درمورد کامران نجف زاده در روز خبرنگار

نام ونام خانوادگی:کامران نجف زاده

زادروز ۲۹ اردیبهشت ۱۳۵۷

متولد: تهران محله ستارخان

تحصیلات کارشناسی در رشتهٔ مهندسی کشاورزی

از دانشگاه دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج

پیشه روزنامه نگار، خبرنگار، گویندهٔ اخبار،نویسنده و مدرّس کلاس‌های خبرنگاری

سال‌های فعالیت از سال ۱۳۸۱ در واحد مرکزی خبر(گویندهٔ خبر)

شناخته‌شده برای خبرنگاری واحد مرکزی خبر صدا و سیمای ایران

چطور شد كه وارد تلويزيون شدي؟   
نجف‌زاده: به صورت خيلي اتفاقي. با ارتباطاتي كه در روزنامه‌ها وجود داشت از طريق يكي از دوستانم به بنده پيشنهاد شد كه كار خود را در تلويزيون ادامه دهم. من هم پذيرفتم و تا به الان در خدمت شما هستم. در حال حاضر و تا اين لحظه قريب به هزار دقيقه تصوير زدم (يعني گزارش گرفتم) ديگه اتفاق خاصي رخ نداده است.        

به عنوان يك خبرنگار خبرساز تعريف شما از واژه <خبر> چيست؟   
نجف‌زاده: به نظر من <خبر> يك واقعه عيني است كه البته فقط به چشم يك خبرنگار نمي‌آيد.        

و خبرنگار...؟   
نجف‌زاده: و خبرنگار هم كسي است كه خبر را به صورت تصويري و يا به صورت مكتوب تحرير مي‌كند. البته در يك زمان مشخص و از يك مكان مشخص و با رعايت چارچوب‌ها و اصول حرفه‌اي خبر.        

كامران نجف‌زاده موفقيت خود را در چه چيز مي‌بيند؟   
نجف‌زاده: من يك خوشبختي بزرگي كه آوردم (واقعا از خداوند متعال سپاسگزارم و بعد، از خانواده و...) اينست كه هر كاري را كه انجام مي‌دهم با لطف به من نگاه مي‌شود و نيز محبت مردم كه هميشه و هر جا با من همراه است. اين قضيه هرازگاهي براي من آن‌قدر عجيب مي‌شود با اين حال كه از صبح تا پاسي از شب سركار هستم ولي مي‌بينم بعد از گزارشي كه بخش شد، اگر محبت مردم خوبمان نبود، اصلا اين گزارش چيزي براي گفتن نداشت و كارم بي‌ارزش مي‌شد. جالب‌تر از آن، هنگامي است كه پيام‌هاي مردمي را مي‌شنويم و بعد از آن است كه مي‌فهميم كار ما به چه ظرافتي و چه نگاه ذره‌بينانه‌اي از سوي مردم دنبال مي‌شود و اين امر، وظيفه ما را نسبت به آنها سخت‌تر مي‌كند.        

از اول عاشق كارت بودي يا نه، به مرور زمان به حرفه خبرنگاري علاقه‌مند شدي؟   
نجف‌زاده: از اول علاقه‌مند بودم. از سنين كودكي براي مجله كيهان بچه‌ها مطلب مي‌نوشتم. كار خبرنگاري را هم خيلي دوست داشتم. ولي الان كار خبرنگاري را آن‌قدر دوست ندارم كه بخواهم تا بيست سال ديگر هم ادامه دهم. دوست دارم عرصه‌هاي جديدي فراهم شود تا در كار تصويري و كار نوشتن بتوانم كارگرداني كنم، مستند بسازم و... اين حرفه، حرفه‌اي است كه تجربه مي‌خواهد به اضافه يك نيروي جوان و پرتحرك كه كشش اين همه استرس و دغدغه فكري را داشته باشد.     سعي مي‌كنم كه به سن و وقت مقتضي از اين حرفه جدا شوم، اما نه از كار تلويزيون و سينما، دوست دارم روند حرفه‌اي خود را در مقاطع بالاتر مثل كارگرداني، مستندسازي، نويسندگي و... طي كنم. خدا بزرگ است...

