صبح امروز خبری مبنی بر اینکه یک ورزشکار 12 ساله رشته سوار کاری به نام سارا پورعظیما، در پی اختلافات پدر و مادرش از سوی پدر ممنوع الخروج شد و به مسابقات جهانی نونهالان نرسید.
بعد از انتشار خبر ممنوع الخروج شدن سارا پورعظیما و نرسیدن او به مسابقات جهانی، پدر سارا به این خبر واکنش نشان داد و گفت: «شش ماه قبل همسر من و دخترم منزل را ترک کردند و در این مدت بنده هیچ اطلاعی از مسائل سارا ندارم. مدتی قبل با حق قانونی خود همسر و دخترم را ممنوع الخروج کردم تا از خروج احتمالی آنها بی اطلاع بنده جلوگیری کنم. بعد از آن در اعلانیه ها دیدم که نام سارا در لیست افرادی است که قرار است به روسیه اعزام شوند اما اطلاعی از تاریخ دقیق سفر نداشتم.»
محمد پورعظیما در ادامه گفت: «همسر بنده خانم غزاله پورمنتظم در طول زندگی مشترکمان از آزادی برای ادامه تحصیلات و پیشرفت در ورزش برخوردار بود. من به خاطر دوست داشتن او و علاقه به همسرم این آزادی در اختیارش گذاشتم که پیشرفت کند و او را محدود نکردم. حالا چطور می توانم در مورد دخترمان به عمد محدودیت ایجاد کنم؟
سارا قصد داشت که کیلومترها از ایران دور شود و من به عنوان پدرش خبر نداشتم که او قرار است تنهایی سفر کند. اگر قبل از سفر با من تماس می گرفت و تاریخ پروازش را برای سفر مسابقات به من می گفت، نه تنها اجازه خروجش را صادر می کردم بلکه او را حمایت مالی می کردم. اما سارا حتی برای خداحافظی قبل از سفر هم با پدرش تماس نگرفت که این توهین به جایگاه پدری من است.»
محمد پورعظیما در مورد نحوه ارتباط خود با دخترش در حال حاضر گفت: «سارا سراغی از پدرش نمی گیرد و من هم به باشگاه محل تمرین او مراجعه نمی کنم چون در این باشگاه که متعلق به پدربزرگ سارا هست به من توهین شده است. اما مدتی قبل متوجه شدم که در یک باشگاه سوارکاری در پرند مسابقه دارد. برای اینکه عشقم را به او نشان دهم به باشگاه رفتم و او را تشویق کردم و برایش دست تکان دادم. حتی چند بار به دوستانی که با همسرم و سارا در ارتباط هستند پیغام دادم که دلم برای دخترم تنگ شده و نمی خوام با حکم قضایی دخترم مجبور به دیدار من شود اما دوست دارم سارا با دل خودش به دیدار من بیاید. سارا بعد از اینکه موفق به پرواز نشد می توانست به من رجوع کند تا مقدمات پروازش را فراهم کنم و با پرواز بعدی او را راهی روسیه کنم اما باز هم مراجعه به دادستان را ترجیح داده و سراغ من نیامدند. چرا من نباید صدای دخترم را بشنوم؟ چرا نقش پدر را در ذهنش تخریب کرده اند.»
پورعظیما در ادامه گفت: «همسر من برخورد قانونی را به صلاح دید و من هم از همان قانون برای استفاده از حق خود استمداد گرفتم. چرا زمانی که قانون به نفع او صحبت می کند، راه قانونی خوب است اما زمانی که من از همان مسیر قانونی عبور می کنم ناراحت می شود؟»
پدر سارا در آخر افزود: «موفقیت تنها دخترم افتخار من است. تمام زندگی من به سارا تعلق دارد. اما بابت اتهامی که به من زده شد و گفتند من از تاریخ پرواز اطلاع داشتم، اعاده حیثیت کرده و شکایت می کنم.»
باید صحیبت‌های طرف مقابل رو هم شنید.
اما به هر ترتیب پدر و مادری وقتی به اختلاف میخورند، به هیچ عنوان نباید از فرزندان یار کشی کنند و دیگری را "بد داستان" جلوه دهند.
حق با هر کدام باشد، "مادر" همیشه مادر است، "پدر" هم همیشه پدر.
ضمن اینکه شما بدون اینکه داستان را بدانید، قضاوت کردید که حتما پدر یک کاری کرده که فرزندش نمیخواد ببیندش، شما هم باید با خودت بشینی فکر کنی تا بیجهت و بدون اطلاع قضاوت نکنی.
چیزی که اینجا نوشته روایت یک طرف قضیه‌ست.
وقتی شما هم چیزی نمیدونی، پس بقیه رو محکوم نکن.