الهام عابدینی در رشته توئیتی نوشت: حیوان خانگی داشتن در ژاپن قوانین زیادی داره. از خرید و ثبتش بگیرید تا گرداندن در خیابان، مسائل نظافتی و ...
رعایت نکردنشون هم جریمه جدی داره.
در سال‌های اخیر تعداد ساختمان‌هایی که آسانسور ویژه حیوانات خانگی داره زیاد شده چون شاید فردی نخواد یا بترسه با حیوان تنها باشه.
یا دکمه‌ای در آسانسور می‌گذارند که اگر با حیوان خانگی وارد آسانسور بشید باید دکمه رو بزنید تا افراد در بقیه طبقه‌ها متوجه بشن و اگر تمایل ندارند، وارد آسانسور نشن.
اگر هم حیوان ادرار یا مدفوع کنه، وظیفه تمیز کردن آسانسور پیش از خروج هم با صاحب آن حیوان خانگیه
در اماکن عمومی هم حتما باید صاحب حیوان مدفوع حیوان را تمیز کند و از روی زمین بردارد. حتی اگر جای خارج از دید یا باغچه یا هرجایی باشد. قانون است.
وظیفه صاحب حیوان است که مراقب رفتار او باشه و با فاصله خیلی کمی از خودش در خیابان حرکت کنند. تقریبا چسبیده به خودش.
همه سگ‌های بیش از ۹۰ روزه باید در اداره محلی ثبت بشن و واکسیناسیون و معاینات انجام بشه. به ویژه واکسن سالانه هاری که اجباریه.
پارلمان ژاپن قانونی تصویب کرده که همه حیوانات خانگی باید میکروچیپ داشته باشن
تا بدین ترتیب از افزایش حیوانات ولگرد هم جلوگیری بشه
قراره تا ۲ سال آینده همه حیوانات خانگی میکروچیپ‌دار بشن
باز کردن قلاده سگ در اماکن عمومی ممنوعه.
وزارت محیط‌زیست ژاپن جزوه مفصلی با عنوان اخلاق و مقررات برای داشتن حیوان خانگی دارد.
بسیاری از آپارتمان در پیش‌شرط اجاره ذکر کردند که اجازه داشتن حیوان خانگی ندارید.
به ویژه در آپارتمان کوچک با تعداد واحد زیاد چون همسایه‌ها ممکنه از صدا، بو و مواجه ناگهانی با حیوان اذیت بشن.
۳۰ درصد از جمعیت ژاپن حیوان خانگی دارند که از این تعداد ۱۳ درصدشون سگ دارند. با توجه به افزایش آمار افراد تنها و کاهش نرخ تولد و ازدواج و همچنین دنیاگیری کرونا، آمار به سرعت در حال افزایشه.
بدون این قوانین سختگیرانه، اوضاع سخت و غیرقابل کنترل میشه.
کاش این قوانین توی ایران هم تصویب می شد از یک طرف جمعیت سگ و گربه های ولگرد به شدت زیاد شده از طرف دیگه انهایی که از این حیوانات به صورت حیوان خانگی نگهداری می کنند اصلا مسئولیت پذیر نیستند