درد مچ دست چه علت‌هایی دارد و چطور درمان می‌شود؟

«تابناک با تو» - درد مچ دست اغلب به دلیل رگ به رگ شدن یا شکستگی ناشی از صدمات ناگهانی ایجاد می‌شود. اما درد مچ دست همچنین می‌تواند ناشی از مشکلات طولانی مدتی مانند استرس مکرر، آرتریت و سندرم تونل کارپال باشد.

از آنجایی که عوامل زیادی می‌توانند منجر به درد مچ دست شوند، تشخیص علت دقیق آن می‌تواند دشوار باشد، اما تشخیص دقیق برای درمان و بهبودی مناسب ضروری است.

علائم

درد مچ دست بسته به علت آن ممکن است متفاوت باشد. به عنوان مثال، درد استئوآرتریت اغلب شبیه به یک دندان درد مبهم توصیف می‌شود، در حالی که سندرم تونل کارپال معمولاً باعث احساس سوزن سوزن شدن یا احساس سوزن سوزن شدن، به ویژه در شب می‌شود. محل دقیق درد مچ دست شما همچنین سرنخ‌هایی از آنچه در پشت علائم شما وجود دارد ارائه می‌دهد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

همه درد‌های مچ دست نیاز به مراقبت پزشکی ندارند. رگ به رگ شدن و کشیدگی جزئی معمولاً به یخ، استراحت و دارو‌های مسکن بدون نسخه پاسخ می‌دهد. اما اگر درد و تورم بیش از چند روز طول کشید یا بدتر شد، به پزشک مراجعه کنید. تشخیص و درمان تاخیری می‌تواند منجر به بهبودی ضعیف، کاهش دامنه حرکتی و ناتوانی طولانی مدت شود.

علل

آسیب به هر یک از قسمت‌های مچ دست شما می‌تواند باعث درد شود و بر توانایی شما در استفاده از مچ دست و دست شما تأثیر بگذارد.

صدمات

* حرکت ناگهانی: آسیب مچ دست اغلب زمانی اتفاق می‌افتد که روی دست دراز شده خود به جلو می‌افتید. این می‌تواند باعث رگ به رگ شدن، کشیدگی و حتی شکستگی شود. شکستگی اسکافوئید شامل یک استخوان در سمت شست مچ دست است. این نوع شکستگی ممکن است بلافاصله پس از آسیب در عکسبرداری با اشعه ایکس مشخص نشود.
* حرکات استرسی تکراری: هر فعالیتی که شامل حرکت مکرر مچ دست باشد – از ضربه زدن به توپ تنیس یا تعظیم ویولن سل گرفته تا رانندگی طولانی می‌تواند بافت‌های اطراف مفاصل را ملتهب کند یا باعث شکستگی استرسی شود، به خصوص زمانی که این حرکت را ساعت‌ها بدون وقفه انجام دهید. بیماری دکورون De Quervain یک آسیب استرس مکرر است که باعث ایجاد درد در پایه شست می‌شود.

آرتروز

* آرتروز. این نوع آرتریت زمانی اتفاق می‌افتد که غضروفی که انتهای استخوان‌های شما را تحت فشار قرار می‌دهد به مرور زمان از بین می‌رود. استئوآرتریت در مچ دست غیر معمول است و معمولاً فقط در افرادی رخ می‌دهد که در گذشته آن مچ را آسیب دیده‌اند.
* روماتیسم مفصلی. اختلالی که در آن سیستم ایمنی بدن به بافت‌های خود حمله می‌کند، آرتریت روماتوئید معمولاً مچ دست را درگیر می‌کند. اگر یک مچ دست تحت تاثیر قرار گرفته باشد، مچ دیگر نیز معمولا آسیب دیده است.

سایر بیماری‌ها و شرایط

استخوان‌های مچ دستکادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید

* سندرم تونل کارپال سندرم تونل کارپال زمانی ایجاد می‌شود که فشار روی عصب مدیان هنگام عبور از تونل کارپال، گذرگاهی در سمت کف دست، افزایش می‌یابد.
* کیست‌های گانگلیونی این کیست‌های بافت نرم اغلب در قسمتی از مچ دست در مقابل کف دست شما ایجاد می‌شوند. کیست گانگلیون ممکن است دردناک باشد و درد ممکن است با فعالیت بدتر شود یا بهبود یابد.
* بیماری کین باک این اختلال معمولاً بزرگسالان جوان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و شامل فروپاشی پیش رونده یکی از استخوان‌های کوچک در مچ دست است. بیماری کین باک زمانی رخ می‌دهد که خون‌رسانی به این استخوان مختل شود.

