جایزه نوبل لایق سازنده اسیدسولفوریک و گوگرد

    بفرمایید عناصر شیمیایی!

هر روز خبرهای جدیدی از افتخارآفرینی هم وطنانمان در جای جای کشور به گوش می رسد و از آنجایی که فرصت ما محدود است و جا و مکانمان هم تنگ و فشرده، تنها هفته ای یک بار می توانیم به بررسی موفقیت ها و تپه ها ... ببخشید قله هایی که توسط هموطنان عزیزمان فتح می شود بپردازیم. هفته قبل ماجراهای آب معدنی دماوند و افتخارآفرینی هایی که توسط این عزیزان انجام شده بود را به سمع و نظرتان رساندیم، امروز می خواهیم راجع به آبلیمو صحبت کنیم. در زمینه آبلیمو معاون طرح و برنامه سازمان تعزیرات حکومتی از برخورد با متخلفانی خبر داده که مخلوطی از آب، اسیدسولفوریک و گوگرد را به نام آبلیمو تحویل مردم می دادند. قبل از هرچیز از همکاران عزیزم خواهشمندم آهنگ «قهرمانان، دلاوران، نام آوران» را پخش کنند. بسیار متشکرم.

البته خبر، خبر ناراحت کننده ای است، نه به جهت اسید سولفوریک، به خاطر این که یک بار دیگر نشان می دهد که ما چقدر در کشور استعدادسوزی می کنیم. الان در هر کجای جهان یکی پیدا می شد که با آب و اسیدسولفوریک و گوگرد آبلیمو درست کند جایزه نوبل شیمی بهش تعلق می گرفت و کلی عزت و احترام برایش قائل می شدند.

شما اگر کمی دقیق تر به ابعاد مسإله نگاه کنید متوجه می شوید که کار بزرگی انجام شده است. یعنی دوستان اول کارخانه آبلیموسازی تاسیس کرده اند، بعد یکی شان متوجه قضیه شده و گفته: بچه ها ما که لیمو نداریم! بقیه هم گفته اند اِ اِ اِ ! راست میگه. یعنی در بادی امر از آب لیمو فقط آبش موجود بوده ولی جوانان ما ناامید نشدند. به جایش نشستند فکر کردند، زحمت کشیدند، در آخر توانستند با یک مقدار اسیدسولفوریک و گوگرد به یکباره خود لیمو را تولید کنند.

ملاحظه می فرمایید که «ایرانی می تواند» دیگر تنها یک شعار نیست. از جنبه علمی اگر بخواهیم این موضوع را بررسی کنیم به نتایج مثبت بسیاری می رسیم. یعنی شاید تا دیروز ما زیاد با علم شیمی آشنا نبودیم یا برایمان ملموس نبود ولی امروز به لطف عزیزان و فعالان عرصه صنایع غذایی می توانیم حضور تک تک عناصر جدول مندلیف را در زندگی مان احساس کنیم.

امروز اسیدسولفوریک و گوگرد را به جای آبلیمو می خوریم، فردا می فهمیم این پنیری که صبح ها می خوردیم ترکیب اسید نیتریک و آرسنیک بوده، پس فردا به خانوم می گیم ناهار چی درست کردی؟ با ذوق میگه: همونی که دوست داری! پتاسیم پرمنگنات با قلع! بعد یه نگاه به میز ناهار می اندازیم، میگیم آخی! ژله هم که درست کردی. میگه: نه عزیزم، اون جیوه‌ است. دیگه وقت نکردم برم ژله بخرم. بعد با خوشحالی می نشینیم سر میز ناهار و جمعی از عناصر شیمیایی را تناول می کنیم و در نهایت به عنصر سی و یکم جدول تناوبی «گالیم» می رسیم که انصافا با نیکل و تنگستن خیلی چیز لذیذی می شود. بله ... ایرانی! ایرانی بخر! تا افتخارآفرینی دیگر خدا یار و نگهدارتان.

روزنامه ایران