الکتریسیته ساکن در موادی تولید می‌شود که عایق‌های خوبی هستند، مثل پلاستیک، پشم و نخ. این مواد به این دلیل که نمی‌توانند بار الکتریکی را به خوبی هدایت کنند، آن را ذخیره می‌کنند و با اضافه‌شدن بار الکتریکی (که می‌تواند از سایش این مواد به یکدیگر به وجود بیاید) مقدار ذخیره الکتریسیته به تدریج بیشتر و بیشتر می‌شود و انرژی پتانسیل آن به حدی می‌رسد که به مقاومت هوا غلبه می‌کند و به صورت جرقه‌ای الکتریکی در هوا به جریان می‌افتد و تخلیه می‌شود.
اين الکتريسيته ذخيره‌شده درست مانند الکتريسيته ذخيره‌شده در ابرهاست و آن جرقه‌هاي کوچک، در حقيقت صاعقه‌هايي مينياتوري هستند که گاهي باعث مي‌شوند يک شوک الکتريکي خيلي خفيف هم به ما وارد شود.
اگر اين جرقه‌هاي اذيت‌تان مي‌کند، سعي کنيد قبل از اينکه به مواد رسانا (مانند در آسانسور يا اتومبيل) دست بزنيد، با پشت دست آنها را لمس کنيد تا جرقه کمتر اذيت‌تان کند. يک راه ديگر هم اين است که مشکل را از اساس حل کنيد و لباس‌هايي به تن کنيد که کمتر الکتريسيته ساکن توليد مي‌کنند.
يک راه حل فانتزي هم اين است که مثل تريلي‌ها و مخازن حمل سوخت، يک سيم رسانا از خودتان به زمين وصل کنيد تا به تدريج الکتريسيته ساکن بدن‌تان را تخليه کند.
آخرین اخبار
