سروش بامداد در عصر ایران نوشت: به‌دنبال افزایش نرخ فروش گندم دولتی، قیمت آرد نیز روند صعودی به‌خود گرفت و در پی آن بر قیمت ماکارونی اثر گذاشت. روندی که ریشۀ آن را در سیاست دولت با مجوز مجلس در حذف ارز ترجیحی باید جُست چرا که قیمت قبلی بر مبنای محاسبه با دلار ۴۲۰۰ تومانی بود و با حذف ارز ترجیحی آن مبنا طبعاً تغییر کرده است.
این اتفاق البته یا انعکاسی در صدا و سیما ندارد یا اگر داشته باشد همراه با توجیه نفع کشاورز از قیمت جدید یا ضرورت حذف ارز رانت‌زا و اطمینان دادن از مراقبت از قیمت های جدید یا سرایت نکردن حذف دلار 4200 تومانی به اقلام حیاتی چون داروست به انضمام وعدۀ افزایش یارانۀ معیشتی و احتمالا نقدی با حذف شماری از یارانه‌بگیرها برای افزایش یارانۀ دهک‌های دیگر و به قصد جبران گرانی.
با این وصف، خوشا به حال ماکارونی که مشمول تعدیل قیمت در این دوره شده وگرنه اگر دو سال قبل این اتفاق می‌افتاد از همه سو متهم می‌شد.
دوست‌داران پاستا پنه آلفردو هم نگران نباشند. چون حیف بود جایگاه آن از پیتزا پایین‌تر باشد. اگر به تعبیر سهراب سپهری، گل شبدر چه کم از لالۀ قرمز دارد، پیتزا پنه آلفردو هم چه کم از پیتزا پپرونی دارد؟ ( این جملۀ آخر را دوست‌داران زبان پارسی بیش از یک بار نخوانند، چون شمار واژگان ناپارسی آن زیاده از حد است)
آب و برق مجانی ....