«تابناک با تو» - سرکلاژ دهانه رحم به انواع روشهایی اطلاق میشود که از بخیه یا نوار مصنوعی برای تقویت دهانه رحم در دوران بارداری در زنانی که دهانه رحم کوتاه دارند استفاده میشود. دهانه رحم قسمت پایینی رحم است که به سمت واژن باز میشود.
سرکلاژ دهانه رحم را میتوان از طریق واژن (سرکلاژ دهانه رحم ترانس واژینال) و یا روشی که کمتر رایج است، از طریق شکم (سرکلاژ دهانه رحم ترانس واژینال) انجام داد.
اگر دهانه رحم شما در معرض خطر باز شدن قبل از آماده شدن نوزاد برای تولد باشد یا در برخی موارد، اگر دهانه رحم شما خیلی زود باز شود، ممکن است پزشک متخصص زنان، ماما یا ارائه دهنده مراقبتهای بهداشتی سرکلاژ دهانه رحم را توصیه کند. با این حال، سرکلاژ دهانه رحم برای همه مناسب نیست. این عمل میتواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند و همیشه مفید نیست. برخی از زنانی که برای دهانه رحم کوتاه سرکلاژ گذاشته اند ممکن است زایمان زودرس را تجربه کنند. خطرات سرکلاژ دهانه رحم و اینکه آیا این روش ممکن است برای شما و کودکتان مفید باشد را در این مطلب بخوانید.
چرا سرکلاژ دهانه رحم باید انجام شود؟
قبل از بارداری، دهانه رحم بسته، طولانی و سفت است. در دوران بارداری، دهانه رحم به تدریج نرم میشود، طول آن کاهش مییابد (افس) و باز میشود (گشاد میشود) تا برای تولد آماده شود. با این حال، اگر دهانه رحم ضعیف یا کوتاهی دارید، ممکن است دهانه رحم شما خیلی زود باز شود. در نتیجه، ممکن است از دست دادن بارداری یا زایمان زودرس را تجربه کنید.
اگر موارد زیر را دارید، ارائه دهنده مراقبتهای بهداشتی شما ممکن است سرکلاژ دهانه رحم را در دوران بارداری برای جلوگیری از زایمان زودرس توصیه کند:
*سابقه سقط یا از دست دادن بارداری در سه ماهه دوم مربوط به اتساع بدون درد دهانه رحم بدون زایمان یا جدا شدن جفت (سرکلاژ دهانه رحم نشان داده شده با سابقه)
*سرکلاژ قبلی به دلیل اتساع بدون درد دهانه رحم در سه ماهه دوم
*اتساع بدون درد دهانه رحم در سه ماهه دوم تشخیص داده شده است
*طول دهانه رحم کوتاه (کمتر از ۲۵ میلی متر) قبل از هفته ۲۴ بارداری، در بارداری تک قلو
سرکلاژ دهانه رحم برای همه افراد در معرض خطر زایمان زودرس مناسب نیست. اگر موارد زیر را دارید، ارائه دهنده مراقبتهای بهداشتی شما ممکن است سرکلاژ دهانه رحم را توصیه نکند:
*خونریزی واژینال فعال
*زایمان زودرس فعال
*عفونت داخل رحمی
*پارگی زودرس غشاها – زمانی که غشای پر از مایعی که در دوران بارداری کودک را احاطه کرده و تحت پوشش قرار میدهد (کیسه آمنیوتیک) قبل از هفته ۳۷ بارداری نشت کرده یا پاره میشود.
*بارداری دوقلو یا بالاتر
*ناهنجاری جنینی ناسازگار با زندگی
*افتادگی غشاهای جنین – وضعیتی که در آن کیسه آمنیوتیک از دهانه رحم بیرون زده است.
خطرات سرکلاژ دهانه رحم
خطرات مرتبط با سرکلاژ دهانه رحم عبارتاند از:
*التهاب غشای جنین در اثر عفونت باکتریایی
*خونریزی واژینال
*پارگی در دهانه رحم (پارگی دهانه رحم)
*پارگی زودرس پردهها – زمانی که غشای پر از مایعی که در دوران بارداری کودک را احاطه کرده و از آن محافظت میکند (کیسه آمنیوتیک) قبل از هفته ۳۷ بارداری نشت کرده یا میشکند.
