ویروس‌ها نمی‌توانند بمیرند چراکه از ابتدا نیز زنده نبوده‌اند. باوجود این که ویروس‌ها حاوی دستورالعمل‌های ژنتیکی به شکل دی‌ان‌ای یا آران‌ای هستند، اما توانایی رشد به طور مستقل را ندارند و برای ادامه حیات به موجود دیگری وابسته هستند. درواقع ویروس‌ها برای بقا به ارگانیسم‌های یک میزبان حمله کرده و دستورالعمل‌های ژنتیکی آن را می‌رباید؛ بنابراین پرسش مناسب این است که ویروس‌ها چه مدت می‌توانند بدون میزبان دوام بیاورند و قابلیت آلوده‌سازی خود را حفظ کنند؟ برخی ویروس‌ها مانند ویروس آنفلوانزا و HIV نمی‌توانند بیش از چند ساعت خارج از ارگانیسم میزبان دوام بیاورند مگر اینکه در شرایط کاملا کنترل‌شده‌ای نگهداری شوند. برخی دیگر مانند ویروس کشنده آبله می‌تواند قابلیت آلوده‌سازی خود را تا سال‌ها حفظ کند.
برخی متخصصان بر این باورند که ویروس خفته آبله در سال ۱۷۸۷ از طریق پزشکان بریتانیایی به استرالیا آورده شد و دو سال بعد باعث همه‌گیری آبله در میان بومیان شد.
منبع: آنا
