بیشترین غذاهایی که گیلانی‌ها در ماه مبارک رمضان می‌پزند، خورش‌های محلی است که معمولا طعم خوشمزه و ترش دارد. گیلانی‌ها معمولا سفره سحری و افطار خود را با این خورش‌های محلی تزئین می‌کنند. مهم‌ترین این خورش‌ها ترش تره و باقلاقاتوق هستند که بیشتر در سفره‌های سحر این مردم دیده می‌شوند. برای درست کردن این خورش‌های محلی باید به سبزی‌های محلی دسترسی داشته باشید. عطر سبزی‌های محلی این غذاها را متمایز می‌کند. بماند که رمز و راز درست‌کردنش هم یکی دیگر از علل خوشمزگی این خورش‌هاست.
باقلاقاتق برای افطار از غذاهای دیگر محبوب‌تر است و طرفدار بیشتری دارد. پاچ باقلا، شوید، تخم‌مرغ، سیر و زردچوبه مواد اصلی این خورشت اصیل گیلانی را تشکیل می‌دهد. گیلانی‌ها معمولا در کنار باقلاقاتق ماهی شور و اشپل سرو می‌کنند. البته در ماه رمضان بیشتر از ماهی دودی به‌جای ماهی شور و اشپل استفاده می‌کنند تا موجب تشنگی روزه‌داران نشود.
غذاهای سنتی که در گیلان بر سر سفره افطار گذاشته می‌شوند بیشتر انواع آش‌ها، کوکو و فرنی هستند. گیلانی‌ها رسم دارند روزه خود را با نان محلی و خرما باز کنند.
هنگام افطار اگر به خیابان غذا در رشت سری بزنید، یکی از شیرینی‌های معروف در انتظار شماست. رشته خوشکار، شیرینی معروف مخصوص ماه مبارک رمضان است و کنار سفره افطار گیلانی‌ها حتما دیده می‌شود. محتویات اصلی این شیرینی سنتی گیلانی، آرد برنج، شکر، مغز گردو و ادویه‌جات معطر نظیر هل و دارچین است. شربتی که روی رشته خوشکار ریخته می‌شود، تقریبا شبیه به شربت زولبیا و بامیه است. غذاهایی مثل پنیر سیاه مِزگی، شامی رشتی، آش کشک، کِشتا، کولاس، کولاس،کماج، نان روغنی، فرنی، گل پالوده و خاتون پنجره هم در ماه رمضان در گیلان پخته می‌شود.
پنیر سیاه مزگی که در روستای سیاه‌مزگی از توابع شهرستان شفت تولید می‌شود، بسیار مقوی است. زیرا شیر گوسفند را بدون گرفتن خامه شیر به پنیر تبدیل می‌کنند.
«کولاس» یکی از نان‌های با قدمت چند هزار ساله در شرق گیلان است که بدون هیچ افزودنی امروزی تهیه شده و ماندگاری بالایی دارد. «کشتا» هم یکی از نان‌های قدیمی گیلان است که برای تهیه آن از کدو حلوایی، آرد، پودر تخم شنبلیله و نمک استفاده می کنند. در لاهیجان نان کشتا را با تخم مرغ محلی، لوبیا چیتی و یا ماهی شکم پر سرو می کنند و آن را برای صبحانه، ناهار، شام و عصرانه می خورند.
شیرینی «گل پالوده» یکی از خوشمزه ترین شیرینی‌های محلی گیلانی است که در تهیه آن از گل محمدی خشک، شیر، برنج ایرانی، شکر و کره استفاده می کنند. این غذاها به دلیل مقوی بودن و ارگانیک بودن و نداشتن مواد افزودنی، می تواند بدن روزه دار را مقاوم نگه دارد.
خلاصه اینکه در گیلان عطر غذاهای خاص و خوشمزه هنگام افطار به راه است.
همشهری آنلاین
