به پرچم دومینیکا (نباید با جمهوری دومینیکن اشتباه شود) از نزدیک نگاه کنید؛ متوجه خواهید شد که پرچم دارای یک طوطی با پرهای بنفش است. این پرچم یکی از تنها دو پرچم در جهان است که دارای رنگ بنفش است.
دیگری پرچم نیکاراگوئه است که حاوی رنگین کمانی با رگه‌ای از بنفش است که دیدن آن به ذره بین نیاز دارد.چرا فقط دو کشور وجود دارند که رنگ بنفش در پرچم هایشان وجود دارد و آنها چندان قابل توجه نیستند؟
بنفش نمادی از سلطنت بود، از این رو منطق حکم می‌کند که آن را روی پرچم های بیشتری ببینیم. بنابراین، چرا رنگ بنفش در پرچم های ملی بیشتر استفاده نمی شود؟
درک اینکه چرا رنگ بنفش در پرچم ها وجود ندارد آسان تر است اگر به نحوه ساخت آن نگاه کنیم. تاریخچه رنگ بنفش سرنخی از نادر بودن آن به ما می دهد. بیایید سفری به زمان گذشته به دنیای مدیترانه در عصر برنز داشته باشیم تا در مورد منشا رنگ بنفش بدانیم.
اولین استفاده از رنگ ارغوانی را می‌توان به عصر برنز، در شهر فینیقی، صور، ردیابی کرد. از این رو رنگ به عنوان بنفش تیری شناخته شد. فنیقی ها در منطقه شام زندگی می کردند. در عصر برنز، فنیقی ها بر مسیرهای تجاری مدیترانه تسلط داشتند و آنها را به یک ابرقدرت دریایی تبدیل می کردند.
در طول قرن پانزدهم قبل از میلاد، فنیقی‌های متعهد، حلزون مورکس، گونه‌ای از حلزون‌های دریایی را کشف کردند که مخاطی ترشح می‌کنند که می‌توانیم از آن برای ایجاد رنگ استفاده کنیم. رنگ بنفش بود. شواهد اخیر نشان می دهد که مینوی ها مدت ها قبل از فنیقی ها از ساخت رنگ آگاه بودند.
فنیقی ها پیشگام تجارت گسترده رنگ بنفش بودند. اگرچه فنیقی ها مشتاق بودند اکتشاف جدید خود را با تمدن های همسایه مبادله کنند، اما تولید آن را به عنوان یک راز محفوظ نگاه داشتند.
امروزه نه تنها رنگ بنفش به ندرت بر روی پرچم ها دیده می شود، بلکه هرگز قبل از قرن بیستم برای نشان دادن یک پادشاهی یا کشور استفاده نمی شد. اما، یک توضیح بسیار ساده وجود دارد که چرا؛ بنفش زمانی گران‌ترین رنگ برای تولید بود. در واقع، تا سال ۱۸۰۰، ارزش رنگ بنفش بیشتر از وزن آن در طلا بود.
خبرآنلاین
