چگونه مرعوب فرزندان پرتوقع مان نشویم؟
کد خبر: ۳۰۸۲۶۸
تاریخ انتشار: 2024 March 18    -    ۲۸ اسفند ۱۴۰۲ - ۲۲:۳۳
با کودک و نوجوان پرتوقع و همیشه طلبکار چه کنیم؟ (بخش دوم)
فرزند خردسال و از او هم بیشتر، فرزند نوجوان ما، همواره می‌خواهد، می‌خواهد و می‌خواهد. به خاطر داشته باشید که با تهدید، اصرار و پرخاش ِ آن‌ها بیش از حد همدلی و همدردی نکنید. شما می‌توانید با فرزندتان همدردی کنید، بدون اینکه ناخودآگاه تسلیم تمام خواسته هایش شوید. شما باید محکم‌تر بمانید و اجازه ندهید رفتار احساسی و تهدیدآمیزشان شما را تسلیم کند.

چگونه مرعوب فرزندان پرتوقع مان نشویم؟ (سواد زندگی)

چگونه مرعوب فرزندان پرتوقع مان نشویم؟ (سواد زندگی)«تابناک با تو» - فرزند خردسال و از او هم بیشتر، فرزند نوجوان ما، همواره می‌خواهد، می‌خواهد و می‌خواهد. به خاطر داشته باشید که با تهدید، اصرار و پرخاش ِ آن‌ها بیش از حد همدلی و همدردی نکنید. شما می‌توانید با فرزندتان همدردی کنید، بدون اینکه ناخودآگاه تسلیم تمام خواسته هایش شوید. شما باید محکم‌تر بمانید و اجازه ندهید رفتار احساسی و تهدیدآمیزشان شما را تسلیم کند.

در بخش اول این مطلب دیدیم که اینکه کودک و نوجوان ما خود را سزاوار برآورده شدن تمام خواسته هایش می‌داند، کاملاً طبیعی است و این مرحله‌ای عادی و ضروری از مرحله رشد آن‌ها به سمت بزرگسالی است.

وظیفه شما والدین این است که آن‌ها را راهنمایی کنید و به آن‌ها کمک کنید تا تعادلی بین خواسته‌ها و خویشتن داری خود پیدا کنند.

آموختیم که باید به فرزندان مان فرصت بدهیم تا احساسات خود را به تمامی ابراز کنند. باید به آنان بیاموزیم که به دیگران هم فکر کنند و در این زمینه راهکار‌هایی ارائه دادیم. همچنین تاکید کردیم که هرگز فرزندان تان را مرکز جهان هستی تان قرار ندهید، که انگار شما فقط روی زمین هستید تا در اختیار خواسته‌ها و نیاز‌های آنان باشید و زمین و جهان هستی فقط گِرد فرزند شما می‌چرخد.

از شما خواستیم که در خود کند و کاو کنید و ببینید چرا تسلیم خواسته‌های فرزندان تان می‌شوید؛ و راهکار‌هایی ارائه دادیم تا به شما کمک کنند، فرزندان تان را از خود محوری دور کنید و در عین حال طوری عمل کنید که آنان علائق و احساسات شان را حفظ کنند.

چگونه مرعوب فرزندان پرتوقع مان نشویم؟ (سواد زندگی)

در ادامه به دو راهکار دیگر در همین راستا یعنی کمک به نوجوان در دور شدن از خود محوری و حفظ علائق اش در زندگی می‌پردازیم:

با اصرار بیش از حد فرزندتان همدلی نکنید

هر کودکی، به ویژه هر نوجوانی، همواره می‌خواهد، می‌خواهد و می‌خواهد. به خاطر داشته باشید که با التماس، اصرار و گریه آن‌ها بیش از حد همدلی و همدردی نکنید. شما می‌توانید با فرزندتان همدردی کنید، بدون اینکه ناخودآگاه تسلیم تمام خواسته هایش شوید.

خطر افراط و تفریط در این موارد این است که شما ممکن است از آن‌ها برنجید یا برعکس. در پی این رنجش فرزند شما احساس تضعیف، ناسپاسی و نارضایتی می‌کند.

به فرزند خود در زمینه تبلیغات در فضای مجازی و پیام‌های رسانه‌ای آموزش دهید

زندگی در جامعه‌ای که به چیز‌های مادی بیش از هر چیز دیگر اهمیت می‌دهد، و به لطف فضای مجازی همواره به آن دامن زده می‌شود، باید که در پی راه و نیرویی برای مقابله با آن باشیم.

با هم تلویزیون تماشا کنید یا به تبلیغات آنلاین نگاه کنید و درباره راه‌هایی که تبلیغ کنندگان تلاش می‌کنند ما را در اختیار خود بگیرند، صحبت کنید. ارزش‌های کهن ِ موفقیت و پشتکار را که نتیجه داشتن یک شخصیت خوب و قوی است، و نه نتیجه بهترین بودن یا بیشترین چیز را داشتن به کار ببرید.

مطمئن شوید که خودتان هم با این ارزش‌ها زندگی می‌کنید.

چگونه مرعوب فرزندان پرتوقع مان نشویم؟ (سواد زندگی)

چگونه کودکانی را که از ارعاب برای رسیدن به آنچه می‌خواهند استفاده می‌کنند مدیریت کنیم؟


وقتی صحبت از بچه‌های سخت‌سرتر به میان می‌آید، همین حقیقت کفایت می‌کند: شما باید محکم‌تر بمانید و اجازه ندهید رفتار ترسناک و تهدیدآمیزشان شما را تسلیم کند.

