همزمانی پیک پنجم کرونا با ایام محرم، مشتاقان عزاداری‌های این ماه را بی‌تاب کرده، حق هم دارند، به هر حال سال پیش هم در تعلیق بودند و امسال هم که با وجود تاخیر وحشتناک در واکسیناسیون اوضاع نه تنها بهتر نشده، بلکه بدتر هم شده. چاره اما چیست؟
وقتی که تصمیمات قاطع و مدبرانه‌ای وجود ندارد، وقتی که شرکت در تجمعات احتمال مرگ را بالا می‌برد؟ کدام راه منطقی‌تر است؟ آیا عزاداری‌های فردی و مجزا نمی‌تواند در این شرایط اقدامی عاقلانه‌تر باشد؟ حداقل برخی این‌طور فکر نمی‌کنند و تصاویری که دیروز از مشهد و اصفهان آمد، تجمعات گسترده و ترسناکی را نشان می‌داد که فقط خدا به خیر کند. خویشتن‌داری و صبوری شاید از مولفه‌های مشهود قیام امام حسین(ع) باشد، چیزی که امسال خیلی به آن نیاز داریم. در اینجا چند واکنش و یادداشت در این‌باره آورده‌ایم.
مصطفی انصافی نوشت: «تصاویر و ویدئوهایی منتشر شده که نشان می‌دهد در شهرهایی چون مشهد و اصفهان دسته‌های عزاداری پیش از آغاز محرم در خیابان‌ها به راه افتاده‌اند و به عزاداری مشغولند. به یاد ندارم هیچ سالی دسته‌های عزاداری پیش از آغاز محرم درخیابان‌ها به راه افتاده باشند. در اغلب شهرها اغلب هیئت‌ها دسته‌های عزاداری را در نیمه‌ی دومِ دهه‌ی اولِ محرم راهی خیابان‌ها می‌کردند و پیش از آن به برگزاری مراسم در داخل هیئت‌ها و حسینیه‌ها اکتفا می‌کردند.
در روزهایی که مرگ بیداد می‌کند و طبق آمار رسمی در شبانه‌روز گذشته ۵۸۸ نفر جان خود را از دست داده‌اند در شرایطی که طبق اظهارات رسمی سد بیمارستانی شکسته، کادر درمانی خسته و دارو نایاب است، بیمارستان‌ها تخت خالی ندارند و همراهان برای بستری شدن بیمارشان، مرگ دیگر بیمارانِ بستری را آرزو میکنند، این بدعت، برگزاری مراسم پیشواز برای محرم، بیشتر به لجبازی و قدرت‌نمایی می‌ماند در برابر کسانی که به خاطر شرایط بحرانی این روزها توصیه کرده‌اند مراسم عزاداری جمعی برگزار نشود. شگفت‌انگیزتر اینکه در تصاویر و ویدئوهای منتشرشده نه‌تنها فاصله‌ی اجتماعی رعایت نشده است، بلکه اغلب شرکت‌کنندگان ماسک هم ندارند. گویی دستوری یا توصیه‌ای در کار بوده که مراسم عزاداری بدون ماسک برگزار شود.
به گمانم، آن‌که درد و دغدغه‌ی دین دارد و صادقانه و عاقلانه دلسوز اسلام است، اتفاقاً بیش از کسی که چنین دغدغه‌هایی ندارد، باید از این شیوه‌ی برگزاری مناسک مذهبی برآشفته شود و آن را فریاد بزند. اما در آن‌چه این روزها دیده و شنیده می‌شود عقلانیتی نمی‌بینم. به نظر می‌رسد اغلب کسانی که به حضور پررنگ در مراسم محرم اصرار دارند هویت مذهبی خود را در گیرودار جنگی عقیدتی با لشکر کفر می‌بینند.
باری عدد کشته‌های کرونا در این یک و نیم سال (از اعلام رسمی ورود بیماری به کشور تا امروز) به ۹۵ هزار نفر نزدیک شده است، برای اینکه عمق فاجعه دستتان بیاید مقایسه‌ی این عدد با تعداد شهدای جنگ تحمیلی بد نیست: با روزی ۵۰۰ کشته یک ماه دیگر تعداد کشته‌شدگان کرونا با نیمی از شهدای جنگ هشت‌ساله برابری خواهد کرد.
باری، همه می‌دانیم اجرای مراسم عزاداری جمعی با رعایت پروتکل‌ها در حدی که قابل‌قبول و مانع انتقال بیماری باشد غیرممکن است. در شرایطی که دولتمردان بحران را به حال خود رها کرده‌اند، به نظر می‌رسد تنها راه جلوگیری از امتداد بحران این است که مراسم عزاداری به صورت فردی برگزار شود، تنها کاری که می‌شود کرد این است که به هرکسی به سهم خود بکوشد به ادامه‌ی بحران دامن نزند.»
دیگری نوشت: الان مردم دو دسته شدن:یه دسته برا عزاداری محرم و مراسمات پر شورش دارن آماده میشن .یه دسته عزادار عزیزانشون هستن که از بی واکسنی،بی آبی،بی برقی... فوت کردن
کاربری در این باره نوشت: با رعایت پروتکلم میشه رفت مراسم اما اگه مراعات کردید و نرفتید، برای خودتون عزاداری کنید؛ تو خونه و ماشین و محل کار روضه گوش بدید سینه بزنید گریه کنید و از اینکه مراسم نرفتید عذاب وجدان نداشته باشید. چیزی که باید نگرانش باشید محبت و احترام قلب‌تون به سیدالشهداست!
برترین ها
اغلب کسایی که برای برگزاری هر طور شده این عزاداری ها تاکید دارن در ظواهر دین باقی موندن و نونشون تو عزاداریه... ولی کسی که ایمان واقعی داره با این ظواهر که از دوره صفوی باب شده خیلی کاری نداره...