در بهار سال ۲۰۱۶، مایکو دلی به بیابان صحرا
سفر کرد تا سوار قطار افسانه‌ای سنگ آهن موریتانی شود. این قطار که ۵. ۲
کیلومتر طول دارد گفته می‌شود یکی از طولانی‌ترین قطارهای دنیاست. این راه
آهن شریان اقتصادی موریتانی است و میراثی از تاریخ استعماری آن است.
این
قطار در دهه ۱۹۶۰ توسط فرانسه ساخته شد و بعد‌ها تحت کنترل شرکت ملی صنعت و
معدن درآمده و نیم قرن است که خستگی ناپذیر کار می‌کند و سنگ آهن را از
معادن زوئرات به بندر نوآبیوو انتقال می‌دهد. از آنجا که هیچ جاده ارتباطی
بین دو شهر وجود ندارد، مردم، کالا‌ها و دام هایشان اجازه دارند به صورت
رایگان درون واگن‌های باری قطار سفر کنند. حمل و نقل محصولات غذایی و
گوسفندان شغل تمام وقت عده‌ای از مردم است. آن‌ها چند بار در هفته بین
معادن و بندر سفر میکنند و یک سفر طاقت فرسای ۱۶ ساعته در میان طوفان‌های
شن، روزهای بسیار داغ و شب‌های بسیار سرد را تحمل میکنند.
موریتانی همچین کشور کوچکی هم نیست حدودا هزار در هزار کیلومتر طول و عرضشه ولی فاصله معدن تا اون بندر چیزی حود پونصد و خورده ای یا پونصد و پنجاه میشه حالا یه ذره کم و زیاد رو شما ببخش در هر صورت حرف شما در مورد فاصله صحیح میباشد اما در مورد زمان ، خب قطعا قطار باری با سرعت خیلی پایین تری نسبت به قطار های مسافر بری حرکت میکنه و زمان طولانی تری طی میشه .
دوست عزیز من با دادن جواب سوال شما هم به چرخش اقتصاد مملکت خدمت کردم چون از اینتر نت استفاده کردم و مخابرات و و ..... هم باعث شدم شما وخواننده ها یه ذره بخندین ، که این دیگه کیه ....آخه آدم اینقدر بیکار و علاف ... ! کنجکاویه دیگه برادرکنجکاوی!