«تابناک با تو» - دعوا و اختلافات میان پدر و پسر در بسیاری از خانوادهها دیده میشود که البته با ورود فرد به سن نوجوانی تشدید میشود و با گذر از این دوران این اختلافات کمتر خواهد شد و به مرور زمان فراموش میشوند، آن چیزی که درباره این موضوع اهمیت دارد رفع این اختلافات تلاش برای بهبود رابطه است. در این مطلب شما را با راههای بهبود ارتباط پدر و پسر آشنا میکنیم.
دعوای پدر و پسر:
اختلاف و دعوای میان پدر و پسر در بیشتر خانوادهها دیده میشود البته باید توجه کرد که این مسئله با بالاتر رفتن سن پسر کاملا از بین میرود، اما میتواند آسیبهای جدی را به همراه داشته باشد. دلایل متعددی وجود دارد که میتواند زمینه ساز این اختلافات باشد از جمله اختلاف در عقیده یا آشنا نبودن با شیوههای صحبت در خانواده.
بدون در نظر داشتن دلیل ایجاد این اختلاف و دعوا؛ باید به دنبال راهی مناسب برای پیشگیری از این موضوع باشیم و یا روابط بین پدر و پسر را به بهترین وجه تقویت کنیم، به همین دلیل در خصوص دعوای میان پدر و پسر به ارائه راهکارهای مناسب جهت تقویت رابطه بین آنها میپردازیم، البته با کمک گرفتن از مشاور هم میتوان نسبت به این مسائل اطلاعات بیشتر و بهتری کسب کرد.
دلایل اختلافات بین پدر و پسر
در سنین کودکی زمانی که پسر در بیشتر موارد تابع نظرات والدین خودش است و فعالیتهای او به خانه و خانواده محدود میشود؛ اختلافات چندانی نیز میان او اعضای خانواده وجود ندارد با ورود فرزندان به سن نوجوانی؛ جسم، رفتار و خلق خوی او دچار تغییراتی میشوند، به همین دلیل خانوادهها با چالشهایی روبرو میشوند و در نهایت زمینه درگیری میان پدر و پسر را فراهم میکند. در ادامه به مهمترین دلایل دعوای پدر و پسر میپردازیم:
اختلاف سلیقه و نسل:
بین فرزندان و والدین اختلاف سنی وجود دارد این موضوع برای برخی از خانواده بیشتر است که خود عاملی برای بسیاری از اختلاف سلیقهها است. با وجود این اختلاف سلیقه میان پدر و پسر؛ ممکن است درک درستی از حرفها و نیازهای همدیگر وجود نداشته باشد و در نهایت سبب اختلاف نظر و دعوا میشود.
از جمله موارد اختلاف سلیقه میتوان به موارد جزئی مانند نحوه لباس پوشیدن، نحوه کوتاه کردن مو و... اشاره کرد که میتواند مسئله بزرگی شود و باعث ایجاد درگیری بین پدر و پسر شود. در این زمینه به دلیل اینکه پسر درگیر چالشهایی در دوران نوجوانی است، پدر باید از طریق راهکارهای صحیح ارتباط خود را با فرزندش بهبود دهد، از این طریق میتواند علاوه بر متقاعد کردن پسرش و راهنمایی او به مسیر درست، اختلافات را نیز تا حد زیادی برطرف کند.
تلاش برای تربیت:
تربیت پسران باید به گونهای انجام شود که توانایی تشکیل و مدیریت یک خانواده را در آینده داشته باشند، همین موضوع میتواند زمینه حساسیت پدر در تربیت پسرش را افزایش دهد. البته باید توجه کرد این سخت گیریها باید به اندازه کافی باشد و به شیوهای صحیح صورت بگیرد، زیرا اگر بیش از اندازه باشد میتواند کدورت و درگیری ایجاد کند.
تجربه نشان داده؛ در رابطه با تربیت جنسیتی آن چیزی که بیشتر از همه مهم است و تاثیر بیشتری بر نوجوان میگذارد این است که؛ الگوی پسران در واقع رفتار پدرشان است، بنابراین بهترین راهکار برای تربیت او این است که یک الگوی مناسب باشید. در صورتی که پدر اصرار زیادی برای آموزش مسئولیت پذیری به فرزندش دارد بهتر است به مرور زمان مسئویتهایی را بر عهده او قرار دهد تا این مسائل را بیشتر بیاموزد.