عوامل خطر

درد مچ دست ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد – چه خیلی کم تحرک، چه خیلی فعال یا جایی در این بین. اما خطر شما ممکن است با موارد زیر افزایش یابد:

* مشارکت ورزشی آسیب‌های مچ دست در بسیاری از ورزش‌ها رایج است، چه آن‌هایی که شامل ضربه هستند و چه آن‌هایی که شامل فشار مکرر روی مچ دست هستند. این‌ها می‌تواند شامل فوتبال، بولینگ، گلف، ژیمناستیک، اسنوبورد و تنیس باشد.
* کار تکراری تقریباً هر فعالیتی که شامل دست‌ها و مچ‌های شما می‌شود – حتی بافتن و کوتاه کردن مو‌ها – اگر با شدت و مکرر به اندازه کافی انجام شود می‌تواند منجر به ناتوان کردن درد مچ شود.
* بیماری‌ها یا شرایط خاص. بارداری، دیابت، چاقی، آرتریت روماتوئید و نقرس ممکن است خطر ابتلا به سندرم تونل کارپال را افزایش دهد.

جلوگیری

جلوگیری از رویداد‌های پیش بینی نشده که اغلب باعث آسیب دیدگی مچ دست می‌شوند غیرممکن است، اما این نکات اساسی ممکن است محافظتی را ارائه دهند:

* ایجاد استحکام استخوان. دریافت مقادیر کافی کلسیم – ۱۰۰۰ میلی گرم در روز برای اکثر بزرگسالان و حداقل ۱۲۰۰ میلی گرم در روز برای زنان بالای ۵۰ سال – می‌تواند به جلوگیری از شکستگی کمک کند.
* جلوگیری از سقوط افتادن به سمت جلو بر روی دست دراز، علت اصلی اکثر آسیب‌های مچ دست است. برای جلوگیری از سقوط، کفش‌های معقول بپوشید. خطرات خانه را حذف کنید. فضای زندگی خود را روشن کنید و در صورت لزوم میله‌های دستگیره را در حمام و نرده‌ها را روی راه پله‌ها نصب کنید.
* برای فعالیت‌های ورزشی از وسایل حفاظتی استفاده کنید. برای فعالیت‌های پرخطر مانند فوتبال، اسنوبورد و رولربلید از محافظ مچ دست استفاده کنید.
* به ارگونومی توجه کنید. اگر مدت طولانی را پشت صفحه کلید می‌گذرانید، به طور منظم استراحت کنید. وقتی تایپ می‌کنید، مچ دست خود را در وضعیتی آرام و خنثی نگه دارید. یک صفحه کلید ارگونومیک و فوم یا ژل پشتیبانی مچ ممکن است کمک کند.

تشخیص

در طول معاینه فیزیکی، پزشک ممکن است:

* مچ دست خود را از نظر حساسیت، تورم یا بدشکلی بررسی کنید
* از شما بخواهد برای بررسی کاهش دامنه حرکتی مچ دست خود را حرکت دهید
* قدرت گرفتن و قدرت ساعد خود را ارزیابی کنید

در برخی موارد، پزشک ممکن است آزمایش‌های تصویربرداری، آرتروسکوپی یا آزمایش‌های عصبی را پیشنهاد کند.

تست‌های تصویربرداری

* اشعه ایکس. این رایج‌ترین آزمایش برای درد مچ دست است. با استفاده از مقدار کمی اشعه، اشعه ایکس می‌تواند شکستگی استخوان یا علائم آرتروز را نشان دهد.
* سی تی. این اسکن می‌تواند نما‌های دقیق‌تری از استخوان‌های مچ دست شما ارائه دهد و ممکن است شکستگی‌هایی را که در عکس‌برداری اشعه ایکس نشان نمی‌دهند، تشخیص دهد.
* ام آر آی. این آزمایش از امواج رادیویی و یک میدان مغناطیسی قوی برای تولید تصاویر دقیق از استخوان‌ها و بافت‌های نرم شما استفاده می‌کند. برای MRI مچ دست، ممکن است بتوانید به جای دستگاه MRI کل بدن، بازوی خود را در دستگاه کوچکتری قرار دهید.
* سونوگرافی. این آزمایش ساده و غیر تهاجمی می‌تواند به تجسم تاندون‌ها، رباط‌ها و کیست‌ها کمک کند.

