دامنه استثنایی این تپه با سازه‌های سنگی باستانی‌اش در جزیره جاوه غربی برای مردم محلی مقدس است. آن‌ها این نوع سازه را به خاطر تراس‌هایی که به قله آن منتهی می‌شود، punden berundak به معنای هرم پلکانی می‌نامند.
باستان‌شناسان هنوز سطح این محوطه اسرارآمیز را کاوش نکرده‌اند، با این حال این مکان همین حالا در حال تبدیل شدن به مدرکی قابل‌توجه از نبوغ انسان است.
Gunung Padang، احتمالا قدیمی‌ترین سازه هرمی شکل جهان است که قبل از آغاز کشاورزی یا تمدن به شکلی که ما می‌شناسیم، بر فراز یک آتشفشان خاموش ساخته شده است. بر اساس داده‌های جدید دانشمندان در اندونزی، در فضای داخلی آن می‌تواند اتاقک‌های باز بزرگی مملو از ناشناخته‌ها وجود داشته باشد.
Gunung Padang، بزرگترین سایت مگالیتیک (کلان‌سنگی) در تمام جنوب شرقی آسیا
اکنون تجزیه و تحلیل گسترده‌ی Gunung Padang، که در زبان محلی به معنای کوه روشنگری است، قویاً نشان می‌دهد یک تمدن باستانی مدت‌ها پیش این تپه طبیعی گدازه را با دقت حجاری کرده و آن را به شکل هسته ساختاری هرم مانندی درآورده است.
نخستین قدمت‌یابی رادیوکربنی سایت نشان داد ساخت و ساز اولیه در آنجا در آخرین دوره یخبندان آغاز شده است، یعنی بیش از ۱۶۰۰۰ سال قبل از زمان حال وحتی شاید ۲۷۰۰۰ سال پیش.
برای درک اهمیت این موضوع در نظر بگیرید که سایت باستانی گوبکلی‌تپه که یک مجموعه سنگی عظیم در ترکیه امروزی است و در حال حاضر قدیمی‌ترین ساختار کلان‌سنگی در جهان شناخته می‌شود، قدمتش به ۱۱۰۰۰ سال پیش می‌رسد. یعنی هرم سنگی اندونزی اگر واقعا وجود داشته باشد، هزاران سال قدیمی‌تر از قدیمی‌ترین ساختار مشابهی است که امروزه می‌شناسیم.
سنگ‌های مگالیتیک که روی سطح گونونگ پادانگ دیده می‌شوند
البته نتایج مطالعه‌ای که در حال حاضر درباره Gunung Padang در حال انجام است پس از سال‌ها تجزیه و تحلیل دقیق بدست خواهد آمد.
بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵، تیمی متشکل از باستان‌شناسان، زمین‌شناسان و ژئوفیزیکدانان به سرپرستی دَنی هیلمَن ناتاویدجاجا، زمین‌شناس در آژانس ملی تحقیقات و نوآوری اندونزی، از تکنیک‌های مختلفی مانند حفاری هسته، رادارهای نفوذی به زمین و تصویربرداری زیرسطحی برای بررسی این سایت میراث فرهنگی استفاده کردند.
بازسازی ساده Gunung Padang با هر چهار واحد و سطوح مختلف دفن آن‌ها
آن‌ها دریافتند که این سازه نیز مانند بسیاری از سازه‌های کلان‌سنگی در طبقات مختلف و مراحل تاریخی گوناگون تکمیل شده است. بخش اصلی سازه طبق این تحقیق در عمق سی متری زمین واقع شده است.
این بخش اصلی سازه احتمالاً بین ۲۵۰۰۰ تا ۱۴۰۰۰ سال قبل از میلاد ساخته شده بود، اما پس از آن چندین هزار سال متروکه شد.
چیدمان‌های سنگی که در کاوش‌های انجام شده در دامنۀ تپه آشکار شده‌اند
ساخت و ساز دوباره حدود ۷۹۰۰ تا ۶۱۰۰ قبل از میلاد شروع شد و هسته هرم را با ستون‌های سنگی مختلف و خاک‌های شنی گسترش داد و برخی کارهای ساختمانی بیشتر بین سال‌های ۶۰۰۰ تا ۵۵۰۰ قبل از میلاد انجام شد. جالب است در این زمان، سازندگان آگاهانه برخی قسمت‌های قدیمی سایت را دفن کرده یا روی آن‌ها را دوباره ساخت و ساز کردند.
معماران نهایی هرم حدود سال‌های ۲۰۰۰ تا ۱۱۰۰ قبل از میلاد وارد شدند و خاک بالایی و همچنین تراس‌های سنگی را اضافه کردند که مشخصه یک Punden berundak است. این بخشی است که امروزه بیشتر قابل‌مشاهده است.
سنگ‌های سطحی گونانگ پادانگ
به گفته محققان: «سازندگان واحد ۳ و واحد ۲ در Gunung Padang قابلیت‌های سنگ‌تراشی فوق‌العاده‌ای داشتند که با فرهنگ سنتی شکارچی-گردآورنده همخوانی ندارد.»
«با توجه به اشغال طولانی و مداوم Gunung Padang، منطقی است حدس بزنیم این مکان، اهمیت زیادی داشته و مردم باستان جذب سکونت و تغییر دادن آن می‌شدند.»
حفاری‌های بیشتری لازم است تا بفهمیم این مردمان ماقبل تاریخ که بودند و چرا این سازه‌ها را ساختند.
وقتی محققان داخل دامنه تپه را با استفاده از امواج لرزه‌ای کاوش کردند، شواهدی از حفره‌ها و اتاقک‌های مخفی را یافتند که برخی از آن‌ها تا ۱۵ متر طول و سقف‌هایی به ارتفاع ۱۰ متر داشتند. این تیم امیدوارست در این مناطق بیشتر کاوش کند. اگر آن‌ها با اتاقک‌هایی روبرو شوند، قصد دارند دوربینی را در تاریکی بیندازند تا ببینند چه چیزی زیر آن پنهان شده است.
این مطالعه نشان داد چگونه رویکرد جامعی که روش‌های باستان‌شناسی، زمین‌شناسی و ژئوفیزیک را ادغام می‌کند، می‌تواند ساختارهای باستانی پنهان و وسیع را کشف کند.
فرارو
