فیلمی که با خانواده نمی‌توان آن را دید+عكس

برخی فیلمسازان از هر مسیری برای انتقال اندیشه هایی ناصواب استفاده می کنند و سینما برایشان ابزاری نیست برای انتقال مفاهیمی والا و یا ارائه سرگرمی سالمی برای توجه نزد مخاطب، بلکه راهی است که تنها به گیشه فروش ختم می شود و در این راه ناهموار برایشان مهم نیست که از چه دریچه ای و با چه رویکردی حضور خواهند یافت.


مصطفی کیایی در آثاری چون «عصر یخبندان» و «بارکد» نشان داده که به دنبال آن است که رگ خواب مخاطب را با جلوه هایی صوری به دست آورده و با بزمی سرخوشانه اما رسوا زده از بی اخلاقی از آن خود کند.فیلم «بارکد» که برای نخستین بار روز شنبه در سالن سینمایی برج میلاد برای اهالی رسانه به اکران درآمد، نمونه ای آشکار در ترویج بی بند و باری است، آن جا که هرگونه ادبیات سخیف و دیالوگ های بی شرمانه و روابط نامتعارفی از زبان راوی که به ظاهر میان تخیلات داستانی اش گیر کرده است، به خورد مخاطب می رسد و افسوس که هیچ گونه نظارتی بر این نوع روایتِ فاقد اخلاق از سوی مدیریت جشنواره و هیات انتخاب شده از سویش صورت نمی یابد.

فیلمی که درباره پسری با نام حامد با بازی نامناسب بهرام رادان بوده که داستان هایی از زندگی و آرزوهایش را برای رئیس کارخانه ای عنوان می کند. در این میان شاهد انواع روایت های پراکنده نویسنده که تنها نقطه اشتراک شان در موضوع جنسی می باشد، خواهیم بود.

 چنان که تحمل تماشای آن را برای مخاطبی دغدغه مند و اخلاق مدار ساقط می کند و عجیب این که این گونه آثار به زودی و شاید در اکران نوروزی به دیده انبوه مخاطبینی درآیند که به شکلی نادانسته می خواهد با خانواده محترم خود فیلم ببیند.

متاسفانه راهکار فریبنده فیلمساز در آثارش که هم با ارائه جلوه های فریبنده صوتی و تصویری همراه بوده و هم شامل یک سری جملات فریبنده در باب موضوعات اقتصادی و سیاسی است، موجب دور شدن از خطر توقیف و یا ممیزی فیلم شده و با این شرایط باید اثری در سینمای ارزشمند ایران و در جشنواره ملبس به فجر رونمایی شود که فرسنگ ها با این تفکر دور است. فیلمی که شرمگرایی اجازه بیان همه دیالوگ ها و رفتارهای کاراکترهایش را نمی دهد و چنان برپایه بی اخلاقی سوار شده که نمی توان حتی با قیچی کردن بخشی از فیلم به مابقی آن دلخوش کرد. چرا که بخش اعظمی از «بارکد» کیایی اختصاص به دیالوگ های جنسی و روابطی شرم آور و موقعیت هایی غیراخلاقی دارد و مساله مهم اعلام شده از سوی فیلمساز درباره مسائل جنسی کاراکترهایی با نام میلاد و محسن است! نمونه های بسیاری از بی حیایی فیلم «بارکد» می توان مثال زد.

برای مثال در بخشی از داستان های روایت شده شاهدیم که حامد، نامزدش با نام نازی را به خانه پسری پولدار می فرستد تا از طریق ارتباط با او از هر طریق به پولی دست یابد!این چه سینمای است که آشکارا به بازنمایی فیلمی بی شرمانه چون «پیشنهاد بی شرمانه» دست می زند؟! در موارد دیگری هم شاهد عکاسی میلاد از دختران فشن در آتلیه و طراحی نقشه ای برای ورود به خانه آن ها هستیم! همچنین پراکنده گویی های فیلم در جایی به دختری معتاد می رسد که میلاد با عنوان این که دختر معتاد شبیه جنیفر لوپز است، ساقی اش شده و او را با خود به خانه می برد! فیلمی که برای جذب مخاطب به سراغ همه موارد آشنا و شنیع می رود و سعی دارد با سخیف ترین حالت ممکن با نمایش نشانه های بی اخلاقی نزد مخاطب خنده ایجاد کند و بازی های مضحکانه محسن کیایی که در نقش میلاد همه کار کرده و خود را در لباس روحانی شیادی نیز جا می زند، واقعا غیر قابل پذیرش است.

فیلم «بارکد» سرشار از نشانه هایی غیر اخلاقی برای بیننده بوده و متاسفانه با توجه به فروش فیلم گذشته این کارگردان و نزول دیدگاه برخی مخاطبان که با ارائه مواردی بی اخلاقی در هنگام تماشای فیلم «بارکد» حتی اقدام به تشویق اثر می کردند، نیاز است در مورد این فیلم و ساخته های این چنینی در تولید نظارت لازم صورت گیرد و با نگاهی کوته فکرانه جذب ادعای این گونه تولیدکنندگان نشد که این فیلم ها درصدد نمایش معضلات جهت اصلاح می باشند! که این سطحی ترین برخورد در نگریستن به این گونه آثار بی اخلاقی است.
ايران اسلامي