یک زن ۸۰ ساله که بیش از یک دهه پیش بینایی خود را به دلیل گلوکوم از دست داده بود، اخیراً پس از دریافت نوعی درمان کمردرد برای کمردرد مزمن خود، بینایی خود را بازیابی کرد.
یک شب، ۱۲ سال پیش، لینلی هود، نویسنده برنده جایزه از داندین، در نیوزیلند، در حال خواندن کتابی بود که ناگهان دید در چشم چپش تار شد. او علت آن را خستگی می‌داند و تصمیم می‌گیرد تحویل دهد، اما صبح روز بعد تاری دید او برطرف نشده بود. به زودی تشخیص داده شد که او دارای یک نوع نسبتاً نادر از گلوکوم است و پزشک به او اطلاع داد که احتمالاً وضعیت او هرگز بهبود نخواهد یافت و اکنون فقط مسئله جلوگیری از پیشرفت این بیماری است. او سرانجام از نظر قانونی نابینا شد و به دلیل گلوکوم خود قادر به خواندن و نوشتن نبود، سپس، بیش از یک دهه بعد، یک معجزه تصادفی رخ داد و بینایی هود بازگشت.
گویا بینایی آسیب دیده او به اندازه کافی مشکل نبود، در سال 2020، لینلی هود به زمین افتاد و لگنش را شکست که باعث کمردرد شدید او شد. با این حال، این یک برکت در مبدل بود، زیرا این فرصت را به او داد تا در پروژه تحقیقاتی درمان درد مزمن دانشگاه اوتاگو شرکت کند. او فقط می خواست درد مزمن خود را به نحوی کاهش دهد، اما درمان تحریک الکتریکی در چیز دیگری بسیار بهتر بود…
پروژه ای که لینلی هود سال گذشته برای آن ثبت نام کرد شامل دو گروه بود که در جلسات تحریک الکتریکی شرکت کردند. شرکت کنندگان در هر دو گروه ملزم به پوشیدن کلاه ایمنی مخصوص سیم کشی با الکترود بودند، اما در حالی که تحریک الکتریکی مغز دریافت می کردند، گروه دارونما فقط تحریکات سطحی را در سطح پوست سر دریافت می کردند.
لینلی هود 80 ساله در گروه پلاسبو قرار داشت (بدون اینکه بداند)، اما پس از چهار هفته تحریک الکتریکی، بینایی ضعیف او نزدیک به 100 درصد بهبود یافت. چشم پزشک زن باور نمی کرد.
دکتر دیویا آدیا، یکی از رهبران پروژه، به اوتاگو دیلی تایمز گفت:«در کمال تعجب، بینایی او آنقدر بهبود یافت که چشم‌پزشکش گفت که این یک معجزه است. معجزه کلمه ای نیست که ما اغلب در علم از آن استفاده می کنیم، اما این یک معجزه تصادفی بود. این نتیجه مورد نظر نبود، اما دیدن اینکه تحقیقات من واقعاً روی مردم تأثیر گذاشته است واقعاً معجزه‌آسا است.»
لینلی هود پس از 12 سال زندگی با کاهش بینایی شدید، اکنون در حال تطبیق با قرارداد جدید خود است. او مطلقاً هیچ دید مرکزی در چشم چپ خود نداشت، در حالی که چشم راست او مانند "تلویزیون ثابت" بود، اما اکنون می تواند دوباره کاملاً ببیند، یعنی می تواند به نوشتن بازگردد.
هیچ کس دقیقاً نمی داند که چگونه تحریک الکتریکی بینایی خانم هود را بازگرداند، اما دکتر آدیا و تیم او قطعاً می خواهند بفهمند. آنها اکنون در حال طراحی مطالعه دیگری هستند تا در کنار مطالعه درد مزمن اجرا شود تا مشخص شود که چگونه تحریک الکتریکی به نویسنده 80 ساله کمک کرده است و امیدواریم به دیگران در موقعیت او کمک کند.
عصرایران