فرض کنید وقتی فرزندانتان به خواسته هاشان نمی‌رسند، بی‌احترامی و پرخاشگری می‌کنند. روز تولد یا عید نزدیک است، و شما احتمالاً به این فکر می‌کنید که از دادن هدیه به آن‌ها خودداری کنید، زیرا آن‌ها با همه اعضای خانواده رفتار بدی داشته اند.

این قابل درک است، اما موثرترین راه برای رسیدگی به امور در دراز مدت نیست. واضح‌تر بگوییم این کار در دراز مدت جواب نمی‌دهد.

در عوض فرزندان تان را در قبال رفتارشان پاسخگو نگه دارید و در برابر رفتار‌های ناخوشایندی که با شنیدن پاسخ منفی به خواسته‌ها یشان از خود بروز می‌دهند، خویشتندار، صبور و خاموش باشید.
بگذارید بدانند که این نوع رفتار‌ها غیرقابل پذیرش است و زمانی دیگر که هر دو آرام هستید، او را با عواقب رفتارش آشنا و روبرو ک

استفاده از اصل خاموشی و بی توجهی

بی توجهی شما باید در همه ابعاد باشد؛ یعنی کلام را ترک کنید؛ در چهره نگرانی نداشته باشید؛ در اتاق از این سو به آن سو حرکت نکنید؛ دست هایتان را روی گوش‌ها قرار ندهید؛ سرتان را با دست‌ها نگیرید؛ با خواهر یا برادرش دعوا نکنید و... تمام این رفتارها، امید تسلیم پذیری شما را در او بیشتر می‌کند.

سکوت کرده و اتاق را ترک کنید

۱- اگر تحمل گریه‌های عصبی اش را ندارید، اتاق را ترک کنید. البته مطمئن شوید که احتمال خطری برایش وجود ندارد.
برای اثر گذاری این روش حتما باید با همسر و دیگر اعضای خانواده هماهنگ باشید. اگر شما بی توجهی کنید و در همان زمان، دیگران به او توجه کنند، اصل خاموشی تأثیر نخواهد داشت.

چگونه مرعوب فرزندی که با تهدید و ارعاب سعی در برآورده شدن خواسته هایش دارد، نشویم؟

چگونه مرعوب فرزندان پرتوقع مان نشویم؟ (سواد زندگی)

تلفن همراه یا برخی امتیازات اش را مدتی ضبط و لغو کنید

۲- اگر فکر می‌کنید بهتر است برای مدت کوتاهی تلفن همراه اش را بگیرید، تا متوجه رفتارش بشود، این کار را انجام دهید.

۳- برخی امتیازات اجتماعی اش را موقتا متوقف کنید؛ مثلا وقتی می‌خواهد که با دوستانش برود بیرون، بخواهید که در خانه بماند و از او بخواهید در مورد کنترل احساسات و رفتارش بیاندیشد.

مهم نیست چه اتفاقی می‌افتد، مطمئن شوید که به فرزندتان راه‌های موفقی را آموزش می‌دهید تا در صورت مواجهه با ناامیدی‌ها و محدودیت ها، خود را مدیریت کند.

اگر کودک سرکش شما از تهدید استفاده می‌کند تا به خواسته خود برسد، مطمئن شوید که اجازه نمی‌دهید این رفتار موثر واقع شود. مسئولیت خود را حفظ کنید و اجازه ندهید ارعاب شما را کنترل کند.

۳- اگر فرزند شما یک کودک خردسال هستند، مثلا تعطیلات شما را خراب می‌کنند یا در ملاء عام داد و فریاد می‌کند، آن‌ها را از موقعیت دور کنید.

وادارش کنید هزینه آنچه را که تخریب کرده، بپردازد

۴- اگر نوجوان شما در هنگام پرخاش و تهدید چیزی را از وسایل خانه تخریب می‌کند، مثلا شیشه میز را می‌شکند، وقتی فضا آرام شد او را وادارید تا هزینه اش را ازپول تو جیبی اش بپردازد یا آن را از مخارج تعطیلاتش کسر کنید (اگر این چیزی است که در ذهن دارید، زودتر به او اطلاع دهید)

نتیجه

کودکان باید خود محور باشند تا با موفقیت از ما جدا شوند و هویت خود را بسازند. نیاز آن‌ها به این باور که آن‌ها مهم و شگفت‌انگیز هستند، تا زمانی که محدودیت‌هایی داشته باشد، چیز بدی نیست.

به یاد داشته باشید، این یک مرحله طبیعی از رشد است، و شما نباید خیلی نگران باشید که این مرحله از رفتار هرگز تغییر نخواهد کرد. والد فهمیده بودن و تعیین مرز‌های محکم به کودک شما کمک می‌کند تا مطمئن شوید که فرزند شما به بزرگسالی تبدیل می‌شود که خودش را دوست دارد و می‌داند چگونه نیاز‌های خود را در دنیا برآورده کند، در حالی که به دیگران فکر می‌کند، مراقبت می‌کند و به دیگران می‌بخشد.

منبع: سواد زندگی

نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار