نقش فروشی اتفاق جدیدی در سینمای ایران نیست، خصوصا در شرایط فعلی که هزینه ساخت فیلم های سینمایی بالا رفته و از طرف دیگر استقبال مخاطبان از فیلم ها کاهش پیدا کرده است. به همین دلیل هنوز هم فیلمسازانی هستند که از حضور چنین افرادی در پروژه هایشان استقبال می کنند. هر چند که اهالی سینما بارها و بارها در گفت و گو با رسانه ها از تبعات ورود افراد بدین نحو به سینما هشدارهایی داده اند؛ اما چون هنوز عده ای علاقمند هستند از راه های آسان تری به سینما راه پیدا کنند، این معضل همچنان باقی است. و همین اتفاق سبب شده تا سودجویان از این فرصت استفاده کنند و جوانان علاقمند را فریب دهند. به همین دلیل بود که خبرنگار بانی فیلم به عنوان یک فرد پولدار علاقمند به بازیگری سری به یکی از این دفاتر زد تا شاید این تجربه سبب توقف برخی از رفتارهای شتابزده جوانان علاقمند به بازیگری شود.
چندی پیش در یکی از همین گروه های تلگرامی بود که پیام تبلیغاتی به دست خبرنگار بانی فیلم رسید. در این پیام تبلیغاتی صراحتا اعلام شده بود که علاقمندان به بازیگری می توانند با پرداخت هزینه ای در یک فیلم سینمایی معروف بازی کنند. یعنی افراد علاقمند برای گرفتن نقش اول باید پنجاه میلیون تومان، برای نقش دوم سی میلیون تومان و نقش های دیگر رقمی در همین حدود پرداخت می کردند. به همين دليل بود كه ما با شخص آگاهي دهنده تماس گرفتيم. خانم میانسالی پاسخگوی این تماس بود و جالب این که بعد از چند لحظه مکالمه مشخص شد، کارگردان جوانی که پیش از این، فیلم سینمایی با حضور بازیگرانی همچون اکبر عبدی، نیما شاهرخ شاهی و ... را ساخته و به تازگی اعلام کرده قرار است پروژه دیگری را در کشور ترکیه کلید بزند، کارگردان این فیلم سینمایی است.
به همین دلیل بود که با نیما شاهرخ شاهی تماس گرفتیم و از او صحت اطلاعات داده شده را جویا شدیم. شاهرخ شاهی به «بانی فیلم» گفت پیش از این در فیلم سینمایی اول این کارگردان جوان بازی کرده و برای بازی در فیلم دوم این کارگردان هم قراردادی در سال گذشته بسته است؛ اما از این که آیا گروه دوباره ساخت پروژه را آغاز کرده اند، خبری نداشت. خانم میانسال با گفتن این که «هر چقدر پول بدهی، آش می خوری.» مکالمه را ادامه داد و تاکید کرد که با مبلغ بیست میلیون تومان نقش خوبی به خبرنگار بانی فیلم می دهد. البته او در پاسخ به این سوال که آیا مجوزهای لازم را گرفته اند، به صراحت گفت: «همه چیز آماده است و ما فقط در مرحله انتخاب بازیگر قرار داریم.»
او تاکید داشت هر چند نفر را که می توانیم با خودمان برای گرفتن نقش به دفترشان ببریم؛ «ما به هنرپیشه های زیادی احتیاج داریم، نیاز به تست هم نیست. فقط به دوستانتان بگویید برای نقش بازی کردن باید پول پرداخت کنند.» آنطور که خودش می گفت یکی از افراد علاقمند برای بازی در فیلم شان حاضر شده 150 میلیون تومان هزینه پرداخت کند. بعد از آن او به سراغ نحوه پرداخت رفت، این که چطور و به چه صورتی مبلغ باید پرداخت شود؛ «اول باید نقد پرداخت کنی، تا یک نقش دهان پر کن بهت بدهیم. یعنی پول بده تا گلزار بشی!»
در اين ميان نظر كارگردان هم آنچنان مهم به نظر نمي رسيد، چون خانم پاسخ دهنده، در جواب سؤال خبرنگار باني فيلم دراين باره تنها به گفتن اين كه «كدخدا را ببين، ده را بچاپ!» اكتفا كرد و به او اطمينان داد كه تنها با پرداخت پول در اين فيلم مي تواند بازي كند.
بدین شکل بود که خبرنگار ما صبح یکی از روزهای هفته گذشته به دفتر فیلمسازی مورد نظر که در حوالی انقلاب بود، رفت. خانم پاسخ دهنده تماس تلفنی، آقای کارگردان و فرد دیگری که خودش را یکی از عوامل فیلم معرفی می کرد در دفتر فیلمسازی حضور داشتند. اولین سوال آنها درباره فعالیت های گذشته خبرنگار بانی فیلم بود، آنها وقتی متوجه شدند او هیچ دوره حرفه ای بازیگری ندیده است به راحتی به او اطمینان دادند که در چند جلسه بازیگری را یاد خواهد گرفت. خبرنگار بانی فیلم از آنها مدرکی می خواست تا بدین وسیله بتواند پدرش را که همیشه با بازیگر بودن او مخالف بوده و سر این ماجرا ضرر های بیشماری کرده را قانع کند که نقش خوبی در یک فیلم سینمایی به دست آورده است، شاید که بتواند بیشتر از بیست میلیون تومان پرداخت کند.
کارگردان جوان معتقد بود رجوع پدر او به گفت و گوهای منتشر شده اش در رسانه ها می تواند تضمینی برای عملکردشان باشد؛ «به شما نقش خوبی می دهیم. البته قبلش چون کار رزمی است با شما چند جلسه کار می کنیم. اگر جواب بدهد، حتما از شما استفاده می کنیم. بالاخره کیفیت کار هم برای ما مهم است.» خانم پاسخ دهنده برای جلب اعتماد بیشتر او به میان آمد و گفت: «با شما مصاحبه می کنیم و عکس شما روی جلد چند مجله خواهد رفت. مطمئن باش ما به تو کمک می کنیم تا چهره معروفی شوید.» با این حال بازهم خبرنگار بانی فیلم بر خواسته خودش مبنی بر گرفتن مدرکی که نشان پدرش دهد، تاکید کرد. اما باز هم آنها واکنش مثبتی نشان ندادند و مرد دیگر توضیح داد: «پروانه ساخت را کسی به شما نمی دهد. یعنی کلا کسی به کسی نمی گوید فلانی برای بازی در این فیلم پول داده است. اصلا این اتفاق، کلاس کار شما را پایین می آورد. حس اعتماد باید به وجود بیاید. در حال حاضر کسی با ما کار می کند که برای بازی در فیلم ما هفتاد میلیون تومان هزینه کرده است.»
زمانی که خبرنگار بانی فیلم از دیگر بازیگران معروف کار پرسید، کارگردان شهاب حسینی و آنا نعمتی را به عنوان دو بازیگر اصلی معرفی کرد؛ «البته ممکن است بازیگرانمان عوض شوند. مثلا به جای آقای حسینی، مصطفی زمانی را بیاوریم. چون کار خارج از کشور ساخته می شود، دوستان زیادی علاقمند هستند در آن بازی کنند. خصوصا که من تنها کارگردانی هستم که در خارج از کشور فیلم می سازم.»
آنها اصرار داشتند که از او تنها به عنوان سرمایه گذار(اسپانسر) نام می برند و از او می خواستند هر کسی را که می شناسد به آنها معرفی کند. پرداخت هر چه سریع تر مبلغ برایشان بسیار مهم بود. به طوری که خانم میانسال دائم از او درباره آنکه چه زمانی مبلغ را پرداخت خواهد کرد و چقدر دیگر بر آن می تواند اضافه کند، سوال می کرد. بالاخره خبرنگار بانی فیلم به بهانه این که قرار دیگری دارد و بعدا با مدارک لازم و فیش پرداختی مبلغ به آنها سر می زند از این دفتر خارج شد.
البته خیابان فرصت تنها خیابانی نیست که برای برخی جوانان به فرصتي برای رسیدن به آرزوی هنرپیشه شدنشان تبدیل شده، خیابان های دیگری هم هستند که علاقمندان به هنر هفتم، به پرده بزرگ سینما را به طرف خود می کشاند تا با پرداخت پول های کلان از راهی به نظر آسان به رویای خودشان برسند.
بانی فیلم
