سه
شنبه صبح یکی از روزهای سرنوشت ساز برای خانوادههای آتشنشان بود. آن ها
شنیده بودند یکی از عملیاتهای حساس برای یافتن مفقودان انجام میشود و
بنابراین از نیمه های شب خودشان را به انجام رسانده بودند. شبی براضطراب
برای پیداکردن روزنه ای از امید...
در این میان خبرگزاری ایسنا عکسی متأثر
کننده از همسر یکی از آتشنشانها منتشر کرد. عکسی که نشان میداد او تا صبح
شاهد عملیات بوده و با فریادهای خودش منتظر نشانه ای از همسرش بوده.
همسرش رضا شفیعی، آتشنشانی که در یکی از راه پله های ضلع شمال غرب
ساختمان پلاسکو بوده و در زمان فرو ریختن آن، نتوانسته بیرون بیاید. مسئول
خانواده های شهید آتش نشان به هفت صبح میگوید: «از زمانی که حادثه پلاسکو
رخ داد او هر روز و هر ساعت اینجاست. او هنوز امید دارد نشانه ای از
همسرش پیدا شود و نمیتواند محل حادثه را ترک کند. مثل خانواده های
آتشنشان های دیگر. متاسفانه اما هنوز نتوانسته ایم نشانه جدیدی از
هیچکدام از آتشنشانها پیدا کنیم.»
آرش خاموشی، عکاسی که این لحظه را ثبت
کرده به هفت صبح میگوید: «نیمه های شب بود و همه امیدوار بودیم نشانه
جدیدی از مفقودان پیدا شود. ناگهان صدای گریه خانمی توجه همه را جلب کرد
اما نمیتوانستیم جلوتر برویم. در زمانی که لودرها خاموش میشدند همه
امیدوار می شدند که شاید نشانه جدیدی از مفقودان پیدا شود.... اما هرزمان
که لودرها روشن میشدند همه امیدها ناامید میشد... با روشن شدن صدای لودر و
شنیده شدن صدای آن انگار داغ دل این همسر دوباره تازه میشد و فریادهایش
قلب همه را به درد میآورد. خانواده های آتشنشان های دیگر هم بودند.
همسر، پدر، مادر، فرزند و.... شنیده بودند شب سر نوشت سازی است و همه
نگران بودند و چشم انتظار. همکاران آن آتشنشان در راه پله های ضلع شمال
غربی ساختمان پلاسکو دیده بودند. جایی که تلاش میکرده شهروندان عادی را از
ساختمان خارج کند. بقیه را خارج کرد اما خودش نتوانست. خودش و گروه دیگری
از آتشنشان ها که همگی در آن راهرو بودند نتوانستند خارج شوند. مردم را
تخلیه کردند و در همان زمان ساختمان فروریخت....»