گزارش تکان‌دهنده روزنامه اعتماد از زنان و مردانی که در زمستان سخت پناهی ندارند را بخوانید.
در بخشی از این گزارش آمده است:
* نیم ساعت مانده به نیمه شب در میدان شوش، کارتن‌خواب‌ها بساط محقرشان را کف پیاده‌رو پهن کرده‌اند. دختری که سر کوچه بن‌بست برِ خیابان نشسته و دوا دود می‌کند، می‌گوید چند هفته قبل، طرح ضربت آمد و کارتن‌خواب‌های کنار دیوار اوراقچی‌ها را برد ترک اجباری.
* دختر، بیمار ترنس است. از برهم ریختگی و ناسازگاری هورمون‌هایش، فقط زمختی استخوان‌ها مانده و رگه محوی در تارهای صوتی وقتی حرف می‌زند. مربی والیبال نوجوانان بوده. بعد از ۳ سال کارتن خوابی، شمای ورزشکاری دارد با آن ساق‌های کشیده. همه زندگی‌اش داخل یک کوله پشتی سیاه است و کیسه پلاستیکی گره خورده به مچ دستش.
* گرمخانه راهش نمی‌دهند، چون هویت جسمش بلاتکلیف است. بارها پشت در گرمخانه‌ها التماس کرده و اشکریزان از تحقیر و توهین‌های رکیکی که نثارش شده، دوباره به کوچه‌های سرد برگشته. حالا هم که سطل‌های زباله خیابان خالی‌تر از همیشه‌اند. «نمی‌تونم برم دزدی. نمی‌تونم برم خفت‌گیری. خودمو می‌فروشم.»
غیرت واقعی این صحنه رو نمیتونه تحمل کنه نه تار موی ذختر بچه های نوجونو. همیشه بیراه رفتیم