*جابهجایی بخیه
پس از دریافت سرکلاژ دهانه رحم، در صورت نشت مایع از واژن، که نشانه پارگی زودرس غشاها است، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. در صورت داشتن پارگی زودرس پردهها یا علائمی که حاکی از عفونت رحمی است، پزشک شما برداشتن سرکلاژ دهانه رحم را به موقع توصیه میکند.
چطور برای سرکلاژ دهانه رحم آماده شوید؟
قبل از سرکلاژ دهانه رحم، پزشک شما یک سونوگرافی انجام میدهد تا علائم حیاتی کودک شما را بررسی کند و نقایص اصلی مادرزادی را رد کند. پزشک شما ممکن است سوابی از ترشحات دهانه رحم شما بگیرد یا آمنیوسنتز برای بررسی عفونت انجام دهد؛ روشی که در آن نمونهای از مایع آمنیوتیک از رحم برداشته میشود. اگر عفونت دارید، سرکلاژ انجام نمیشود.
در حالت ایده آل، سرکلاژ دهانه رحم با تاریخچه بین هفتههای ۱۲ تا ۱۴ بارداری انجام میشود. با این حال، اگر معاینه لگن یا سونوگرافی نشان دهد که دهانه رحم شما شروع به باز شدن کرده است، سرکلاژ دهانه رحم را میتوان تا هفته ۲۳ بارداری انجام داد. سرکلاژ دهانه رحم معمولاً بعد از هفته ۲۴ بارداری به دلیل خطر پارگی کیسه آمنیوتیک و شروع زایمان زودرس اجتناب میشود.
آنچه میتوانید از سرکلاژ دهانه رحم انتظار داشته باشید
سرکلاژ دهانه رحم معمولاً به عنوان یک روش سرپایی در بیمارستان یا مرکز جراحی تحت بیهوشی موضعی یا عمومی انجام میشود. بیشتر عملهای سرکلاژ از طریق واژن انجام میشود.
اگر سرکلاژ ترانس واژینال ناموفق یا از نظر تشریحی به دلیل دهانه رحم بسیار کوتاه، پارگی یا زخمی دشوار باشد، ممکن است از طریق شکم انجام شود.
در طول عمل
در طول سرکلاژ ترانس واژینال، پزشک یک اسپکولوم را در واژن شما قرار میدهد و دهانه رحم شما را با فورسپس حلقهای میگیرد. او ممکن است از سونوگرافی برای راهنمایی استفاده کند. ارائه دهنده مراقبتهای بهداشتی شما احتمالا از عمل مک دونالد یا عملیات شیرودکار استفاده خواهد کرد. دادهها نشان میدهد که تفاوت معنی داری در نتایج بین دو روش وجود ندارد.
در طول عمل مک دونالد، پزشک از یک سوزن برای قرار دادن بخیه در اطراف دهانه رحم استفاده میکند. سپس انتهای بخیهها را گره میزند تا دهانه رحم شما ببندد.
در حین عمل شیرودکار، پزشک از فورسپس حلقهای استفاده میکند تا دهانه رحم شما را به سمت خود بکشد در حالی که دیوارههای جانبی واژن شما را عقب میکشد. سپس، او برشهای کوچکی در دهانه رحم شما در جایی که به بافت واژن شما میرسد ایجاد میکند. سپس، او یک سوزن را با نوار از برشها عبور میدهد و دهانه رحم شما را میبندد. ارائهدهنده مراقبتهای بهداشتی شما ممکن است از بخیهها برای تغییر موقعیت بافت واژن تحت تأثیر برشها استفاده کند.
در طول سرکلاژ از طریق شکم، پزشک یک برش شکمی ایجاد میکند. او ممکن است رحم شما را بالا ببرد تا دسترسی بهتری به دهانه رحم شما داشته باشد. در مرحله بعد، پزشک شما از یک سوزن برای قرار دادن نوار در اطراف مسیر باریکی که قسمت پایین رحم شما را به دهانه رحم شما متصل میکند استفاده میکند و دهانه رحم شما را میبندد. سپس رحم شما را در جای خود قرار میدهد و برش را میبندد. این روش میتواند به روش لاپاراسکوپی نیز انجام شود.
