جکوزی پارتی در قله مون بلان!

اختصاصی «تابناک با تو» - مون بلان (به فرانسوی: Mont Blanc) بلندترین کوه از رشته‌کوه‌های آلپ است. مون بلان در مرز کشور‌های فرانسه و ایتالیا جای گرفته و در توده‌کوه مون بلان قرار دارد. بلندترین قله این توده‌کوه ۴۸۰۷ متر ارتفاع دارد. مون بلان عبارتی فرانسوی و به معنای «کوه سپید» است. در ایتالیایی به آن مونته بیانکو (به ایتالیایی: Monte Bianco) می‌گویند و به همان معنی است.

اگرچه بالاترین نقطه این کوه در توافق‌های رسمی بین فرانسه و ایتالیا نقطه مرزی شمارده می‌شود، اغلب نقشه‌های فرانسوی و ایتالیایی جای این قله را در محدوده کشور خود رسم می‌کنند. صد کیلومتر مربع از مون بلان پوشیده‌است از یخچال‌های دائمی. همین یخچال‌های بسیار وسیع سبب شد که آن را کوه سپید بخوانند. البته در فرانسه این کوه را La Dame Blanche به معنای «بانوی سپیدپوش» نیز خطاب می‌کنند.

تاریخچه

در سال ۱۷۸۶، فردی به نام «هورس بنِدیکت دو سوسور» (Horace-Bénédict de Saussure) جایزه‌ای برای صعود موفق به کوه مون بلان تعیین کرد و به همین دلیل، او را به نوعی بنیان‌گذار کوهنوردی عصر جدید می‌دانند. بعد از این اعلانیه، دو نفر به نام «ژاک بالما» (Jacques Balmat) و «میشل پاکار» (Michel Paccard) توانستند اسم خودشان را به عنوان اولین صعودکنندگان به کوه مون بلان به ثبت برسانند. امروزه بیش از ۲۰ هزار کوهنورد و توریست، سالانه به این کوه صعود می‌کنند. مسیر‌های گوناگونی برای کوهنوردی در مون بلان وجود دارد که بعضی از آن‎ها سخت‌تر و خطرناک‌تر هستند و برای عبور از آن‌ها، به یک راهنما یا اطلاعات کافی درمورد کوهنوردی در ارتفاعات بلند احتیاج دارید؛ در غیر این صورت، کوهنوردی ممکن است حتی به مرگ افراد منجر شود. البته تمام مسیرهایش سخت و طولانی است و در بعضی جاها، خطر سقوط سنگ یا بهمن وجود دارد. اما آمار صعود سالانه‌ی این کوه نشان می‎دهد که اگر نکات لازم را رعایت کنید، تجربه‌ی بی‌نظیری خواهید داشت و در بدترین حالت، اگر به جو عادت نداشته باشید شاید ارتفاع زده شوید که در آن صورت هم گروه امداد، آماده‌ی خدمت‌رسانی به کوهنوردان هستند.

حقایقی که درمورد کوه مون بلان نمی‌دانستید

به کوه مون بلان، «سقف اروپا» نیز گفته می‌شود.

لقب دیگر این کوه، «بانوی برفی» می‌باشد.

«ماری پارادیس» (Marie Paradis)، اولین بانویی بود که در سال ۱۸۰۸ به مون بلان صعود کرد.

رکورد جوان‌ترین فرد صعودکننده به مون بلان، در سال ۲۰۰۹ به یک پسر ۱۰ ساله‌ی انگلیسی تعلق گرفت.

پاسبان‌های کوه در سال ۲۰۱۴، یک مرد اتریشی و پسر ۵ ساله‌اش را در ارتفاع ۳، ۲۰۰ متری متوقف و مجبور به بازگشت کردند.

«تونل مون بلان» (Mont Blanc Tunnel) در سال ۱۹۶۵ ساخته شد تا شهر شامونیکس را به کورمایر متصل کند و خیلی زود به یکی از مسیر‌های اصلی حمل و نقل کوهستانی این دو شهر تبدیل شد.

