خبرگزاری فارس در گزارشی عجیب تحت عنوان «خودکشی یا مرگ خودخواسته؟/ تلطیف رسانه‌ای قتل نفس» به بررسی حواشی درگذشت ناگهانی کیومرث پوراحمد، کارگردان سرشناس سینمای ایران و طرح برخی شایعات درباره علت فوت او پرداخته است.
در بخشی از این گزارش می‌خوانیم:
* یکی از بدترین اقداماتی که برخی انسان‌ها در مواجهه با مشکلات و سختی‌های زندگی مرتکب می‌شوند، خودکشی است، مرگی که به عنوان قتل و انسان‌کشی به حساب می‌آید و آثار و نتایج بسیار بدی در زندگی اخروی فرد و زندگی دنیوی اطرافیان و آشنایان او دارد.
* خودکشی عملی است به شدت مذموم که متاسفانه رسانه‌ها و فضای مجازی قصد منطقی و درست و معقول جلوه دادن آن را دارند، شرایطی که به مسیری درست ختم نمی‌شود و می‌تواند هموار کننده مسیری باشد برای کسانی که از جنبه روانی مهیای این فعل بوده و باعث دردسر خانواده‌ها و افزودن جدی مشکلات شود، خانواده‌هایی که به علل مختلف با مشکلات روحی روانی فرزندان خود دست و پنجه نرم می‌کنند و به دنبال راه‌های متعدد درمان هستند اما هراز گاهی به یکباره در فضای مجازی و برخی از رسانه‌ها، «خودکشی» می‌شود عملی خوب، و خودکشی کننده قهرمان داستان می‌شود و آنجاست که زنگ خطر برای بسیاری از خانواده‌ها به صدا درمی‌آید.
* انتشار خبر فوت کیومرث پوراحمد کارگردان نام‌آشنای سینما و تلویزیون بسیار شوکه کننده و بهت آور بود. اما به فاصله اندکی خبر خودکشی این کارگردان رسانه‌ها و فضای مجازی را درنوردید. مشکل هرچه بود و نوع درگذشت این هنرمند به هرشکلی بوده، که غمی بزرگ و غیرقابل انکار است اما معضل تغییر نرم‌های شیوه و زندگی ایرانی که به دنبال سطحی نگری و نگاه آن ور آبی برخی به شکلی غیرمعقول به دنبال تغییر نگاه‌ها و اصول بنیادی جامعه ما هستند، گویا مشکل و غمی به مراتب بزرگ‌تر است.
* متاسفانه با درگذشت این هنرمند موجی از مطالبی که به نوعی به دنبال تطهیر عمل خودکشی بوده فضای مجازی و رسانه‌های عموما غیرهمسو با ارزش‌ها را درنوردیده است. این عمل که حتی از نگاه غیراسلامی نیز تقبیح شده و روانشناسان به جد دنبال پیشگیری از آن هستند و نسخه‌های درمانی برای پیشگیری از قتل نفس صادر می‌کنند، حالا در بین قشری که به هر دلیل دنبال شنا کردن برخلاف جهت رودخانه هستند و می‌خواهند به هر نحوی باعث ایجاد سردرگمی و دردسر برای دیگران شوند شیوع یافته است.
* در دنیای سراسر مادی شده امروز آنچه بیشتر از همه مخابره می‌شود، داستان مرگ و زندگی سلبریتی‌هاست. در این میان کلید واژه اصلی «خودکشی» است. به راستی چه اتفاقی می‌افتد وقتی آدم صاحب نامی، کسی که اسم و رسمی برای خود دارد تصمیم می‌گیرد به زندگی‌اش پایان دهد؟ به پیشینه ظهور مفهوم سلبریتی که برمی‌گردیم این پدیده از همان روز اول گره خورده است به موضوع خودکشی و پایانی تلخ. درواقع در زندگی غربی وقتی نهیلیسم (پوچ گرایی) جریان غالب است جز این منفی گرایی، سرانجام دیگری نمی‌توان برای آن‌ها در نظر گرفت.
* شواهد حاکی از آن است که نحوه گزارش اخبار مرتبط با خودکشی بر میزان خودکشی نقش دارد. به تصویر کشیدن احساسات خودکشی در رسانه‌ها، می‌تواند به افزایش خودکشی‌های تقلیدی منجر شود. مخاطب محور بودن یعنی تقریبا مخاطب خودش تصمیم می‌گیرد اخبار را منتشر و پیگیری کند. وقتی یک قهرمان، یک سلبریتی یا فردی مشهور خودکشی می‌کند، انتشار اخبار و حواشی آن در شبکه‌های اجتماعی به امر خودکشی مشروعیت می‌بخشد و می‌تواند اقدام به خودکشی در میان سایر افراد را افزایش دهد و هم خصوصی بودن حریم فرد را زیر سوال می‌برد.
* از صادق هدایت گرفته تا غزاله علیزاده، ابراهیم منصفی نویسنده و هادی پاکزاد خواننده تا زهره فکور صبور و ...هم از نمونه‌های داخلی و میهنی هستند که اقدام به خودکشی کرده‌اند. عملی که بزرگ‌ترین اشتباه انسان محسوب می‌شود چرا بزرگ‌ترین؟ چون دیگر هیچ راهی برای جبران نیست! چون آدمی دست در سرنوشت خود می‌برد و خود را به تقدیر و تلاش و رهایی از مشکلات نمی‌سپارد. این عمل سخت محکوم شده جدای از تمام مشکلاتی که برای این اقدام عنوان می‌شود، مبتنی بر نوع جهان‌بینی فرد است.
* خودکشی و تطهیر این عمل که به حق، جفایی بزرگ در حق همانهاست که خودکشی کرده‌اند و خیانت به تمام کسانی که در شرایط تهدیدآمیز و شرف این عمل غیراخلاقی و غیرعقلایی هستند.
برترین ها
درود به شرفتون. حتی اگر یک نفر را بتوانیم از خطر خودکشی رها کنیم انگار کل انسان‌ها را نجات داده ایم.