بعد از عمل
پس از سرکلاژ دهانه رحم، ارائه دهنده مراقبتهای بهداشتی شما یک سونوگرافی برای بررسی وضعیت سلامت کودک شما انجام میدهد.
ممکن است برای چند روز لکه بینی، گرفتگی عضلات و ادرار دردناک را تجربه کنید. استامینوفن (تیلنول، و مسکنهای دیگر) برای درد یا ناراحتی توصیه میشود. اگر پزشک شما از بخیهها برای تغییر موقعیت بافت واژن تحت تأثیر برشهای دهانه رحم استفاده کرده، ممکن است در عرض دو تا سه هفته با حل شدن بخیهها متوجه عبور مواد شوید.
اگر سابقه سرکلاژ داشتید، احتمالاً میتوانید پس از بهبودی ناشی از بیهوشی به خانه بروید. به عنوان یک اقدام احتیاطی، پزشک ممکن است بسته به دلیل سرکلاژ، اجتناب از رابطه جنسی را برای چند هفته یا بیشتر توصیه کند.
اگر به این دلیل سرکلاژ داشتید که دهانه رحم شما قبلاً شروع به باز شدن کرده یا سونوگرافی نشان داد که دهانه رحم شما کوتاه است، ممکن است لازم باشد برای بررسی در بیمارستان بمانید. به عنوان یک اقدام احتیاطی، ممکن است ارائه دهنده مراقبتهای بهداشتی شما محدود کردن فعالیت بدنی و رابطه جنسی را تا زمان زایمان توصیه کند.
ارائهدهنده مراقبتهای بهداشتی شما همچنان شما را از نزدیک برای علائم یا نشانههای زایمان زودرس تحت نظر خواهد داشت.
برداشتن سرکلاژ
سرکلاژ دهانه رحم ترانس واژینال معمولاً در حدود هفته ۳۷ بارداری – یا در شروع زایمان زودرس – برداشته میشود.
سرکلاژ مک دونالد را معمولاً میتوان بدون بیهوشی در مطب ارائه دهنده مراقبتهای بهداشتی برداشت، در حالی که سرکلاژ شیرودکار ممکن است نیاز به برداشتن در بیمارستان یا مرکز جراحی داشته باشد. پس از برداشتن سرکلاژ ترانس واژینال، معمولاً میتوانید فعالیتهای معمول خود را در حالی که منتظر شروع طبیعی زایمان هستید، از سر بگیرید.
اگر انتظار دارید سزارین شوید و قصد دارید در آینده بچه دار شوید، ممکن است در طول بارداری و پس از تولد نوزاد، سرکلاژ شیرودکار را در محل خود بگذارید. با این حال، این امکان وجود دارد که سرکلاژ بر باروری آینده شما تأثیر بگذارد. در مورد گزینههای خود با ارائه دهنده مراقبتهای بهداشتی خود مشورت کنید.
اگر سرکلاژ از طریق شکم داشتید، برای برداشتن سرکلاژ باید یک برش شکمی دیگر انجام دهید. در نتیجه، معمولاً سزارین توصیه میشود. نوزاد شما از طریق یک برش در بالای سرکلاژ به دنیا میآید. در طول سزارین، میتوانید انتخاب کنید که سرکلاژ برداشته شود یا آن را برای بارداریهای بعدی در جای خود بگذارید.
نتایج سرکلاژ دهانه رحم
اثربخشی سرکلاژ دهانه رحم موضوع مورد بحث است. تحقیقات نشان میدهد که سرکلاژ خطر زایمان زودرس را در زنان مبتلا به نارسایی ثابتشده دهانه رحم کاهش میدهد. با این حال، زمان سرکلاژ دهانه رحم نیز میتواند بر نتیجه تأثیر بگذارد. سرکلاژ اورژانسی دهانه رحم که در حضور تغییرات پیشرفته دهانه رحم و افتادگی غشاها انجام میشود نتیجه ضعیف تری دارد.
منبع: روزیاتو