و خودداری از ازدواج یکی از راه های آن است