«تابناک با تو» - هنگام تماشای یک مسابقه تنیس به طور معمول بیشتر توجهات به سمت خود بازیکنان، راکتهای آنها و حتی لباسی که پوشیده اند، معطوف میشود، اما به ندرت به توپ تنیس توجه میشود.
میلیونها نفر در سراسر جهان تنیس بازی میکنند که از بازیکنان حرفهای تا آنهایی که برای سرگرمی این کار را انجام میدهند در بر میگیرد.
هنگام تماشای یک مسابقه تنیس به طور معمول بیشتر توجهات به سمت خود بازیکنان، راکتهای آنها و حتی لباسی که پوشیده اند، معطوف میشود، اما به ندرت به توپ تنیس توجه میشود. این در شرایطی است که توپ تنیس یکی از مهمترین اجزا این ورزش است.
طی مسابقات ویمبلدون، از شناخته شدهترین رقابتهای تنیس در جهان، تا ۵۴ هزار توپ و در مسابقات اوپن آمریکا تا ۷۰ هزار توپ تنیس استفاده میشوند.
نخستین توپهای تنیس در دهه ۱۸۷۰ و پس از پیشگامی چارلز گودیر در زمینه لاستیک ولکانیزه ساخته شدند. در روزهای اولیه ورزش تنیس، آنها فقط توپهای لاستیکی بودند. پس از مدتی پوشش فلانل به توپ اضافه شد و تا زمانی که به توپی یکنواختتر برای بازی حرفه ایتر نیاز بود، به همین شکل باقی ماندند.
توپهای تنیس تا سال ۱۹۷۲ سفید رنگ بودند و پس از آن، برای این که توپ در پخش تلویزیونی بهتر دیده شود، رنگ زرد کمرنگ انتخاب شد. امروزه، توپهای تنیس جزئی کلیدی از این ورزش محسوب میشوند، اما آنها چگونه ساخته میشوند؟
روند تولید توپ تنیس
به گفته فدراسیون بین المللی تنیس (آی تی اف)، قطر توپهای تنیس استاندارد مسابقات باید بین ۶.۵۴ تا ۶.۸۶ سانتیمتر، محیط دایره باید بین ۲۰.۶ تا ۲۱.۵ سانتیمتر و وزن آنها باید بین ۵۶ تا ۵۹.۴ گرم باشد.
مانند انواع مختلف کالاهای ورزشی، هر تولیدکننده روشهای خاص خود را برای تولید محصولاتش دارد. با این وجود، فرآیندهای ساخت توپ تنیس بدون در نظر گرفتن شرکت تولیدکننده تقریبا مشابه است.
مرحله ۱ – لاستیک
همه چیز با لاستیک آغاز میشود. بیشتر لاستیک مورد استفاده در ساخت توپهای تنیس از تایلند میآید. لاستیک با حدود ۱۰ یا تعداد بیشتری ماده دیگر مخلوط میشود تا ترکیبی عالی برای تولید توپ تنیس شکل بگیرد. لاستیک سپس از بین غلتکهایی عبور میکند تا سختی بیشتر و کشسانی کمتری داشته باشد. از این ترکیب، تکههایی کوچک جدا میشود و این تکههای لاستیکی هستند که توپ را شکل خواهند داد.
مرحله ۲ – نیم کره توپ
گلولههای لاستیکی در قالب قرار میگیرند و تا دمای حدود ۱۵۵ درجه سلسیوس حرارت داده میشوند. سپس، آنها توسط دستگاه پرس میشوند، جایی که فشار تقریبا ۱۶۰ کیلوگرم بر سانتی متر مربع در یک نیم کره وارد میشود تا یک نیمه از توپ شکل بگیرد. سپس روی لبه نیم کره توپ چسب اضافه میشود تا برای اتصال دو نیم کره به هم و شکل گیری یک کره کامل آماده شود.
مرحله ۳ – اتصال
نیم کرههای توپ تنیس در یک پرس هیدرولیک قرار میگیرند و با استفاده از گرما و فشار به هم متصل میشوند که این کار به عنوان ولکانیزاسیون شناخته میشود. این یک اتصال ناگسستنی را ایجاد میکند. پیش از اتصال دو نیم کره توپ، هوای تحت فشار اضافه میشود تا فشار درست مطابق با استاندارد فدراسیون بین المللی تنیس اعمال شود. این کره کامل به نام هسته شناخته میشود. توپهایی که در ارتفاعات بالا استفاده میشوند نسبت به توپهایی که در سطح دریا یا نزدیک به آن استفاده میشوند، دارای فشار کمتری هستند.
مرحله ۴ – سنباده زدن
در یک دستگاه چرخان بزرگ که دارای پوشش داخلی کاغذ سنباده است، هستههای توپ تنیس چرخانده میشوند تا سطوح ناهموار روی آنها شکل بگیرد. سپس، هسته با چسب پوشش داده میشود تا برای اتصال پوشش رویه توپ آماده شود.
مرحله ۵ – پوشش نمدی
نمدی که روی هسته توپ تنیس را پوشش میدهد بین تولیدکنندگان متفاوت است، اما میتواند از یک سوم نایلون و دو سوم پشم شکل گرفته باشد. این به دلیل آن است که پشم بهتر از نایلون به شکل اصلی خود باز میگردد.
نمد توپ تنیس به شکلی برش میخورد که "استخوانهای سگ" نام دارد. هر توپ با دو تکه از این نمدهای برش خورده پوشش داده میشود. این کار با استفاده از دستگاه یا به صورت دستی صورت میگیرد. انجام این کار به صورت دستی اگرچه مقداری کندتر است، اما دقت بالاتر را به همراه دارد.
مرحله ۶ – اقدامات نهایی
توپهای تنیس در یک دستگاه غلت داده میشوند تا هرگونه حباب هوا بین هسته و نمد خارج شود. سپس، توپها یک فرایند ولکانیزاسیون دیگر را پشت سر میگذارند که در آن نمد به طور محکم به هسته لاستیکی متصل میشود. در این مرحله است که درز منحنی معروف روی توپهای تنیس ایجاد میشود.
سپس، توپها در دستگاهی به نام فلافر (Fluffer) با بخار خشک میشوند تا سطح ناهموارتری به خود بگیرند. پس از کنترل کیفیت برای اندازه، وزن و ارتفاع و فشار پرش، لوگو شرکت سازنده روی توپهای تنیس چاپ شده و در قوطی بسته بندی میشوند.
در ادامه مراحل تولید توپ تنیس در یک کارگاه غیر پیشرفته در پاکستان را نیز مشاهده میکنید
منبع: عصرایران