چرا اخبار حاشيه و چرا جنجالي؟
نجف‌زاده: من خودم وقتي روزنامه مي‌خوانم و يا حتي تلويزيون نگاه مي‌كنم، وقتي مي‌بينم كه مجري، يك خبر را به اندازه نيم ساعت معطل مي‌كند (البته جزييات كامل خبر) تا به بيننده انتقال دهد، ترجيح مي‌دهم كانال را عوض كنم و به چكيده پنج خطي همان خبر و نكات حاشيه‌اي آن در شبكه و يا روزنامه‌اي ديگر كه جذاب‌تر مي‌باشد توجه كنم. نگاه خودم هم به اين قضيه به اين صورت است و فكر مي‌كنم اكثر مخاطبان نيز به اين موضوع اشراف كامل دارند و هرگاه، چه مي‌نويسم و چه تصوير مي‌گيرم سعي مي‌كنم به نكات حاشيه‌اي آن سوژه خبري دقت بيشتري داشته باشم. چرا كه به نظرم جذابيت كار بيشتر مي‌شود.
الان در همه جاي دنيا اين طور است كه حواشي يك خبر نسبت به اصل خبر ارجحيت بيشتري دارد. يعني از حاشيه، گريزي مي‌زنند و مي‌پردازند به اصل خبر. به نظر من براي مخاطب‌شناسي در جامعه بايد هر چيزي را كه مي‌بينيم و مي‌شنويم، اگر به صلاح است به همان صورت به تصوير در بياوريم و شفاف‌سازي كنيم. اين امر باعث مي‌شود از يكسري چارچوب‌هاي خشكي كه گرفتارش شده‌ايم رهايي پيدا كنيم. خوشبختانه اين موضوع به نظر من در عرصه خبر رسانه ما اتفاق افتاده است.

در ابتدا اشاره كرديد كه در مطبوعات ورزشي بوديد. چرا خبرنگار اين شاخه نشدي؟ چرا به سمت و سوي سياسي‌گري و اخباراجتماعي رفتي؟
نجف‌زاده: خودم هم دوست داشتم كه خبرنگار ورزشي شوم ولي اكثر اوقات مطالب سياسي مي‌نوشتم و در كنار آن، هم اجتماعي مي‌نوشتم، هم ورزشي و هم... در پاره‌اي از اوقات به من مي‌گفتند كه چرا تخصصي و در يك شاخه كار نمي‌كني، اعتراف مي‌كنم كه در رابطه با هيچ‌كدامشان عميق نبودم و تخصصي نمي‌نوشتم. ولي در هر شاخه‌اي و صد البته با مطالعاتي كه داشتم يك اطلاعات مختصري به دست مي‌آوردم و نسبت به دانسته‌‌هايم دست به قلم مي‌شدم. اتفاقا در فكرم هست كه در آينده و در بخش ورزشي نيز فعاليت كنم و چند گزارش ورزشي نيز در بخش‌هاي مختلف خبري تهيه كردم كه پخش شد. ولي كلا گرايش‌هاي اجتماعي من خيلي بيشتر است و اين شاخه را خيلي دوست دارم.
   
آيا شده بعد از بيان مشكلات مردم در قالب يك گزارش، بازتاب مثبتي از سوي مسئولان ديده شود و يا بالعكس؟
نجف‌زاده: خيلي از اين موارد بوده كه مردم بعد از آن زنگ زدند و تشكر كردند. به عنوان مثال يك موردي پيش آمده بود كه در آن نشست اضطراري رسيدگي به آلودگي هواي تهران بررسي مي‌شد.
تمامي افراد دعوت شده از كارشناسان فني و متخصص بودند در جلسه يكي از آنها بنده خدا از خستگي خوابش گرفته بود! ديگري با موبايل SMS مي‌فرستاد! من هم به تصويربردار گفتم كه تمامي اين لحظات را شكار كند كه اتفاقا در همان شب اين گزارش پخش شد و من گفتم <در يك جلسه به اين مهمي همه چيز اتفاق افتاد الا بررسي و راه حل براي برطرف كردن آلودگي هوا> اين گزارش به نظر خودم جالب از كار درآمد و نظرات بعد از گزارش مردم هم بيانگر اين مهم بود.
   
پايه و اساس بخش خبري 20/30 از كجا نهاده شد، به نظر خودتان تا به حال موفق بوده‌ايد؟
نجف‌زاده: اين بخش خبري بر مبناي تفكر چند نفر و در راس آن يك نفر (كه شايد راضي نباشد نامش را در اينجا مطرح كنم) از اعضاي پخش اخبار واحد مركزي خبر پايه‌گذاري شد كه اكنون در اين واحد مسئوليت دارند. بعد از او هم در حال حاضر سردبيري اين بخش برعهده آقاي وثوقي است كه خيلي خوب و به جديت كارشان را ادامه مي‌دهند. اين بخش بر پايه نيازهاي روز خبري جامعه نهادينه گشت و اين چنين بود كه با توجه به آن نيازها اين بخش خبري راه‌اندازي شد.

به عنوان يك بيننده تلويزيون چه انتقادي مي‌تواني از بخش خبري 20/30 داشته باشي؟
نجف‌زاده: به نظر من مي‌شود گفت كه اين بخش 20/30 همان 20/30 است با اين تفاوت كه بخش‌هاي خبري ديگر بسيار نزديك به اين بخش شده‌اند و مرزهاي انتقاد را به راحتي و يكي‌يكي پشت سر گذاشته‌اند.
20/30 قرار است كه در آينده گام‌هاي بلندتري هم بردارد و بهتر از آني كه هست، بشود. اگر به من انتقاد شود و بگويند كه ديگر 20/30، آن 20/30 گذشته نيست در پاسخ آنها خواهم گفت كه شما با 20/30 سازگار شده‌ايد چون در چند بخش خبري مختلف مشابه همان را مي‌بينيد و مي‌شنويد.

