«پارسال که امین‌السلطان قم رفته بود، در مراجعت، از رودخانۀ قم این اردک را گرفته، خودش برای ما آورد. توی حوض دیوانخانه انداختیم. این اردک حنایی رنگ است؛ طبعاً عاشق‌پیشه است؛ همیشه باید به یک نفر عشق بورزد. چندی به یکی از قو‌هایی که توی حوض دیوانخانه هستند عشق داشت.

خواجه در ابتدا به معنای بزرگ، سرور، آقا و کدخدا استفاده می‌شد. از آنجایی که کسی که به مراقبت حرمسرای شاهان گماشته می‌شد، در واقع بزرگ و سرپرست حرمسرا بود، به آن خواجه حرم می‌گفتند. اما به مرور زمان شاهان که نگران دفاع از ناموس و حفظ امنیت حرمسرای خود بودند، برای سرپرستی حرمسرای خود از مردان اخته استفاده می‌کردند.