کوسه‌های گرینلند می‌توانند صدها سال زندگی کنند، اما دانشمندان تا کنون دلیل آن را درک نکرده بودند، تا اینکه بالاخره راز طول عمر شگفت‌انگیز این حیوان کشف شد: متابولیسم بدون تغییر آن‌ها! این یافته شگفت‌انگیز در تضاد با فرضیات پیشین دانشمندان است و می‌تواند اثرات مهمی بر نحوه سازگاری این حیوانات با تغییرات آب و هوایی داشته باشد.
طول عمر کوسه‌های گرینلند حداقل ۲۵۰ سال است، اما آن‌ها به طور بالقوه می‌توانند بیش از ۵۰۰ سال عمر کنند. این کوسه‌ها در قطب شمال و اقیانوس اطلس شمالی تا عمق ۲۶۴۷ متری زندگی می‌کنند. به سختی می‌توان دلایل دقیق عمر طولانی آن‌ها را مشخص کرد. طبق بیانیه‌ای درباره این یافته‌های تازه، محققان مدت‌ها تصور می‌کردند طول عمر آن‌ها مربوط به محیط‌های فوق‌العاده سرد (آن‌ها می‌توانند در آب‌های سرد منهای ۱.۸ درجه سانتیگراد زنده بمانند) و حداقل حرکات است.
اما تحقیقات جدید نشان میدهد طول عمر کوسه‌ها می‌تواند به فعالیت متابولیکی آن‌ها مربوط باشد که به نظر نمی‌رسد در طول زمان، مانند دیگر حیوانات تغییر کند. ایوان کمپلیسون، نویسنده ارشد این مطالعه و دانشجوی دکترا در دانشگاه منچستر، گفته: «این برای ما مهم است چون نشان میدهد کوسه‌ها علائم سنتی پیری را نشان نمی‌دهند.»
متابولیسم فرآیند شیمیایی است که در آن، آنزیم‌ها مواد مغذی را به انرژی تجزیه می‌کنند و فرآیندهایی که از این انرژی برای ساخت و ترمیم بافت‌ها استفاده می‌کنند. در بیشتر حیوانات، سرعت متابولیسم در طول زمان کاهش می‌یابد. این کاهش منجر به کاهش تولید انرژی، ترمیم و بازسازی کندتر سلول‌ها و همچنین کاهش توانایی حذف مواد زائد سلولی می‌شود که می‌تواند سبب آسیب بیشتر سلولی شود.
برای سنجش متابولیسم کوسه‌ها در مطالعه جدید، محققان از ماهیچه‌ی ۲۳ کوسه گرینلند که در ساحل جنوبی جزیره دیسکو در مرکز گرینلند صید شده بودند، نمونه‌های بافتی گرفتند.
سپس فعالیت پنج آنزیم مختلف را در نمونه‌ها اندازه‌گیری کردند تا میزان متابولیسم و واکنش آن‌ها به دماهای مختلف محیطی را تعیین کنند. در مرحله بعد، سن هر کوسه را با اندازه‌گیری طول بدن محاسبه کردند. یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ مدلی را برای تخمین سن کوسه‌های گرینلند از طول کل بدن آن‌ها معرفی کرد که در اینجا از آن مدل استفاده شد و این نتیجه به دست آمد که کوسه‌های نمونه‌برداری شده بین ۶۰ تا ۲۰۰ سال سن داشتند. با کمال تعجب، وقتی محققان فعالیت آنزیمی کوسه‌ها را مقایسه کردند، دریافتند هیچ تغییری در سنین مختلف وجود ندارد.
کمپلیسون گفت: «در بیشتر حیوانات، پیش‌بینی می‌کنید برخی از آنزیم‌ها در طول زمان فعالیتشان را کاهش دهند، چون تحلیل می‌روند و کارآمدی آن‌ها کمتر می‌شود. اما در مورد کوسه‌های گرینلند اینطور نیست.»
متابولیسم پایدار در سنین کوسه‌های گرینلند نشان میدهد آن‌ها مانند سایر حیوانات دچار انحطاط نمی‌شوند و احتمالاً همین ویژگی، دلیل عمر طولانی آن‌ها است. آزمایش‌ها نیز نشان داد همه آنزیم‌ها در دماهای گرمتر فعالیت بالاتری دارند، یافته‌ای که انتظارش می‌رفت، چرا که آنزیم‌ها تمایل دارند در دماهای افزایش‌یافته فعالیت بیشتری داشته باشند.
نمونه‌برداری از بافت یک کوسه گرینلند که در ساحل جنوبی جزیره دیسکو در مرکز گرینلند صید شده است
کمپلیسون گفت: «ما می‌خواستیم بررسی کنیم آیا آنزیم‌های کوسه گرینلند به طور خاص برای کارکرد بهتر در شرایط سرد سازگار هستند یا خیر، اما این روند را مشاهده نکردیم. فعالیت بیشتر در شرایط گرمتر نشان میدهد اگر این کوسه‌ها مجبور به ورود به محیط گرمتر شوند، متابولیسم آن‌ها به طور قابل‌توجهی افزایش می‌یابد و احتمالاً سبک زندگی آن‌ها را تغییر میدهد.»
این یافته به ویژه مرتبط است، چون انتظار می‌رود دمای سطح دریاهای جهانی تا سال ۲۱۰۰ به دلیل گرم شدن کره زمین ۱.۲ و ۳.۲ درجه سانتیگراد افزایش یابد. طبق گزارش صندوق جهانی طبیعت، میانگین دمای قطب شمال تاکنون سه برابر سریعتر از دمای جهانی افزایش یافته است.
کمپلیسون امیدوار است علائم بارز پیری را آزمایش کند و متابولیسم کوسه‌ها را بیشتر بررسی کند تا درک بهتری از نحوه محافظت از آن‌ها داشته باشد چون گرمایش جهانی بر محیط زیست آن‌ها اثر خواهد گذاشت.
فرادید
