چندین قرن است که سقف های چمنی (ترجمه لغتی torvtak از زبان نروژی، که به این نوع سقف ها گفته میشود) در نروژ رواج دارد. با این ایده ساده نروژی ها توانسته اند علاوه بر اینکه ارتباط خود را با محیط زیست قوی تر کنند، چندین مشکل دیگر خانه سازی در روستا را برطرف نمایند.
در برخی سقف ها علاوه بر چمن، گل های زیبا نیز کاشته شده است. اما شاید جالب ترین موارد آنهایی باشند که بر روی سقف خود درختان کوچک کاشته اند.
البته هدف باغچه های سقفی زیبایی نیست، بلکه چمن تنها برای این به کار برده می شود که لایه های زیرین پوست درخت غان (که جزء اصلی این سقف است) را در جای خود نگه دارد. اینکار باعث می شود خانه ها در زمستان های بسیار سرد، گرمتر بمانند.
همچنین چون این سقف ها بیشتر بر روی خانه های چوبی اجرا می شود، وزن میانگین ۲۵۰ کیلوگرم بر متر مکعب آنها باعث میشود اجزای چوبی خانه فشرده تر شده و فاصله خالی بین چوبها پر شود.
بنا بر این گزارش، در زمستان به دلیل بارش برف، ممکن است وزن این سقف ها ۴۰۰ تا ۵۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب افزایش یابد. پوست درخت غان برای پوشش سقف بسیار مناسب است، زیرا علاوه بر اینکه در مقابل نفوذ آب و خاک بسیار مقاوم است، می تواند بیش از سی سال دوام بیاورد.
این درخت در شمال اروپا بسیار رایج بوده و پوست آن در بهار و اوایل تابستان به راحتی جدا می شود. پس از جدا کردن پوسته این درخت، باید این پوسته ها را زیر فشار نگهداری کنند تا کاملا مسطح باقی بمانند و بتوان از آنها در ساخت سقف چمنی استفاده کرد.
گفتنی است، این کار یک سنت اسکاندیناویایی بوده و در بسیاری از خانه های روستایی دیده می شود. اما به تازگی در کشورهای دیگر نیز سقف های چمنی مورد توجه قرار گرفته است، به گونه ای که در انگلیس، دولت به مردمانی که سقف خانه خود را این گونه درست کنند، امتیاز کاهش مالیات می دهد. البته اجرای امروزی این سقف ها با گذشته متفاوت بوده و به جای استفاده از پوست درخت غان در لایه زیرین، از یک نوع پلاستیک صنعتی استفاده می شود.
منبع : civiltect.com