آرتروسکوپی

اگر نتایج آزمایش تصویربرداری قطعی نباشد، پزشک ممکن است آرتروسکوپی را انجام دهد، روشی که در آن ابزاری به اندازه مداد به نام آرتروسکوپ از طریق یک برش کوچک در پوست وارد مچ دست شما می‌شود. این ابزار حاوی یک نور و یک دوربین کوچک است که تصاویر را بر روی مانیتور تلویزیون پخش می‌کند. آرتروسکوپی استاندارد طلایی برای ارزیابی درد طولانی مدت مچ دست است. در برخی موارد، پزشک ممکن است مشکلات مچ دست را از طریق آرتروسکوپ ترمیم کند.

آزمایشات عصبی

در صورت مشکوک بودن به سندرم تونل کارپال ممکن است پزشک شما یک الکترومیوگرام (EMG) تجویز کند. این تست تخلیه‌های الکتریکی کوچک تولید شده در عضلات شما را اندازه‌گیری می‌کند. یک الکترود نازک به اندازه یک سوزن به عضله وارد می‌شود و فعالیت الکتریکی آن در زمان استراحت و انقباض عضله ثبت می‌شود. مطالعات هدایت عصبی نیز به عنوان بخشی از EMG برای ارزیابی کند شدن تکانه‌های الکتریکی در ناحیه تونل کارپ انجام می‌شود.
درمان

درمان مشکلات مچ دست بر اساس نوع، محل و شدت آسیب و همچنین سن و سلامت کلی شما بسیار متفاوت است.

دارو‌ها

مسکن‌های بدون نسخه مانند ایبوپروفن و استامینوفن، ممکن است به کاهش درد مچ دست کمک کنند. مسکن‌های قوی‌تر با نسخه در دسترس هستند.

فیزیوتراپیست می‌تواند درمان‌ها و تمرینات خاصی را برای آسیب‌های مچ دست و مشکلات تاندون انجام دهد. اگر به جراحی نیاز دارید، فیزیوتراپ شما همچنین می‌تواند به توانبخشی بعد از عمل کمک کند. همچنین ممکن است از داشتن یک ارزیابی ارگونومیک که به عوامل محل کار که ممکن است به درد مچ دست کمک می‌کنند، بهره ببرید.

اگر استخوانی در مچ دست شما شکسته شده است، قطعات باید در یک راستا قرار گیرند تا استخوان بتواند به درستی ترمیم شود. گچ گرفتن یا آتل می‌تواند به نگه داشتن قطعات استخوان در کنار هم کمک کند تا زمانی که بهبود می‌یابند.

اگر مچ دست خود را دچار رگ به رگ شدن یا کشیدگی کرده‌اید، ممکن است نیاز به استفاده از آتل برای محافظت از تاندون یا رباط آسیب دیده در حین بهبود داشته باشید. آتل‌ها مخصوصاً برای آسیب‌های ناشی از استفاده بیش از حد ناشی از حرکات تکراری مفید هستند.

عمل جراحی

در برخی موارد ممکن است جراحی لازم باشد. مثال‌ها عبارتند از:

* شکستگی استخوان. در برخی موارد، ممکن است جراحی برای تثبیت شکستگی‌های استخوان برای امکان بهبودی لازم باشد. یک جراح ممکن است نیاز داشته باشد که قطعات استخوان را با سخت‌افزار فلزی به یکدیگر متصل کند.
* سندرم تونل کارپال اگر علائم شما شدید است، ممکن است لازم باشد رباطی را که سقف تونل را تشکیل می‌دهد، باز کنید تا فشار روی عصب کاهش یابد.
* ترمیم تاندون یا رباط. گاهی اوقات جراحی برای ترمیم تاندون‌ها یا رباط‌های پاره شده ضروری است.
منبع: یک پزشک