حس استقلال طلبی:
با گذر از سن کودکی و ورود به نوجوانی بیشترین حسی که یک نوجوان دریافت میکند استقلال طلبی است که به دنبال اثبات هویت مستقل رخ میدهد. این حس به معنای نشان دادن بزرگ شدن است، او میخواهد به همه القا کند که میتواند بدون کمک والدین یا بزرگترهایش کارها را انجام دهد، همین موضوع میتواند زمینه ساز نگرانی والدین باشد به گونهای آنها نظارت خود را بیشتر کنند و در نهایت درگیری را بین پدر و پسر رقم میزند.
آسیبهای ناشی از دعواهای میان پدر و پسر
در موارد قبل اشاره کردیم که دعواهایی که بین پدر و پسر اتفاق میافتد معمولا با بزرگ شدن فرزند و گذر از دوره نوجوانی کمتر میشود یا به طور کلی پایان مییابد، اما این موضوع آسیبهایی نیز به همراه دارد.
بحثهایی که ممکن است بین پدر و پسر رخ دهد درجات متفاوتی دارد؛ از یک بحث کوتاه و مختصر آغاز میشود و گاهی به جاهای باریک میرسد، با وجود این که اختلافات فراموش میشوند، اما میتوانند سبب ایجاد سردی بین پدر و پسر شود و در نهایت دوری ایجاد کند. اگر پسر از خانواده خود به خصوص پدرش دور شود؛ سبب میشود هنگام مشکلات از بزرگ ترهایش کمک نگیرد و این موضوع او را به آسیبهای اجتماعی نزدیک میکند.
حد و مرز اختلافات چگونه است؟
باید به این موضوع توجه داشت که اگر اختلافات بین پدر و پسر از حد مشخصی فراتر رود میتواند مشکلات را چندین برابر کند؛ بنابراین باید برای نوجوان چهارچوبها را مشخص کرد و درباره خانواده، فرهنگ و جامعه توضیحاتی را ارائه کرد مثلا بایدهایی که در مورد ادامه تحصیل، احترام به بزرگترها، دوری از موادمخدر و ممنوعات اجتماعی وجود دارد باید از جانب نوجوان رعایت شوند.
فرزند شما باید بداند مقابله به مثل و تلافی کار درستی نیست بلکه باید در برابر مشکلات صبر و تحمل و سیاست داشته باشد، زیرا بهترین راه حل همین است. در این صورت دوران نوجوانی میتواند به بهترین حالت گذرانده شود، نوجوان در دوره هویت یابی قرار دارد اگر آن را به خوبی همراه با صمیمیت و احساس رضایت از خود و خانواده بگذراند ارتباط بین او با والدین به خصوص پدر با پسر به حالت قبل بر میگردد.
راهکارهایی بهبود ارتباط پدر و پسر:
بهترین راه برای بهبود رابطه بین پدر و پسر این است که در هنگام روبرویی با هر چالشی با یکدیگر بحث نکنند؛ زیرا همین موضوع میتواند زمینه ساز سردی بین آنها باشد و در نهایت حل کردن مشکلات سخت میشود. برای کاهش دعواها و رفع اختلافات میتوان از روشهای زیر کمک گرفت:
اختلافات را با آرامش حل کنید:
در صورتی که درباره مشکلاتی که وجود دارد صحبت کنید و آرامش داشته باشید؛ میتوانید تا حد زیادی مسائل را حل و فصل کنید. با صحبت کردن میتوانید احساسات و خواستههایتان را با یکدیگر در میان بگذارید همچنین از سطح توقع و انتظارات همدیگر اطلاع پیدا کنید.
بهترین زمان برای صحبت درباره مشکلات زمانی است که؛ از نظر جسمی و روانی در آرامش هستید در این حالت آماده صحبت با فرزند خود هستید و اگر اختلافی وجود داشته باشد قابل حل شدن است.
انجام دادن فعالیتهای مشترک:
شما یک پدر هستید بنابراین باید زمانهایی را برای گذراندن با فرزند خود صرف کنید، شما میتوانید فعالیت مشترکی که دلخواه هر دو هست را انتحاب کرده و در آن مشارکت داشته باشید.
نظرخواهی از فرزند:
شما به عنوان یک پدر میتوانید برای تقویت احساس استقلال طلبی پسرتان از او نظر بخواهید و با راهنمایی، نظارت خودتان آن را اجرا کنید. همین موضوع سبب میشود فرزندتان متوجه شود خواستهها و نظراتش برای شما اهمیت دارد و او نیز برای انجام دادن بسیاری از کارهایش همین نظرخواهی را انجام میدهد.
منبع: بیتوته