به گزارش «تابناک باتو»؛ هم اکنون 9 درصد مردان سالمند و 49 درصد زنان سالمند بدون همسر و تنها زندگی می‌کنند. این در حالی است که بیش از 70 درصد مردان تنهای سالمند و 30 درصد از زنان تنهای سالمند، احساس نیاز به ازدواج مجدد را ابراز کرده‌اند.
احمد دلبری، رئیس مرکز تحقیقات سالمندی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی گفت: سالمندی سالم، فعال و پویا حق طبیعی تمام افراد است و دولت و سازمان‌های حمایتی و رفاهی نباید تنها به اضافه شدن سالیان عمر و امید به زندگی بسنده کنند بلکه باید به ارتقای کیفیت زندگی و سلامت جسمی و روانی و اجتماعی آنان توجه ویژه داشته باشند تا دوران سالمندی در نهایت آرامش و سلامت سپری شود.
هرچند دوران بازنشستگی و سالمندی با زوال جسم همراه است، اما با بلوغ فکر، خرد و کمال زیستی توام بوده که می‌تواند دوران سالمندی را به دوران سرزندگی، اراده و عزت اجتماعی تبدیل کند.
بنا بر اطلاعات مرکز آمار ایران، درحالیکه 99 درصد سالمندان، سابقه حداقل یک بار ازدواج را در گذشته داشته‌اند، اما در حال حاضر 9 درصد مردان سالمند و 49 درصد زنان سالمند بدون همسر و تنها زندگی می‌کنند.
احساس تنهایی به عنوان یک پدیده ناخوشایند و فراینده، منشاء بسیاری از حالات نامتعادل روانی مثل یاس، ناامیدی، افسردگی و در بعضی مواقع حتی خودکشی است. احساس تنهایی در سالمندان به خصوص پس از مرگ همسر، ضمن ایجاد مشکلات روانی و اجتماعی برای فرد سالمند با فوت یا فاصله گرفتن نزدیکان او را در معرض خطر تنهایی و انزوا قرار می‌دهد.
احساس تنهایی و انزوا، با وضعیت تاهل ارتباط معناداری دارد و سالمندان متاهل، احساس تنهایی کمتری نسبت به سالمندان مطلقه و بیوه دارند.
زوج‌های سالمند شادتر از زوج‌های جوان هستندزوجهای سالمند، عموما شادتر از زوج‌های جوان هستند و اختلافات کمتری با یکدیگر دارند و همچنین لذت بیشتری از جنبه‌های مختلف زندگی می‌برند.
این در حالی است که مساله جنسی و نیاز جنسی در روابط آنها مرکزیت کمتری داشته و روابط دوستانه و عاطفی بخش اصلی ویژگی ارتباط بین آنها است. طلاق و جدایی در سالمندان کمتر اتفاق می‌افتد و ازدواجشان تحت تاثیر عوامل خارجی کمتری قرار می‌گیرد و بنابراین، میزان ناسازگاری و هیجانات منفی آنها کمتر بوده،عاطفه و مهربانی بیشتری نسبت به سایر گروه‌های سنی از جمله جوانان و میانسالان دارند.
ازدواج مجدد سالمندان به دلیل همراهی با تجربیات ارزنده از زندگی مشترک قبلی و به دور از هوا و هوس به عنوان یکی از بهترین انواع ازدواج‌ها، خوشبختانه چند سالی است که رواج بیشتری نیز یافته و سالمندان تنها با ازدواج مجدد، آرامش بیشتری را در کنار همسر خود تجربه کرده و این دوران را سپری می‌کنند.
تامین نیازهای عاطفی، نگرانی از مرگ در تنهایی، گرفتاری فرزندان و عدم امکان رسیدگی و مراقبت از والدین از جمله انگیزه و علل اصلی گرایش سالمندان به ازدواج مجدد است.
تغییرات و دگرگونی‌های اجتماعی سبب شده تا خانواده‌ها نیز دستخوش تغییرات اساسی شوند و جایگاه سالمند در خانواده به خطر افتد؛ از طرفی، نبود سیستم‌های حمایتی، بیمه‌ای، بهداشتی و درمانی جامع از سوی نهادهای دولتی، خصوصی و خیریه باعث می‌شود تا خانواده‌ها، سالمندان نیازمند به مراقبت را به مراکز نگهداری و سرای سالمندان بسپارند که ازدواج مجدد، می‌تواند از بحران پیش‌روی خانواده جلوگیری کند. همچنین ازدواج مجدد، مانع از مرگ تدریجی سالمندان شده و آنان از حق حیات مجدد برخوردار می‌شوند.
تامین نیازهای عاطفی، روحی و روانی سالمند، پیدا کردن امید دوباره به زندگی، کاهش استرس، تنهایی و افسردگی، از بین رفتن نگرانی از مرگ به علت تنهایی، کاهش مرگ و میر در سالمندان متأهل و برخورداری از طول عمر بیشتر، ارتقای سلامت جسمی، روانی، اجتماعی و بهبود کیفیت زندگی، تامین نیاز جنسی، عدم ارجاع سالمند به مراکز نگهداری و سرای سالمندان،کاهش هزینه‌های نگهداری سالمند در منزل و کاهش فشارهای روحی، روانی و فیزیکی فرزندان و خانواده یا کاهش خشونت علیه سالمندان از جمله جنبه‌های مثبت ازدواج مجدد و زندگی مشترک در دوران سالمندی است.
فرزندان از پیش‌داوری و محدودیت‌های غیرمنصفانه پرهیز کنند، چراکه در صورت عدم تامین نیازهای عاطفی، روحی و روانی سالمندان، ضمن پیری زودرس، بیماری‌های مزمن جسمی به سرعت اتفاق خواهد افتاد.
ايسنا
