ساخت فیلم گلادیاتور در سال ۲۰۰۰ نشان داد که مردم هنوز از فیلم‌هایی در ژانر تاریخی استقبال می‌کنند. این فیلم خوش‌ساخت به حدی محبوب شد که بعد از گذشت ۲۱ سال هنوز طرفداران پروپاقرص خود را دارد.
فیلم‌های حماسی و تاریخی سابقا یکی از ژانرهای پرطرفدار در هالیوود بود؛ در حدی که هر سال یک فیلم شاهکار در این ژانر مانند «بن هور» یا یک «کلئوپاترا» یا یک «۱۰ فرمان» ساخته می‌شد. اما بعد از مدتی ساخت فیلم در این ژانر کمرنگ شد؛ اگرچه به لطف فیلم‌هایی مانند «گلادیاتور» به طور کامل از بین نرفت. در واقع، «گلادیاتور» نشان می‌داد که هنوز از این قبیل فیلم‌ها استقبال می‌شود. در این مطلب می‌خواهیم به ۱۰ واقعیت جالب در مورد فیلم گلادیاتور بپردازیم که شاید تاکنون نمی‌دانستید.
ماکسیموس در ابتدا نام دیگری داشت
برخی از شخصیت‌های «گلادیاتور» افراد واقعی تاریخ هستند، مانند کومودوس و مارکوس اورلیوس. اما ماکسیموس، شخصیت اصلی فیلم، یکی از آنها نیست. اگرچه در ابتدا این شخصیت در فیلمنامه نارسیسوس نام داشت. اما یک نارسیسوس واقعی هم وجود داشت که در زندگی واقعی ظاهراً کومودوس را کشت. در نهایت فرانتسونی تصمیم گرفت شخصیت اصلی جدیدی به نام ماکسیموس خلق کند.
مل گیبسون نقش اصلی را رد کرد
راسل کرو در نهایت نقش ماکسیموس را بازی کرد، اما او اولین انتخاب نبود. در ابتدا به مل گیبسون پیشنهاد شد تا در این فیلم بازی کند. گیبسون احساس کرد که برای این نقش خیلی پیر شده است، بنابراین تصمیم گرفت این پیشنهاد را رد کند.
یکی از بازیگران به اندازه یک گلادیاتور قوی بود
دجله گول، یک گلادیاتور بازنشسته که توسط کومودوس برای کشتن ماکسیموس فراخوانده شد Sven-Ole Thorsen است که واقعا به اندازه یک گلادیاتور قوی بود. این بازیگر دانمارکی کارهای بدلکاری زیادی انجام داده است و همچنین در چند فیلم آرنولد شوارتزنگرظاهر شده است. تورسن اولین بار با برنده شدن در رقابت قوی‌ترین مرد دانمارک در سال ۱۹۸۳، یک سال پس از کسب رتبه دهم در قوی‌ترین مرد اروپا، به شهرت رسید
الیور رید در حین فیلمبرداری درگذشت
رید به عنوان یک هنرپیشه بااستعداد شهرت داشت، که افراط در نوشیدن مشروب به بدن او آسیب وارد کرد. او در «گلادیاتور» نقش آنتونیوس پروکسیمو را بازی می‌کند، اما در حین فیلمبرداری زنده نماند تا بتواند فیلم را تمام کند. رید در میانه ساخت این فیلم در سن ۶۱ سالگی بر اثر سکته قلبی درگذشت.
یک رید دیجیتال ادامه فیلم را بازی کرد
الیور رید قرار بود تا پایان فیلم زنده بماند، اما تقدیر او چیز دیگری بود و سرنوشت فیلم را هم تغییر داد. با این حال این فیلم هنوز به مربی گلادیاتور نیاز داشت. بنابراین آنها مجبور شدند از تکنولوژی کامپیوتری استفاده کنند تا بتوانند برای لحظاتی او را در فیلم داشته باشند.
نسخه کوچک‌تر کولوسئوم برای این فیلم ساخته شد
بیشتر صحنه‌های روم باستان در طول نوزده هفته در جزیره مالت فیلمبرداری شده است. در این صحنه‌ها ماکتی از کولوسئوم در مقیاس یک‌سوم واقعی آن ساخته شد. شاید چندان هم بزرگ به نظر نرسد، اما درواقع ارتفاع آن ۵۲ فوت بود، ساخت آن هفت ماه طول کشید و یک میلیون دلار هزینه داشت.
گلادیاتور واقعیت و تخیل را در هم می‌آمیزد
ریدلی اسکات کارگردان گلادیاتور می‌گوید که می‌خواست دقیق‌ترین فیلم تاریخ روم باستان را بسازد. به همین دلیل چندین متخصص در این فیلم حضور داشتند. با این حال، فیلم در برخی قسمت‌ها از واقعیت فاصله گرفته است. برای مثال، مارکوس اورلیوس توسط کومودوس به قتل نرسید، بلکه در اثر یک بیماری همه‌گیر درگذشت. همچنین کومودوس در نبرد گلادیاتورها کشته نشد.
لوچیانو پاواروتی ساخت موسیقی متن فیلم را رد کرد
حتی اگر چیز زیادی در مورد اپرا نمی‌دانید، احتمالاً نام لوچیانو پاواروتی را شنیده‌اید. یک موسیقیدان ایتالیایی که اسطوره این ژانر است. ظاهراً به او فرصتی برای خواندن آهنگی برای موسیقی متن پیشنهاد شد، اما او هم مانند گیبسون از قبول آن خودداری کرد که البته بعدا از این کار بسیار پشیمان شد. او در سال ۲۰۰۳ نسخه‌ای از آهنگی را که برای این فیلم خوانده بود منتشر کرد.
این فیلم چند نامزدی اسکار را دریافت کرد
«گلادیاتور» در واقع نقدهای متوسطی دریافت کرد - راجر ایبرت به آن دو ستاره داد - اما اسکار آن را بسیار دوست داشت. این فیلم ۱۲ نامزدی را به خود اختصاص داد، که می‌توان گفت حداقل یکی از آنها واقعا به‌حق است. در نهایت این فیلم برنده ۵ جایزه اسکار شد؛ از جمله بهترین بازیگر مرد برای کرو و بهترین فیلم.
یک اتفاق نادر برای گلادیاتور
ما فقط گفتیم که این فیلم برنده بهترین فیلم شد، اما علیرغم نامزدی در هر دو، نتوانست بهترین کارگردانی یا بهترین فیلمنامه اصلی را از آن خود کند. این موردی بود که مدتی روی نداده بود. قبل از «گلادیاتور» آخرین باری که فیلمی برنده بهترین فیلم شد بدون اینکه برنده بهترین کارگردانی یا بهترین فیلمنامه شود، فیلم «همه مردان پادشاه» در سال ۱۹۴۹ بود.
همشهری آنلاین
