زاید بن سلطان آل نهیان، بنیان گذار حکومت امارات و پدر ولیعهد ابوظبی آموزش و تربیت ویژه‌ای را برای فرزندش در نظر گرفته بود.
شیخ زاید پسرش را در سن ۱۴ سالگی برای تحصیل در یک مدرسه مراکشی به این کشور فرستاد و این گونه به نظر می‌رسد که بنیان گذار حکومت امارات با این اقدام قصد داشته است که پسرش آن روی زندگی و دشواری‌های آن را نیز تجربه کند و به همین منظور وی در این سفر به محمد گذرنامه‌ای به اسم شخص دیگری را داد تا هویتش فاش و به دنبال آن به شکل ویژه‌ای با وی برخورد نشود.
محمد بن زاید زندگی ساده‌ای در مراکش داشت و چندین ماه را به عنوان خدمتکار در یک رستوران محلی گذراند.
او خودش غذایش را درست می‌کرد و حتی لباس‌هایش را نیز خودش می‌شست و بیشتر مواقع تنها بود.
سپس محمد بن زاید تابستان را در یک مدرسه شبانه روزی در اسکاتلند گذراند؛ مدرسه‌ای که به شرایط نامناسب و سختگیرانه مانند دوش گرفتن اجباری با آب سرد و ... مشهور است.
شاهزادگان بریتانیایی معمولاً از این شهر متنفر بودند، اما بن زاید از وقت خود در آن جا لذت می‌برد. پس از آن او یک سال را در آکادمی معتبر نظامی "Sandhurst" بریتانیا گذراند.
پیشرفت هیچ کشوری بیهوده حاصل نمی شود. از فکر و اندیشه حاکمانش سرچشمه می گیرد.