به عنوان يك مخاطب تلويزيوني و آن هم علاقه‌مند به اخبار بخش‌هاي مختلف سيما، كدام يك از اين بخش‌ها را مي‌پسندي؟
نجف‌زاده: بخش خبري 14 و 21 پرمخاطب‌تر است. ولي براي توده مردم اخبار 20/30 و 22 جذاب‌تر است. (البته به نظر من.)

در مورد مخاطره‌آميز بودن حرفه خبرنگاري چه نظري داري؟ آيا به اين گفته معتقد هستي؟
نجف‌زاده: به نظر من خبرنگار واقعا اگر خبرنگار باشد نبايد با يك سيستم الكي بنشيند گوشه‌اي و خبر براي او بيايد. خبرنگار بايد خبرساز باشد و اين كار خبرسازي بسيار پرمخاطره، هيجان‌انگيز و پردردسر است ولي آن جذابيت به همه آنها مي‌چربد. مثلا من كه به صورت ماموريتي به كشور عراق رفته بودم بارها و بارها وقتي مي‌خواستم از محل استقرار خود براي تهيه گزارش بيرون بروم <و ان يكاد> مي‌خواندم و دعا مي‌كردم كه زنده به خانه برگردم.
به عنوان مثال در يك صحنه كه بودم و گزارش خود را شروع مي‌كردم يكي از تك تيراندازها لامپ بالاي سر مرا زد و مجبور شدم براي اتمام گزارش خود كارم را ادامه دهم. آنها قصد كرده بودند كه ما را بكشند و ما واقعا جان سالم به در برديم. طي دو ماهي كه آنجا بوديم واقعا سختي كشيديم. در كل بايد بگويم يك خبرنگار اگر در دل خبر (يعني جنجال و دردسر) نباشد خبرنگار نيست.

ميانه‌ات با ورزش چطوره؟ آبي يا قرمز يا تيم ملي؟
نجف‌زاده: من پرسپوليسي هستم.
   
فوتبال ايران رو چطور مي‌بيني؟
نجف‌زاده: به نظر من فوتبال ما يك روند رو به رشد خوبي را طي مي‌كند. مثلا زماني كه كريم باقري در تيم آرمينيا بيله‌فلد آلمان بازي مي‌كرد همه كلي لذت مي‌برديم ولي الان نه، امكان دارد يك بازيكن از دسته دوم فوتبال كشورمان برود و در بوندس ليگا بازي كند.
اين نشانه پيشرفت فوتبال ماست. گرچه برخي بازيكنان ما با رفتن به آن كشورها دچار حاشيه مي‌شوند و نمي‌توانند از عهده تمرينات بربيايند و بعد از مدتي به ليگ كشور خومان و يا كشورهاي همجوار باز مي‌گردند. در كل من نبايد نظري در خصوص فوتبال ايران بدهم چون كارشناس نيستم ولي به عنوان يك ايراني آرزوي موفقيت تيم‌هاي ورزشي ايران و بالاخص فوتبال آن را در جوامع بين‌المللي دارم.
   
در خصوص حرفه خودت از كسي هم الگوبرداري مي‌كني؟
نجف‌زاده: نه اصلا. ولي از تجربه‌هاي قديمي‌ها استفاده مي‌‌كنم يكسري از قديمي‌ها در واحد مركزي خبر هستند كه كارشان خيلي خوب، حرفه‌اي، ناب و در عين حال جذاب است. آنها نابغه خبر هستند. دوست دارم كه اين‌ها هيچ وقت بازنشسته نشوند.
    ‌
چقدر حقوق مي‌گيري؟
نجف‌زاده: مثل يك كارمند. البته باز هم بستگي دارد به اين‌كه به غير از اين كار، فعاليت ديگري هم داشته باشي يا نه.

شغل دوم هم داري؟
نجف‌زاده: نه فقط خبرنگارم.
   
بهترين و بدترين خبري را كه تا به حال خواندي به ياد داري؟
نجف‌زاده: بدترين خبر سقوط 130C بود كه برايم خيلي زجرآور بود و بهترين خبر هم صعود تيم ملي فوتبال به جام‌جهاني 2006 آلمان بود.
   
كامران نجف‌زاده در دوران حرفه‌اي‌اش در آخر به كجا مي‌رسد؟
نجف‌زاده: دوست دارم فيلمي بسازم كه به جاي يكي دو ميليون مخاطب از تاثيرگذاري ميلياردي برخوردار شود.