اکثر کودکان مرتب کردن اتاق و وسایل خود را دوست ندارند و به‌نحوی از نظم و انضباط گریزانند و در برابر مرتب و منظم بودن گهگاه مقاومت نشان می‌دهند.
اغلب آنها مرتب کردن را کاری کسل‌کننده می‌دانند و ترجیح می‌دهند که وقتشان را صرف انجام کارهای هیجان‌انگیز، مفرح و لذتبخش مانند بازی با دوستان و... کنند. سر و کله زدن با کودکی که به نظم و ترتیب اهمیتی نمی‌دهد، واقعا خسته‌کننده و طاقت‌فرساست. این مهم باعث دلخوری و اعتراض پدر و مادرها می‌شود درصورتی که آنها نمی‌دانند خود مسبب شلختگی فرزندشان هستند. عمده بی‌نظمی کودکان به‌دلیل الگو گرفتن از والدین است. وقتی کودک می‌بیند پدر یا مادر خیلی به نظم اهمیت نمی‌دهد او هم ناخودآگاه همین رویه را پیش می‌گیرد.
شلختگی کودک دلایل دیگری هم دارد. وابستگی بچه‌ها به پدر و مادر، سختگیری بیش از حد، تحمیل نظم و انضباط قبل از 3 سالگی و سازماندهی ضعیف والدین از دیگر مواردی است که می‌توان به آن اشاره کرد. والدین در مورد نظم باید واضح با بچه‌ها سخن بگویند. گاها پدر یا مادر از فرزندش می‌خواهد مرتب باشد اما نمی‌گویند چگونه باید این نظم را ایجاد کند. بنابراین به پدر و مادرها توصیه می‌شود قبل از آموزش نظم به کودک، کمی در خود کاوش کنند و برای برطرف کردن کاستی‌ها و ایراد رفتاری‌شان قدم بردارند. برای آگاهی بیشتر پدر و مادرها، گزیده‌ای از کتاب «زندگی‌ات را مرتب کن» را آورده‌ایم: «هیچ‌چیز پیچیده‌ای در مورد مرتب‌سازی وجود ندارد. فرایند ساده‌ای شامل خلاص شدن از دست چیزهایی در خانه شما که به آنها احتیاجی ندارید. و جالب است بدانید افراد زیادی وجود دارند که هیچ ایده‌ای در مورد مرتب‌سازی ندارند. تصور آنها از نظافت این است که اشیای اطراف‌شان را جابه‌جا کرده و کاری کنند که آنها مرتب به‌نظر برسند. خریدن جارختی، قفسه‌ها یا کشوهای تازه و دسته کردن چیزهایی که لازم ندارید و حتی فایل کردن وسایل، مرتب‌سازی به شمار نمی‌آیند.»
برگرفته از کتاب «زندگی‌ات را مرتب کن» نوشته «اولیویا تلفورد» و ترجمه «فاطمه محمدصادق»