صعود به مون بلان

هر سال گردشگران زیادی از سراسر جهان مون بلان را برای صعود انتخاب می‌کنند و به این جا می‌آیند تا بر بالای اروپا به ایستند و تقریبا تمام قله‌های مهم آن را زیر پایشان ببینند. تجربه‌ای فوق العاده که با زحمت‌ها و تلاش و تمرین بسیار میسر می‌شود.

اغلب کوهنوردان دو مسیر مشخص را برای صعود به مون بلان از شهر شامونی انتخاب می‌کنند. مسیری که از Aiguille du Mid، Mont Blanc du Tacul و Mont Maudit می‌گذرد معمولا کم‌تر انتخاب می‌شود و صعود از آن به شدت به شرایط جوی بستگی دارد و کسانی که تکنیک بیشتری دارند و کوهنوردان بسیار حرفه‌ای آن را انتخاب می‌کنند.

مسیری که کمی آسان‌تر و قابل اعتماد‌تر است از ترامای دو مونت بلان و the Nid d’Aigle می‌گذرد و از Aiguille du Gouter و Ridge Bosse بالا می‌رود. صعود کنندگان باید دقت داشته باشند که خطر سقوط سنگین صخره‌ها در هنگام گذشتن از Grand Couloir of the Aiguille du Gouter وجود دارد. این مسیر ممکن است از لحاظ فنی افراد را به چالش نکشد، صعود Mont Blanc نیاز به سطح بالایی از آمادگی جسمانی و تجربه با استفاده از قطب نما، نقشه و تبر یخ شکن دارد.

مسیر‌های صعود به قله مون بلان

مسیر‌های نرمال صعود

مسیر شامونی

هم مسیر گوتر و هم مسیر گراند مولت دارای درجه سختی PD می‌باشند. همچنین هر یک دارای مزایا و معایب خود هستند.

صعود از مسیر آیگوله د گوتر اغلب شامل عبور از دهلیز خطرناک Grand Couloir می‌شود که دارای ریزش سنگ می‌باشد. بالاتر از جانپناه گوتر نیز مسیر در برابر باد بی دفاع می‌باشد.

مسیر گراند مولتز، طولانی‌تر از مسیر قبلی ذکر شده هست. همچنین احتمالا در طول مسیر باید از قسمت‌های یخچالی و شکاف‌های آن هم گذر کرد. در قسمت‌های سخت معمولا نردبان‌هایی قرار داده میشود که البته خیلی مطمئن نیستند. در هوای خراب تقریبا پیدا کردن این مسیر غیر ممکن است.

گزینه دیگر مسیر آیگوئه د میدی می‌باشد که از طریق تراورس مون بلان دو تاکول، مونت مادیت به مون بلان میرود.

مسیر سمت ایتالیا

مسیر معمول از سمت ایتالیا از طریق پناهگاه گونلا و از وال ونی می‌باشد. این مسیر از طریق یخچال دام بالاتر از کول د بیوناسای و به سوی دام د گوتر به مسیر آیگوئه دو گوته می‌پیوندد. این امکان هم هست که از قسمت صخره‌ای موازی با یخچال صعود کرد.

مسیر‌های سخت‌تر در مون بلان

سمت شمالی

در سمت شمالی هم یک مسیر از دام د گوتر و یک مسیر هم از طریق تراورس د بیوناسای به قله میرسد. درجه سختی این مسیر‌ها AD در سیستم فرانسوی می‌باشد.

مسیر‌های جنوبی

مسیر برویلارد با درجه AD+، مسیر اینومیناتا D+, mixed, ۵۴°, IV+, ۱۴۵۰ vertical meters، مسیر پئوتری D+، ستون مرکزی فرنی ED۱ هستند.
موج کوهستون مرکزی فرنی با خط قرمز مشخص شده است.

مسیر‌های شرقی

تیزه یا مهمیز برنوا D-، رد سنتینل D+، روت ماجور TD-.

مسیر‌های غربی مون بلان

تیغه تورنت، AD-, mixed III, mostly II, ۳۰-۴۵°، لس بوسس در سمت جنوب غربی AD، رخ میاژ، تیغه سمت چپ

بهترین فصل صعود به مون بلان

معمولا بهترین فصل برای صعود در ماه‌های تیر و مرداد می‌باشد؛ که البته در این فصل هم ممکن است هوا به سرعت تغییر کند. تندباد‌های ناگهانی در مون بلان می‌تواند هر کوهنوردی را در خطر بزرگ قرار دهد.

