دکتر علی صباغی، عضو هیأت علمی دانشگاه اراک گفت: 90درصد از مطالب ادبی و شعر و سخنان قصار که در فضای مجازی ردوبدل می‌شود، ارتباطی به گوینده آن نداشته و سندیتی درخصوص آن وجود ندارد.
در طول تاریخ عوامل مختلف سیاسی، اجتماعی و... موجب ورود لغات بیگانه به زبان فارسی شده است، اما امروزه با ورود تکنولوژی، سرعت ورود واژگان بیگانه به زبان فارسی بسیار شدید‌تر از گذشته شده است که این امری اجتناب‌ناپذیر است.
نکته مهم این است که زبان فارسی گونه‌های مختلفی همچون گونه نوشتاری و گفتاری دارد و مسأله اصلی فاصله بین این دو گونه است که محدودیت‌هایی ایجاد می‌کند و این محدودیت‌ها همیشه وجود داشته است.
سن، جنسیت، سطح تحصیلات و ..بر گونه‌های گفتاری تأثیرگذار است و اگر به یک گونه معیار برای تفکیک این دو گونه پایبند هستید، باید آنرا تعریف و براساس آن رفتار کنید.
مسأله این است که باید مشخص کنیم که آیا زبانی که به کار می‌بریم عوامانه است یا تخصصی، باید دید شکسته‌نویسی یا مخفف کردن کلمات را تا کجا می‌توان ادامه داد و از سوی دیگر اصل در زبان، رساندن معناست که از قواعد زبان‌شناختی است، اما این تغییرات نیز قواعد خود را دارد.
نقص در این زمینه ناشی از شیوه آموزش زبان فارسی و اطلاعات کم کاربران فضای مجازی است.
وی با بیان اینکه غلط‌نویسی در شبکه‌های اجتماعی بیداد می‌کند، افزود: یک جزوه خط مصوب وجود دارد که عموماً به آن رجوع نمی‌کنیم و این در حالی است که این جزوه 90 درصد مورد اتفاق همگان است، اما رعایت نمی‌شود.
90درصد از مطالب ادبی و شعر و سخنان قصار که در فضای مجازی ردوبدل می‌شود، ارتباطی به گوینده آن ندارند.
خط فارسی عصر حاضر بخشی از هویت ایرانی ماست و قواعد و چارچوبی برای آن وجود دارد که در مجموع باید به آنها پایبند بود.
زبان فارسی پشتوانه هویتی قوی دارد و همیشه ماندگار خواهد بود به شرطی که آسیب‌های وارده به این زبان ادامه پیدانکند چراکه در این حالت به سمت زبانی گنگ و نامفهوم پیش خواهیم رفت.
بیش از 16 هزار لغت ترجمه و معادل‌سازی شده است، اما درصد مراجعه به این لغات مهم است و مراجعه به آنها باید مطالبه مردم شود.
وظیفه ما در قبال زبان ملی کشورمان این است که در جهت حفظ وگسترش آن گام‌های بلندتری برداریم.
تغییرات زبانی را خودمان ایجاد کردیم نه رسانههمچنین در این باره دکتر سعید شاه حسینی، مدیرگروه علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه اراک گفت: محتوای فضای اینترنتی را هیچ سازمان یا فرد خاصی تولید نمی‌کند، بلکه توسط فرد فرد مردم در سطح جهان تولید می‌شود.
مسأله شبکه‌های اجتماعی و اثرات آن بر زبان‌ها، فقط خاص کشور ما نیست و این نگرانی مبنی بر تغییرات در نوشتار در سایر کشورها نیز وجود دارد، اما در هر صورت نمی‌توان به دلیل این مسائل رسانه‌ها را جمع کرد و کنار گذاشت.
ورود رسانه به خودی خود باعث ایجاد این مسائل نشد، بلکه زمینه‌های اجتماعی در کشور ما وجود دارد که ایجاد گویش‌های غیرمعمول و ورود کلمات بیگانه به زبان فارسی را رقم زد. از این رو می‌توان گفت تغییرات زبانی را خود ما ایجاد کردیم نه رسانه.
یکی از ویژگی‌های فضای مجازی این است که امکان بازسازی را می‌دهد و اثرات آن یکطرفه نیست که به عنوان یک فرصت می‌توان به آن نگاه کرد، مسأله مهم نحوه استفاده ما از این ابزارهاست، آیا ما از آنها استفاده می‌کنیم یا آنها از ما؟
عموماً، بشر در خصوص نحوه استفاده از تکنولوژی از فرهنگ ضعیفی برخوردار بوده است و اتفاقی که در شبکه‌های اجتماعی برای زبان می‌افتد نیز شاید ناشی از این مهم باشد.
ایسنا
