چرا باستان‌شناسان برای گشودن مقبره اولین امپراتور چین تعلل می‌کنند؟ آیا پای یک نفرین باستانی در میان است یا چالش‌های صرفا علمی؟
چین شی هوانگ، اولین امپراتور چین بود که طی سال‌های ۲۲۱ تا ۲۱۰ پیش از میلاد حکومت کرد و مقبره آن، یکی از مهم‌ترین کشف‌های تاریخ باستان‌شناسی است. اگر درباره لشکر سفالین شنیده باشید، می‌دانید که در تالار همین مقبره یافت شده است: مجسمه‌های هزاران سرباز، ارابه‌های جنگی و درباریان که ظاهرا وظیفه محافظت از امپراتور را در جهان پس از مرگ بر عهده داشتند.
سربازان لشکر سفالین
با وجود این، هنوز یک سرا در این مجموعه باز نشده باقی مانده؛ در واقع مهم‌ترین سرا که حاوی تابوت خود امپراتور است. اما باستان‌شناسان از چه هراس دارند که این امر تاریخی را به تاخیر می‌اندازند؟
چند دلیل برای این تعلل وجود دارد که البته هیچ‌کدام به نفرین و سناریوهای ماورایی، ربط ندارد.
موضوع اصلی، اثر مخرب این کار است. هنگامی که محققان برای نخستین بار این مجموعه را کشف کردند، مجسمه‌ها رنگ‌‌های غنی داشتند و برخلاف وضعیت فعلی، رنگ و سو رفته نبودند. اما وقتی که از زیر خاک بیرون کشیده شدند و در معرض اتمسفر قرار گرفتند، به‌سرعت رنگ آن‌ها پوسته‌پوسته و در نهایت کنده شد. نتیجه اینکه حالا رنگ به رخسار ندارند.
نگرانی محققان از این است که گشودن سرای امپراتور، همین بلا را بر سر هر چه که در آن نهفته است، بیاورد!
دلیل دیگر، منتظر ماندن کارشناسان برای دستیابی به فناوری پیشرفته‌تر است تا هم بتوانند پیش از گشودن مقبره، از محتویاتش مطلع شوند و هم اگر شد، آن را بدون تخریب باز کنند.
نگاره‌ای از چین شی هوانگ؛ نخستین امپراتور چین
بی‌شک پای سیاست هم در میان است. تا جایی که می‌دانیم، این مقبره ارتباط مستقیمی به آغاز تمدن چین دارد و درباره کشوری صحبت می‌کنیم که روی هویت و تاریخ خود، حساس است. از همین رو، مقامات این کشور دوست ندارند بی‌گدار به آب بزنند و می‌خواهند حساب‌شده‌تر عمل کنند.
با این تفاصیل، فعلا کسی قصد بر هم زدن خواب و آرامش امپراتور را ندارد؛ خوابی که بیش از ۲۰۰۰ سال در جریان بوده است!
