به تازگی کشف میکروارگانیسمهای جدید از دریاچه نیمه جان ارومیه، تداوم حیات آن را به رخ کشیده است. چند سالی است که این دریاچه دوران سخت بی آبی را طی می کند و تلاشها برای نجات این دریاچه با کشف میکروارگانیسمهایی توام شده است که می توانند با توجه به پتانسیل های ارزشمند زیستی و ژنتیکی منشأ پیشرفتهای مهم در زیست فناوری باشند.
سید ابوالحسن شاهزاده فاضلی، رئیس مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران در این خصوص گفت: تلاشهای ما در این مرکز طی نمونه برداری های مختلف از این دریاچه منجر به کشف دو میکروارگانیسم مهم به نامهای علمی« Halosiccatus urmianus و Halovarius luteus » شده است که بر اهمیت این منطقه اکولوژیکی برای انجام مطالعات گسترده تنوع زیستی تأکید می کند.
وی در ادامه افزود: میکروارگانیسم ها به دلیل پتانسیل های ژنتیکی از مسیرهای متابولیکی خاصی بهره می برند که آنها را برای زیستن در شرایط سخت محیطی سازگار می می کند.
به گفته شاهزاده فاضلی، سازگاری با شرایط خشکی و کم آبی حاکم بر دریاچه ارومیه که خود منجر به بالارفتن غلظت نمکها در آن شده است فشار زیادی را بر موجودات دریاچه وارد کرد به طوریکه بسیاری از اشکال حیات در آن از بین رفته است یا اینکه از تنوع آنها کاسته شد؛ با این وجود کماکان زندگی میکروبی از شایعترین نوع حیات در این دریاچه است و تلاشها برای کشف گونه های جدید همچنان ادامه دارد.
فاضلی با تأکید بر مأموریت مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران در جمع آوری و نگهداری نمونه های زیستی گفت: میکروارگانیسم های کشف شده از این دریاچه بر درستی مسیر طی شده این مرکز در اکتشاف و ذخیره سازی منابع زیستی صحه می گذارد و هم اکنون این گونه ها در کلکسیون میکربی مرکز با شماره های دسترسی« IBRC-M 10911 و IBRC-M 10912 » نگهداری می شوند و قابل ارائه به کلیه محققان و دانشمندان کشور هستند.
روابط عمومی مرکز ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران
