وقتی 100 هزارتومان برای علی دایی هم پول بود

آن دوران ۱۰۰ هزار تومان هم پول بود. من خودم در سال ۶۰ یک خانه ویلایی ۳ اطاق خوابه در مهرشهر کرج خریدم ۱۵۰ هزار تومان. یادش بخیر دورانی که امام در قید حیات بودند. با وجود جنگ همه مردم راضی بودند نه آقازاده و خانم زاده وجود داشت نه مسولین ساده زیست بودند و هدفشان خدمت به خلق خدا بود. جنگ بود و آزمایشگاه غیرت مردان خدا بود. یادش بخیر اتوبوسهای که رزمنده از تهران به سوی جبهه ها میبردند. پر بود از بچه های جنوب تهران و مادرانی قرآن بدستی که جوانهایشان را بدرقه میکردند. ننه جونهای عزیزی که با اسپند نوههایشان را بدرقه میکردند.