«تابناک با تو» - ما رسومات و عادتهایی متعلق به گذشته از پدر و مادرهایمان به ارث برده ایم که برای نسل امروز عجیب و غیر قابل درک هستند. ما در حالی بدون فکر و از روی عادت آنها را تکرار میکنیم که در حقیقت لزومی به انجام بعضی از آنها نیست و میتوان به راحتی این رسمها و عادتها را کنار گذاشت.
۱- دعوت کردن اقوام دور به مراسم عروسی
مراسمهای عروسی به سنتها و رسومات زیادی گره خورده اند. در گذشته رسم بر این بود که همهی اقوام دور و حتی دوستان و آشنایان خانوادگی را به مراسم عروسی دعوت میکردند با این استدلال که «مراسم عروسی ما باید به خوبی بقیه باشد». امروزه، اما بسیاری از عروس و دامادها بر اساس خواست و توان خود برای مراسم عروسی شان برنامه ریزی میکنند و صرفاً نزدیکترین افراد زندگی شان را که با آنها ارتباط مداوم دارند را به مراسم خود دعوت میکنند.
۲- نگه داشتن وسایل برای موقعیتهای خاص
نسلهایی که در دوران جنگ و بعد از آن بزرگ شدند، برخورد ویژهای با وسایل دارند. برای آنها دور انداختن وسایل دشوار است و بسیاری از چیزها را هم صرفاً برای استفاده در موقعیتهای بخصوصی نگه میداند. مثلاً عطری که به عنوان کادوی تولد هدیه گرفتند ممکن است ۲۰ است در بسته بماند. اما همهی این وسایل در نهایت از مُد افتاده یا غیر قابل استفاده میشوند و بدون استفاده شدن، فضایی را بیهوده اشغال میکنند. روانشناسان، اما توصیه میکنند زندگی کردن را به آینده موکول نکنید و از زمان حال نهایت لذت و استفاده را ببرید.
۳- ظروف مخصوص جشنها و مهمانیها
در گذشته در هر خانه حداقل یک دست ظرف مخصوص مهمانیها و جشنها وجود داشت. این ظرفها فضای زیادی را اشغال میکردند و به ندرت استفاده میشود. در عین حال، از ظروف لب پر شده و ترک برداشته برای استفادهی روزمره استفاده میشد. این ظرفها که از جنس چینی یا کریستال بودند نشانهی رفاه و تجمل تلقی میشدند، به همین دلیل در جشنهای مختلف از جمله مراسمهای عروسی هدیه داده میشدند. امروز، اما عروس و دامادها بیشتر ترجیح میدهند به عنوان هدیهی ازدواج، پول دریافت کردند و بعد از آن، به سلیقهی خود، ظروف مورد نظرشان را خریداری کنند.
۴- دادن توصیههای نطلبیده
در زمان مادربزرگها و پدربزرگها و همینطور والدین مان، توصیه و نصیحت کردن گهگاه دیگران رسم بود. اما روانشناسان معتقدند کسانی که به دیگران توصیههای نطلبیده میکنند در حقیقت برای شما اهمیت قائل نیستند، بلکه این موضوع از میل آنها به کنترل کردن شما نسأت میگیرد. امروزه شکل دیگری از این سنت را میتوان در شبکههای اجتماعی دید؛ کاربرانی که بدون اینکه کسی نظر آنها را خواسته باشد، دیگران را نصیحت میکنند.
۵- داشتن یک ظرف مخصوص نگهداری از خرده ریزهای قدیمی
ظرفهای مملوء از خرده ریزهای قدیمی مانند دکمه در تقریباً هر خانهای پیدا میشد. در گذشته خرید دکمههای خوب دشوار بود و به همین دلیل مردم دکمهها را نگه میداشتند تا در صورت نیاز از آنها استفاده کنند. بچهها هم البته از بازی کردن با این ظرفها لذت میبردند. با این حال، امروزه از دکمههای یدک لباسها به ندرت برای کارکرد اصلی شان استفاده میشود. سرعت تغییر در صنعت مُد و فشن بسیار بالا است و حالا بسیاری از مردم صرفاً برای تنوع، لباسهای جدید خریداری میکنند، نه به خاطر کهنه شدن لباسهای قبلی شان. با این حال، ممکن است دکمهها جایگاه گذشتهی خود را به دست آورند، چرا که کارشناسان پیش بینی به راه افتادن جنبشی را کرده اند که در آن لباسهایی با کیفیت بالاتر برای استفاده به مدت طولانیتر تولید خواهد شد.
۶- نگرانی دربارهی نظر و حرف دیگران
تبعیت از نظر دیگران در میان نسلهای گذشته بسیار رایج بود، چون سرزدن یک رفتار به اصطلاح «نامناسب» از فرد میتوانست او را به دردسر بزرگی بیاندازد. در گذشته عادت هماهنگ کردن خود با نظرات دیگران عمیقاً در آدمها نهادینه بود. نه تنها نظر اقوام و دوستان، بلکه نظر همسایه ها، همکاران و حتی غریبهها هم در نظر گرفته میشد. روانشناسان امروزی ریشهی توجه بیش از اندازه به نظر دیگران را بیشتر در نداشتن اعتماد به نفس و دوست نداشتن خود میدانند، امری که باید روی آن کار شود.
۷- خودداری از تحسین کودکان
پدربزرگها و مادربزرگ هایمان چندان از کودکان خود تعریف و تمجید نمیکردند، چرا که تصور میکردند تعریف کردن از بچه باعث لوس شدنش خواهد شد. امروزه، اما روانشناسان میگویند که نشان دادن و ابراز کردن عشق خود به فرزندمان از اهمیت زیادی در رشد عاطفی او برخوردار است.
منبع: روزیاتو