اولین صعود‌ها

اولین صعود ثبت شده قله مون بلان مربوط به ۸ آگوست ۱۷۸۶ توسط جاکوز بالمات و دکتر میشل پاکارد می‌باشد. این صعود توسط فردی به نام بندیکت ساوسر شروع شد که جایزه‌ای برای اولین صعود در نظر گرفته بود. این برنامه به طور سنتی شروع دوران کوهنوردی مدرن قلمداد میشود. اولین زنی که توانست به مون بلان صعود کند ماریه پارادیس در سال ۱۸۰۸ بود.

یک نکته جالب درباره قله مون بلان، اولین سگی که بدون کمک فنی انسان قله را صعود کرد”تسینگل” از گریندلوالد بود. صعود تسینگل به وسیله تلسکوپ از شامونی دیده شد و صعودش هم توسط یک دوربین کانن ثبت گردید!

خطرات مونته بیانکو

قله مون بلان دارای بیشترین آمار مرگ و میر در اروپا میباشد و به عنوان یکی از خطرناک ترین کوهها شناخته شده است. بعضی از اطلاعات حدود یکصد کشته به طور متوسط در سال را گزارش کرده اند. همچنین به طور کلی بین ۶۰۰۰ – ۸۰۰۰ مرگ کوهنورد در گزارشهای مختلف از این کوه ارایه شده است. از مهمترین خطرات این کوه باید به تغییر ناگهانی هوا و بهمن اشاره کرد. سردترین دمای ثبت شده نیز در اینجا -۴۳ درجه سانتیگراد مربوط به ژانویه ۱۸۹۳ بوده است.

آمار صعود‌ها

هر ساله بیش از۲۰ هزار نفر به مون بلان و مناطق اطراف آن صعود میکنند. این تلاش‌ها یک منطقه توریستی پویا در مرز فرانسه و ایتالیا ایجاد کرده است. محبوب‌ترین مسیر صعود نیز ووی دس کریستالیرز Voie Des Cristalliers می‌باشد.

خطرات مونته بیانکو

قله مون بلان دارای بیشترین آمار مرگ و میر در اروپا میباشد و به عنوان یکی از خطرناک‌ترین کوه‌ها شناخته شده است. بعضی از اطلاعات حدود یکصد کشته به طور متوسط در سال را گزارش کرده اند. همچنین به طور کلی بین ۶۰۰۰ – ۸۰۰۰ مرگ کوهنورد در گزارش‌های مختلف از این کوه ارایه شده است. از مهمترین خطرات این کوه باید به تغییر ناگهانی هوا و بهمن اشاره کرد. سردترین دمای ثبت شده نیز در اینجا -۴۳ درجه سانتیگراد مربوط به ژانویه ۱۸۹۳ بوده است.

رکورد‌ها

در سال ۱۹۹۰ کوهنوردی سوییسی پیر آندره گوبات از شامونی تا قله مون بلان و برگشت را در ۵ ساعت و ده دقیقه و ۱۴ ثانیه طی کرد. در ۱۱ جولای ۲۰۱۳ کیلیان جورنت اسپانیایی بیشترین زمان صعود و فرود با ۴ ساعت و ۵۷ دقیقه و ۴۰ ثانیه ثبت نمود.

جکوزی پارتی در قله مون بلان!

در ۱۳ سپتامبر سال ۲۰۰۷، گروهی اقدام به گرفتن یک جکوزی پارتی در قله کردند. آن‌ها یک وان قابل حمل را با یک گروه بیست نفری به قله حمل نمودند. هر کدام از آن‌ها مجبور بود یک قسمت ۲۰ کیلویی را انتقال دهد.

سخن پایانی

قله اصلی کوه سپید در فرانسه قرار دارد. اگرچه قله فرعی با ارتفاع حدودا سی متر کوتاه‌تر به عنوان مونته بیانکو، بلندترین نقطه کشور ایتالیا شناخته میشود. این کوه به فرانسه و ایتالیا تعلق دارد.