مقدمه: طلا اين فلز گرانبها، از لحاظ شيميايي يكي از كم فعال ترين فلزات محسوب مي گردد. در دهه 1930 اثرات ضد التهابي تركيبات حاوي طلا (سديم اورور تيومالات) توجه دانشمندان را به خود جلب كرد. اين تركيبات ميتوانستند التهاب مفصل و پرده سينويال ناشي از برخي عوامل عفوني يا شيميايي را سركوب كنند. پيرو همين روش هاي درماني ، عوراض جانبي آنها براي اولين بار توجه دانشمندان را براي سنجش ميزان طلاي موجود در بدن انسان متعاقب عمل طلا درماني جلب كرد. تحقيق حاضر با نگرشي متفاوت به سنجش ميزان طلاي موجود در مايعات بيولوژيك بدن افراد مذكر و مونث جامعه شهري تهران پرداخته است. چرا كه هيچ يك از اين افراد به طور مستقيم اين فلز رابه عنوان داروي تزريقي يا خوراكي دريافت نكرده اند و نحوه تماس آنها به عنوان زيور آلات و يا وسيله كار (زرگران – طلاسازان) بوده است.
روش كار: سنجش دراين تحقيق به كمك دستگاه جذب اتمي (Atomic Absorption) صورت گرفته است و 80 نفر داوطلب ازبين مراجعين به درمانگاههاي مناطق مختلف شهر تهران طي سال 1370 و درصورتي كه با شرايط مورد نظر اين تحقيق تطابق داشته اند در آن شركت داده شده اند و بدين ترتيب 160 نمونه خون و ادرار تهيه گرديد.
نتايج : در اين تحقيق مشخص شد كه ميانگين طلاي موجود در خون زنان غيرحامله 232ng/ml و ميانگين طلاي خون مردان غيرزرگر 280 ng/ml (يك نانو گرم = 10-9×1كيلوگرم) بوده است كه بسيار بيشتر از همين مقدار در خون افراد جوامع غربي است. اين مقدار در انگليس 0.159 نانوگرم درصد ميلي ليتر خون بيان شده است كه بسيار كمتر از اين مقدار در شهروند تهراني است. براي بررسي آماري مقادير سنجش شده از روش هاي غير پارامتريك (Mann Whitney) استفاده شده است.
نتيجه گيري: تماس طولاني مدت با طلا در مردان نه تنها سبب افزايش مقدار طلاي خون آنها نمي شود بلكه با كاهش مقدار طلاي خون نيز همراه است.
در زنان افزايش مقدار و زمان تماس پوستي با طلا به صورت زيور آلات با افزايش مقدار طلاي خون هماهنگي دارد و همچنين مشخص گرديد كه بارداري در زنان بيش از پيش سبب افزايش مقدار طلاي موجود در خون مي شود.
در کدام قسمت بدن انسان طلا وجود دارد؟
بدن ما حدود ۰.۲ میلی گرم طلا دارد که بیشتر آن در خون ماست و البته مقدار بسیار کمی از آن در موی سر وجود دارد.
sid
بریم استخراج!