«تابناک با تو» - تکنیک عکاسی اتوکروم در اوایل قرن بیستم معرفی شد. اتوکروم اولین شکل عکاسی رنگی بود تا اینکه در اواسط دهه ۱۹۰۰ به طور کامل با فیلم جایگزین شد. در سال ۲۰۲۴، فقط یک عکاس را می‌شناسیم که با فرآیند اتوکروم کار می‌کند.
البته شاید خود این عکاس تصور می‌کند که تنها عکاس اتوکروم دنیا است. نام او جان هیلتی است. با توجه به ماهیت پیچیده و زمان بر رنگ‌آمیزی عکس با دقیق دانه‌های نشاسته روی یک صفحه اتوکروم، واضح است که این شیوه خریدار زیادی نداشته باشد. اما وقتی یک عکس زیبا منتشر می‌شود، مشخص می‌شود که ارزشش را دارد.
از نظر تجارت، هیلتی یک مهندس کنترل کیفی است، بنابراین شاید تعجب‌آور نباشد که او از یک چالش فنی مانند عکاسی از ابتدا لذت می‌برد. او قبلاً با داگرئوتیپ‌ها، کلودیون‌های بشقاب مرطوب و دوربین‌های ساخته شده از سیب زمینی عکاسی را تمرین کرده بود.
هدف این است که یک لایه نازک از ذرات نشاسته به رنگ قرمز، آبی و سبز را صاف روی صفحه بنشیند، اما این یکی از چالش برانگیزترین بخش‌های این فرآیند است، زیرا اگر آن را صاف نکنید، فضای بینابینی بین ذرات ایجاد می‌شود که تصویر تیره‌تری ایجاد می‌کند.
هیلتی ماشین‌های کنترل عددی کامپیوتری (CNC) را برای کمک به صاف کردن خریداری کرده است.
ویزای مولتی آلمان
هیلتی می‌گوید که در طی دو ماه اخیر به ناگاه پرکار شده و ۴۸ عکس برای سفرش به ژاپن آماده کرده. او با بهره گرفتن از تکنیک برادران لومیر – که اتوکروم را در سال ۱۹۰۳ ثبت اختراع کردند – از دانه‌های ریزتری استفاده کرد که شامل جدا کردن ذرات نشاسته از ذرات بزرگتر قبل از رنگ‌بندی عکس است. او توانسته زمان نوردهی خود را در هنگام عکاسی در نور شدید خورشید به «حدود یک ثانیه» کاهش دهد
هیلتی هنگام عکس‌برداری از صفحات اتوکروم و دوربین Shen Hao ۴×۵، استفاده می‌کند.
تشخیص دقیق سرعت ISO صفحات سخت است، هیلتی فکر می‌کند بهترین چیزی که می‌تواند به آن برسد ISO ۸۰ است، اما همه انواع مشکلات فنی وجود دارد که او را از ساخت امولسیون سریع‌تر باز می‌دارد.
او علاقه‌مند است که شیوه عکاسی اتوکروم حفظ شود و آن را آموزش دهد.
منبع: یک پزشک
